GeenCommentaar gaat iets nieuws doen (met Spits!)

Vandaag om 12 uur gaat de nieuwe site van SpitsNieuws live. Dat feit an sich zou over het algemeen geen reden zijn voor een stukje, we hebben over het algemeen niet zoveel op met dat gratis blaadje. En andersom ook niet, getuige het feit dat kliks die vanaf onze voorpagina op de site van Spits komen linea recta naar een niet zo werkveilig filmpje op GeenStijls dumpert worden doorgeleid (update: nu niet meer!).  Maar dat gaat allemaal veranderen (schijnt), en elders was het al bekend. Vanaf vandaag doen wij mee aan Kruisvuur, een online debatplaats waar een aantal Nederlandse blogs - Sargasso, Retecool, De Dagelijkse Standaard, De Jaap, Wij Blijven Hier en wij - elkaar met woorden zullen bevechten. Drie keer in de week zal er een stelling worden gedeponeerd, waarvan het voor en tegen door twee blogs zal worden beargumenteerd. De lezers van SpitsNieuws kunnen vervolgens onder de stukken reageren en stemmen met welke argumentatie ze het eens zijn. Gezien de achterban van SpitsNieuws verwachten we de stelling niet vaak te zullen winnen, maar dat weerhoudt ons er vast niet van onze superieure zuurlinkse hippie-opinies via een achterdeur toch op te dringen. Zoals wij altijd al zeggen: wereldheerschappij! Oh, wacht... Onwijs te gek, man! Update: Het is Spits vandaag niet gelukt hun nieuwe site online te krijgen. Morgen weer een dag.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Corroderend cultuurpessisme versus het verlichte vooruitgangsideaal

Je hoort het steeds vaker, en toch het meeste van bejaarden. Vroeger was alles beter. Toen hingen jongeren niet in de wijk, toen werd er geen afval op straat gegooid of rommel gemaakt. Toen ruimde we dat gewoon op en werkte iedereen hard. Het gaat alleen maar achteruit in dit land.

Dit doorbreekt een kernwaarde van de moderne samenleving: het ideaal van vooruitgang. De constatering dat de huidige tijd beter is dan wat er was. Dat we door technologische innovatie en culturele vernieuwing rijker, vrijer en gelukkiger worden. En het zekere vertrouwen dat de toekomst beter zal zijn dan vandaag. Dat is de kern van het verlichtingsideaal. Onze moderne cultuur is gestoeld op innovatie en emancipatie opdat de volgende generatie vrijer zal zijn dan de vorige. Dat zijn de drijvende krachten van onze cultuur: een vertrouwen in vooruitgang en verlangen naar vernieuwing. Het adagium “Sterft gij oude vormen en gedachten.” dat is de kern van onze verlichte samenleving.

Door het ideaal te propageren dat vroeger alles beter was, snijdt men juist de culturele verbinding tussen ons en vorige generaties door. Vervangt men ons verlichte vooruitgangsideaal door een middeleeuws geloof in tradities en behoud van gewoonten. Vroeger was alles beter dan vandaag. En we kunnen ons alleen maar zorgen maken over de dagen die komen gaan. Als dat zo doorgaat, acht ik het niet onwaarschijnlijk dat onze samenleving langzaam terugvalt naar een middeleeuwse staat: dat de Vikingen onze kustdorpen binnen vallen, dat slechts een op de tien kinderen de volwassen leeftijd zal bereiken, dat Nederland uitelkaar valt in tegenelkaar strijdende bisdommen, graafschappen en steden, en dat de straat vol ligt met afval, etensresten en pestlijken doe uit het raam zijn gegooid.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wetenschappelijk onderzoek naar hersenen Rutte I?

Ik zie ook voorbeelden van onderzoeksvragen die van belang zijn voor de grand challenges. Als staatssecretaris van cultuur ben ik heel benieuwd naar hoofdstuk 4 over cultuur en identiteit. Mijn minister zal op haar beurt veel interesse hebben voor het hoofdstuk over hersenen (…)”

Staatssecretaris Halbe Zijlstra, in toespraak tot de KNAW (Koninklijke Nederlandse Akademie Wetenschappen).
De toespraak zo lezende, hoeft het wetenschappelijk onderwijs de bezuinigingen niet te vrezen. Want “onze wetenschap is excellent, mede dank zij úw inspanningen” en het kan nog beter “om als kenniseconomie en kennissamenleving in de race te blijven”.

