KRAS | Dronkenschap

Vijf kaalkopjes uit Enschede staan voor het hekje, omdat ze een brandbom naar een moskee gegooid hebben. Dat durfden ze pas toen ze apelazarus waren en dat is nu een van de argumenten om te beweren dat ze geen terroristen zijn. Handig, want moslims drinken niet, dus als dit een geldig excuus is, kunnen die er lekker nooit gebruik van maken. Neem een fles jenever mee naar je aanslag en je bent nergens verantwoordelijk meer voor. Na zijn eerste kater weet iedereen of hij in geval van dronkenschap domme dingen gaat doen of mismoedig in een hoekje wegkwijnt. Wie daarna nog een keer teveel drinkt, weet waaraan hij begint. De Enschedese terreurcel mag dan bestaan uit een stelletje onvoorstelbare amateurs op aanslagengebied, maar voorbedachten rade staat vast.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Kras | Vroem vroem

Aan VVD’ers uitleggen dat hardrijden gevaarlijk is, is net zoiets als katholieken vertellen dat een hostie niet écht het lichaam van Christus is. Ze weten het ergens wel, maar ze bijten liever hun tong af dan dat ze het toegeven, want het hoort bij hun geloof. Dus moet de minister van vroem vroem nu op zoek naar een andere reden waarom er zoveel doden vallen op snelwegen waar je extra hard mag rijden.

Ik zie een mooie jezuïtische oplossing aankomen die zowel de waarheid als het geloof spaart. Het probleem is niet dat je ergens 130 mag rijden, maar dat het 130-bord werkt als een recruteringspamflet voor snelwegjihadi’s. Als je de raketbanen een beetje verdekt opstelt, bestaan ze wel, maar veroorzaken ze minder ongelukken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Stukje zeep

Sinds de Britten anderhalve week geleden de zeggenschap heroverden over het natte stukje zeep dat hun onafhankelijkheid symboliseert, volg ik de livestream van The Guardian op de voet. Ook daar begint na de aanvankelijke verwarring het besef in te dalen dat Brexit meer het karakter heeft van een soap dan van serieuze politiek. De meligheid van de verslaggevers neemt met de dag toe.

Laten we eerlijk zijn: het is smullen geblazen, die wirwar van messentrekkerij, verontwaardigde paniek en verbaasde indolentie. Maar laten we ons evenmin illusies maken: ook Nederland kent geen politici die in staat zijn boven de grabbelende massa uit te rijzen als het land in nood raakt.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Burgemeester

Iemand had bedacht dat de burgemeester een uitstekende kandidaat zou zijn om het zinkende schip van zijn partij in Den Haag drijvende te houden. Daar had de burgemeester uiteraard geen trek in, want hij zat goed in Rotterdam, maar hij kon natuurlijk ook niet direct ‘bekijk het maar met je k*tbaan’ roepen, want dat zou getuigen van dédain voor de partijtop en hij wilde natuurlijk ooit nog wel eens de baas van Nederland worden.

Dus begon de burgemeester te draaien. Niet nee zeggen, ook niet ja, mitsen en maren opwerpen, onmogelijke voorwaarden stellen. Net zo lang tot zijn partijgenoten hun aandacht uit zichzelf naar elders zouden verleggen en hij de coulissen in kon glippen. Vanochtend stond in de krant dat definitief niet in de race is. Ik dacht: die Aboutaleb, die komt er wel.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Brexitochmaarniet (2)

Afgelopen nacht werd ik even wakker uit een helder visioen. Brexit had plaatsgevonden. Met veel pijn en moeite was er een nieuw, bilateraal verdrag tussen Engeland en de EU tot stand gekomen. GeenPeil was uit de doden opgestaan en had een referendum afgedwongen. De Nederlanders spraken zich tegen het verdrag uit. Jan Roos hield een triomfantelijk interview met een beteuterde Nigel Farage.

Als er nou een soort almachtige superregering in Brussel had gezeten, had die misschien een oplossing kunnen forceren, maar dat was nog steeds niet het geval. Zoals alle bureaucratieën was de EU beter in voortmodderen dan in ferme besluiten nemen. Hotel California werd geleid door de Tovenaar van Oz.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Brexitochmaarniet

Kent u die mop van de Britten die de EU gingen verlaten? Inderdaad, die gingen niet. Op zich moet het referendum daarover nog gehouden moeten, natuurlijk, maar dat zegt vooral iets over de mate van rumoer waarmee het blijfproces gepaard zal gaan. De onderhandelingen over een eventuele Brexit gaan immers eindeloos duren, omdat de Britten de verplichtingen van Turkije maar de rechten van Noorwegen willen hebben in hun verhouding tot de EU. En als er dan iets ligt, wordt het door een van de tientallen betrokken parlementen in de prullenbak gestopt.

Uiteindelijk zal Boris Johnson de man zijn de geloofwaardigheid heeft om een of ander halfbakken compromis uit te leggen als een Brexit die gepaard gaat met volledig lidmaatschap, ongeveer op de manier waarop de EU geen grondwet kreeg omdat de Fransen en Hollanders daar geen trek in hadden. De EU is het grootste Hotel California ter wereld.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Victoria Pickering (cc)

Orlando

COLUMN - Wat de slachting in Orlando zo gruwelijk maakte, was niet alleen de schaal ervan – zelfs al was het een van de grootste individuele aanslagen die het westen de afgelopen decennia heeft gezien. Eén enkele schutter: 50 doden en 50 gewonden.

Waar Breivik het op socialistische jongeren had voorzien, de broers Tsarnaev op deelnemers en toeschouwers van de Boston Marathon, en in Parijs satirici, concertbezoekers en terrasgangers werden neergemaaid, was nu voor het eerst een groep het doelwit die al van oudsher en van vele kanten onder vuur ligt: lesbiennes, homoseksuelen, transgenders en biseksuelen.

Ja, het was een terroristische aanslag; ja, de dader riep dat hij dit uit naam van ISIS deed. Maar deze dader richtte zijn haat – meer nog: zijn machinegeweer – anders dan eerdere aanslagplegers heel specifiek op al wie niet netjes heteroseksueel was. Op lesbiennes, homoseksuelen, transgenders en biseksuelen.

Niemand die tot die groep behoort, is in zijn of haar persoonlijk leven gevrijwaard gebleven van angst, pesterijen, lastigvallerij of bedreigingen. Werkelijk iedereen die tot die groep behoort, schudt desgevraagd uit de losse mouw een akelige serie anekdotes van schrijnende discriminatie, gevaarlijke situaties, en confrontaties die nog maar net goed afliepen. Plus dat iedereen die tot die groep behoort, te veel verhalen kent van lotgenoten die op straat om niets in elkaar zijn getimmerd. Of nou ja, om niets – nee, zuiver omdat ze niet heteroseksueel zijn.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Voetballen

Een wedstrijd heb ik nog niet gezien, maar de relletjes volg ik op de voet. Britten en Russen gingen met elkaar op de vuist in Marseille. Een paar Britten werden veroordeeld, een halve bus Russen het land uitgekieperd. Duitse supporters gingen er met gestrekte arm in in Lille. Duitsers en Britten schaamden zich, Russen dachten daar genuanceerder over.

De realiteit van het EK speelt zich niet op het veld af, maar erbuiten – het is iets dat je pas goed beseft als je eigen team niet meedoet en je dus minder betrokken bent bij het sportieve deel van het kampioenschap. De uitslagen hebben geen geopolitieke consequenties, de acties van hooligans wel. Als Rusland gediskwalificeerd wordt, weet heel Rusland dat de rellen in Marseille een westerse samenzwering waren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende