KORT | Zondagsrust

Het voorstel om de zondagsrust uit het wetboek te schrappen is een onzalig idee. Niet omdat de christelijke minderheid er zo op gesteld is. Maar omdat het niet het algemeen belang dient. Vrijheid is een groot goed. Dus ook de vrijheid om op zondagochtend in plaats van naar de kerk naar de Bijenkorf te kunnen gaan en zeker te weten dat die open is. Maar we kiezen er in dit land voor om op bepaalde punten de vrijheid te beperken in het algemeen belang. Zo mag je niet met alcohol op achter het stuur en mag je niet te hard rijden. En ook hebben we gezamenlijk besloten om een werkweek tot 40 uur te beperken (voor de meeste werknemers dan). Zondagsrust hoort in het rijtje zaken die het algemeen belang dienen. De maatschappij wordt er niet socialer van als we naar een 7 dagen per week 24 uur per dag economie gaan. De mens is erg slecht in het beperken van zijn eigen korte termijn behoeftebevrediging. Daarom is het goed om een dag in de week even een pauze in te bouwen zodat andere zaken aandacht krijgen. Dan maar wat minder economie. Dan maar wat minder vrijheid. En dan maar op zondag omdat we daar zo aan gewend zijn geraakt, niet omdat de christenen dat willen.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

“Rauweters eten eenzijdig en weinig uitgebalanceerd”

Zegt Prof. dr. ir. Bruno De Meulenaer, hoogleraar Levensmiddelen, Chemie en Humane Voeding aan de universiteit van Gent, en die kan het weten, want hij heeft er voor doorgeleerd.

Verder vernietigt het koken van voedsel bepaalde gifstoffen, maakt het chemische bouwstoffen beter opneembaar voor het lichaam, aten de oermensen vlees en wijkt het spijsverteringsstelsel van planteneters behoorlijk af van dat van omnivoren als mensen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Barbara Piancastelli (cc)

Verlichting

COLUMN - Dat het ditmaal een rare Kerst zou worden, was op voorhand duidelijk. De wereld zou vergaan: liefst twee keer achter elkaar.

Van de algemene vernietiging van de aarde – het einde van de Maya-kalender viel op 21 december, en daarna zou alles over zijn – geloofde ik geen hout. De Maya’s waren best een leuk volk (op die mensenoffers voor hun Zonnegod na, dan) en ze konden fantastisch bouwen, maar dat hun particuliere jaartelling effect heeft op het voortbestaan van de wereld, was hoogst onwaarschijnlijk.

Pal voor het door de Maya’s voorspelde einde der tijden was ik trouwens jarig. Juist dit jaar pakte mijn verjaardag numerologisch gezien minstens even interessant uit als die malle Maya-kalender. Op 20-12-2012 werd ik namelijk 55: kon het mooier, kon het symmetrischer? Een goede vriend werd op exact diezelfde dag bovendien 66!

Alles was dubbelop: alles rijmde, alles spiegelde, alles klopte. De kust was veilig, qua kalenders, numerologie en ander bijgeloof.

Ik plande daarom al een jaar van tevoren een grootse verjaardag. Thema: het is altijd later dan je denkt. Na ons geen zondvloed, en indien wel: dans op de vulkaan, weerstreef het noodlot. Ga met geheven hoofd je ondergang tegemoet. Het is altijd beter om leven, liefde en vriendschap te vieren, dan bang te zijn en het einde – dat hoe dan ook komt – te vrezen.

Foto: Marco Calabrese (cc)

Wat voor eerste indruk geef je?

ACHTERGROND - Iedereen is in staat om een rake typering van een onbekende te geven. In het Personality Lab van de Universiteit van Californië – Berkeley zijn onderzoekers nagegaan wat de waarde is van een eerste indruk. Het blijkt dat een foto al meer dan genoeg informatie geeft, als je tenminste weet waar je op moet letten.

We vormen ons direct een beeld van iemand op basis van haarkleur, kleding of opvallende gelaatstrekken. Zo weten we van Frans Bauer dat hij nog nooit een vlieg kwaad heeft gedaan. Stiekem kennen we hem dan ook een beetje van De Bauers, zijn eigen reality soap van een paar jaar geleden. Maar het dagelijks leven van Harry Piekema is nog nooit op tv geweest. Toch maakt hij een dusdanig betrouwbare indruk dat sommigen denken door een echte filiaalmanager te worden toegesproken.