Dat hoofdstuk over de hersenen, zou dat wat zijn voor alle leden van het kabinet?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rutte’s Onrust

Er gaat geen dag voorbij, of er wordt ergens wel een petitie aangeboden, handtekeningen verzameld, gedemonstreerd of een ludieke actie gehouden tegen de bezuinigingen. Vanaf oktober vorig jaar, na de installatie van Rutte I, zijn er meer landelijke en lokale acties gehouden, dan het hele jaar daarvoor.
Waarom staat dan toch het Binnenhof niet elke dag stampvol? Dat heeft waarschijnlijk te maken met wat Bas Heijne in een NRC-column schrijft: “We zijn te genuanceerd voor radicale opstandigheid. Met ons valt te praten”. Aan de aard van de acties kun je dat wel zien. Hier geen Griekse toestanden. De petitie heeft veruit de voorkeur als actiemiddel. Verder komen de mensen niet met tienduizenden tegelijk de straat op. Bas Heijne heeft het bij het rechte eind als hij schrijft: “Er is nog iets: het ontbreken van een besef van gezamenlijkheid. Dat de defensiecultuur wordt afgebroken kan de kunstenaars niet schelen; dat de kunsten aan hun eigen broekriem worden opgehangen, zal de militairen worst wezen. Daar wordt handig gebruik van gemaakt”.

Toch neemt de maatschappelijke onrust alleen maar toe, Rutte’s innemende lach ten spijt. Hier samengevat (klik hier voor groter plaatje):

In de Onrustmonitor, een gedetailleerde overzicht in dit exceldocument, zien we dat er dit jaar 100 acties tegen de bezuinigingen zijn geweest. De maatschappelijke onrust wordt bestond verder uit 25 arbeidsconflicten (vooral stakingen) en 19 overige acties. Een gemiddelde van ruim 33 acties per maand.
Het overzicht roept ongetwijfeld vragen op. Laten we die eens behandelen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GroenLinks in debat over democratie

Het debat over democratie komt langzaam op in GroenLinks. Na het schrappen van het referendum uit het verkiezingsprogramma door het congres, is het duidelijk dat de partij haar visie op democratisering moet vernieuwen. Ik bezocht voor het Magazine in April twee discussiebijeenkomsten over democratie: één georganiseerd door het Wetenschappelijk Bureau en de GroenLinks Academie en één georganiseerd door DWARS en de Eerste Kamerfractie.

Er is alle reden om over het onderwerp democratie in discussie te gaan. De minimale meerderheden waarmee het laatste verkiezingscongres het referendum uit verkiezingsprogramma heeft gehaald en het afschaffen van de Eerste Kamer er in heeft gehouden, zijn directe aanleidingen. Dick Pels, directeur van het Wetenschappelijk Bureau: ‘de discussie over democratie binnen GroenLinks staat stil. Ik zat in de laatste programmacommissie en we schreven de standpunten over democratie gewoon over uit het laatste programma: er wordt niet goed over dit onderwerp nagedacht.’

Marjolijn Februari, de NRC-columniste die op 15 april op de DWARS bijeenkomst sprak, schetst een veel breder kader: ‘Het denken over democratie is halverwege de vorige eeuw gestopt. Na de Tweede Wereldoorlog is democratie steeds minder een inhoudelijk begrip geworden als wel een criterium voor beoordeling: geen nastrevenswaardig ideaal, maar een meetlat. Het begrip is zelf niet meer in ontwikkeling. Alles wat wringt in onze samenleving wordt als anti-democratisch terzijde geschoven.’

