Een oncontroversiële Nobelprijs
ACHTERGROND - Jean Tirole won maandag de Nobelprijs voor economie. Niemand misgunt hem dat.
Nobelprijzen in de economie zijn soms controversieel. Vorig jaar bijvoorbeeld was onder de Nobelprijswinnaars de bedenker van de ‘efficiënte markthypothese’. Sommige mensen zagen dat als een miskleun, vlak na een financiële crisis die het tegendeel van die efficiëntie leek aan te tonen.
Van zulke controverse is dit jaar geen sprake. Ten eerste staat de kracht van de inzichten van Jean Tirole buiten kijf. Ik zal zijn contributies op het gebied van marktorganisatie en regulering niet beschrijven, dat heeft de Nobelprijscommissie hier al gedaan. Als bewijs volstaat dat waarschijnlijk geen enkele actieve econoom zoveel topartikelen heeft gepubliceerd als Tirole. Het is misschien wel een beetje verrassend dat hij als enige in dit vakgebied is gelauwerd, maar de meest voor de hand liggende co-winnaar en co-auteur, Jean-Jacques Laffont, overleed tien jaar geleden.
Ten tweede is Tirole in de economenwereld een beetje van iedereen. Doordat hij algemene principes van de speltheorie op een groot aantal gebieden en markten heeft toegepast, kennen velen economen zijn werk. De laatste vijftien jaar heeft hij daarnaast een serie invloedrijke artikelen geschreven op het snel groeiende gebied van de intersectie tussen psychologie en economie, waar hij strategische interacties tussen de verschillende motivaties in onszelf modelleert. Vele economiestudenten, waaronder ikzelf, zijn bovendien opgegroeid met zijn standaardwerk Game Theory (met Drew Fudenberg).