Een kale schedel of juist net iets te glad gekamd haar wekken kennelijk vertrouwen. In combinatie met pretoogjes, een brede vriendelijke grijns en een zacht glooiend buikje wordt zelfs een irritante reclamespot van een bekende supermarktketen nog een beetje draaglijk. Maar zeggen deze en andere uiterlijke kenmerken ook echt iets? Is de buitenwereld gelijk op de hoogte over wat je stemt en hoe jij bent als persoon zodra ze de foto op jouw profielpagina gezien hebben?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Paul G (cc)

Geen Mens van het Jaar 2012

OPINIE - Vorig jaar konden we Elseviers ‘Man van het Jaar’ overtreffen met Sargasso’s Mens van het Jaar. Voor 2012 overtreft Sargasso alle ‘van-het-jaar-verkiezingen’ en heeft de ‘Geen Mens van het Jaar’ gevonden.

In 2011 was het ook niet zo moeilijk om Elseviers keuze, Mark Rutte, in de schaduw te stellen van een veel betere ‘mens-van-het-jaar’. Uit 23 voorgedragen personen konden we zestien genomineerden in de strijd om de eretitel gooien. Het werd iemand die, met de voeten in het stof, geheel zonder eigen belang Senegalese straatkinderen helpt. Remco Hemmelder werd door de lezers gekozen tot de Mens van het Jaar 2011.

Dit jaar zochten we opnieuw een waardig mens van het jaar. Misschien zijn de lezers keuzes maken moe, want het aantal voordrachten lag een stuk lager. Als we de spelregels streng toepassen kunnen we daar, met wat moeite, zeven genomineerden uit halen. Diep bedroefd over het schijnbaar grote gebrek aan ‘mensen van het jaar’, zijn we dan ook niet tot een uiteindelijke verkiezing overgegaan.

Jammer van voorgedragen personen als Jadav ‘Molai’ Payeng, de man die een levenswerk maakt van een bos op een plek waar dat onmogelijk werd geacht. Ook jammer van Alex Brenninkmeijer, vorig jaar als derde geëindigd en die dit jaar het dertigjarig bestaan van de Nationale Ombudsman viert.

Zou Tania Nijmeijer een kans hebben gemaakt? Of de Chinese kunstenaar en dissident Ai Weiwei? Zou de in 2012 overleden Gerrit Komrij postuum de eretitel gekregen hebben?

Foto: Joe Pemberton (cc)

De nieuwe mens

COLUMN - Onze apparaten zullen steeds menselijker worden door innovatie van sensoren die zintuiglijke ervaringen op afstand kunnen overbrengen. Dat is mooi, maar er is ook een keerzijde.

Binnen vijf jaar kunnen onze spullen zien, horen, voelen, ruiken en proeven, voorspelde IBM. Allerlei ‘zintuigen’ voor computers worden al ontworpen en getest op de ontwikkelafdelingen van het bedrijf.

Ik schrok ervan. Straks kan ik niet eens meer schelden op mijn computer wanneer-ie kuren vertoont. Voor je het weet kwets ik zijn binaire gevoelens, waarna het ding natuurlijk helemáál geen zin meer heeft zich voor mijn karretje te laten spannen. En zal mijn laptop dan binnenkort óók al gaan klagen over sigarettenrook en stinkende asbakken, of zelfs recht op een rookvrije omgeving eisen?

Gelukkig bleek IBM vooral te doelen op sensoren die zintuiglijke ervaringen op afstand aan mensen kunnen overbrengen. Vooral op het tactiele vlak wordt veel ontwikkeld. Het keurige voorbeeld waarmee IBM kwam aanzetten, was dat we binnen een paar jaar via de computer kunnen voelen aan de stofjes van kleding die in webwinkels wordt aangeboden. Maar als zo’n techniek eenmaal is geïntroduceerd, voorzie ik eerlijk gezegd vooral elders booming businesss, namelijk in de digitale dating- en seksindustrie.

Daarnaast ontwerpt IBM Research computers die de samenstelling van lucht, klanken, beelden, voedsel of geuren analyseren. Dat was minder groot nieuws: dat doen researchbedrijven overal ter wereld allang, er is al heel wat op die markt te koop. Vooral auto’s worden met steeds meer sensoren uitgerust. Een alcoholslot op een auto is al heel normaal. Hij werkt als een mechanische politieagent: je moet blazen voordat hij kan rijden, en zit er alcohol in je adem, dan verdomt de auto het simpelweg om te starten.

Londense moslims organiseren kerstfeestjes voor de hele buurt

Eerder dit jaar organiseerden niet-moslims in hetzelfde East End reeds Eid-feesten voor moslims. Die reiken met deze kerstfuif de hand terug.

Opmerkelijk, want het gaat om een van de Londense deelgemeenten (Tower Hamlets) waar volgens Melanie Philips, de Telegraaf en GeenStijl de sjaria zou regeren, en moslims mogen volgens orthodoxere interpretaties van de islam geen christelijke feesten vieren.

Het idee (en het geld) komt van de gemeentelijke woningvoorziening, waarna twee buurtverenigingen het initiatief oppakten en mensen charterden om de feesten te organiseren.

Vorige Volgende