Democratie: Macht en Tegenmacht
Wat wordt er bedoeld met het begrip ‘democratie’? Bas de Gaay-Fortman gaf een inleiding over de democratische idealen van GroenLinks op de door het Wetenschappelijk Bureau en de Academie georganiseerde bijeenkomst van 13 april, Hij maakt daarbij een onderscheid tussen twee aspecten van het democratische ideaal: het ‘formeel-politieke’ en het ‘politiek-juridische’. Met het formeel-politieke aspect doelt De Gaay-Fortman op ‘het principe van de vervangbaarheid van de macht: verkiezingen geven de mogelijkheid om de macht te veranderen. De meerderheidsregel is maar een middel daartoe.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Azijnzeiken over de Pindakaasvloer

“Het schoot me te binnen. Ik dacht ineens: ‘Dat is leuk, om pindakaas op de vloer te smeren.’ Meer is het eigenlijk niet.”

Wim T. Schippers is nooit te beroerd om iets uit te leggen. Hij heeft liefst 650 vragen beantwoord naar aanleiding van de tentoonstelling van zijn klassieke Pindakaasvloer (1962) in Boijmans van Beuningen. Hoezo is moderne kunst elitair en onbegrijpelijk? “‘Dat is leuk, om pindakaas op de vloer te smeren,” hoeveel toegankelijker wil je het hebben?

Maar goed, het blijkt dus dat Nederland vol zit met verzuurde zeikerds die niet eens de lol inzien van pindakaas op de vloer smeren. Zowaar nog behoorlijk wat commotie, zelfs bij GeenStijllezers die toch moeten zijn opgegroeid met Sesamstraat, Ronflonflon en We Zijn Weer Thuis en dus op de hoogte geacht moeten worden met de denkwereld van Wim T en het in zijn werk terugkerende thema van de pindakaas. Maar niet dus: een hoop leedvermaak toen iemand per ongeluk in de pindakaasvloer was gaan staan. Terwijl ik op basis van zijn oeuvre de stelling wel aandurf dat Schippers er op heeft gehoopt dat iemand er languit in op zijn bek zou gaan.

Het ging er ook om hoeveel de vloer gekost zou hebben. Dat bleek €30.001 te zijn. Veel te veel volgens de reacties op RTV Rijnmond en GeenStijl. Nou dacht ik dat het daar van die rechtse rakkers waren die geloven in kapitalisme. Vraag en aanbod, vrije markt, enzo. Musea bepalen de prijzen op de kunstmarkt niet – daar hebben ze het geld niet voor – dat doen rijke verzamelaars. De Saatchi’s en de Abramovichen en in Nederland bijvoorbeeld Joop van Caldenborgh. Musea kunnen tegen dat geweld niet op. Het belangrijkste Nederlandse kunstwerk van de 20e eeuw, Mondriaans Victory Boogie Woogie, moest daarom met bijkans Griekse boekhoudtrucs uit de slaapkamer van een of andere New Yorkse rijke stinkerd in publiek bezit worden gebracht. Schippers is één van Nederlandse bekendste levende kunstenaars en als je daar een werk van wilt tonen – en dat wil je als Nederlands museum voor beeldende kunst – dan hangt daar een prijs aan. Die dus nog best blijkt mee te vallen ook.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leiders met persoonlijke bagage zijn slechte leiders

Leiders met persoonlijke bagage zijn slechte leiders

Had ik het eerder geweten, dan had ik hem (Karremans) nooit gestuurd. Een scheiding vreet veel energie en die had hij toen wel ergens anders voor nodig“.

Dat zegt ex-generaal Hanz Couzy in het AD. Het NRC citeert uit het AD-artikel (niet on-line): Desondanks denkt Couzy dat de missie niet anders was verlopen als er een andere militair aan het hoofd van de missie had gestaan. “De omstandigheden waren beroerd”, vertelt hij. “De Dutchbatters konden er niets aan doen”.

Wijsheid komt, net als de waarheid, pas achteraf. Iedereen die bepaalde stress in zijn persoonlijke bagage heeft, is kwetsbaar en daarom minder geschikt voor werk en opdrachten waar de stress al van af spat.
Gelukkig neemt het aantal scheidingen (CBS) langzaam af, maar het is beter iemands persoonlijke leven even door te nemen voor hij of zij aangenomen wordt voor een stressvolle baan of opdracht.

Vorige Volgende