De stijgende beloning van de bestuurders van ABP/APG

De beruchte econoom Ewald Engelen maakte zich recent in een column druk over de beloning van een Nederlands pensioenfonds. Maar liefst zeven ton kreeg een bestuurder bij het ABP. Dat riep de vraag op hoe de ontwikkeling van de beloning bij de bestuurders van ABP, en nu ook APG, de afgelopen jaren ging. Want de focus op één jaar en één bestuurder vertroebelt het zicht op de echte trend. We zijn gaan spitten in de jaarverslagen. En daarbij hebben we gelijk even de dekkingsgraad erbij gepakt als referentiekader. Zie hier het resultaat:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Leo Reynolds (cc)

Het CPB, frames en modellen (2)

OPINIE - In Deel 1 werd er gekeken naar de misverstanden die zijn ontstaan na de presentatie van het CPB-rapport De effectiviteit van fiscaal participatiebeleid In dat rapport werd onderzoek gedaan naar de effecten van enkele fiscale maatregelen op de arbeidsparticipatie. NRC Q, die er het snelste bij was, duidde de bevindingen alsof het zou gaan om werkgelegenheid. Als ‘eerste berichter’ hadden ze een invloed op de toonzetting in latere nieuwsberichten en reacties. Zo ook op Sargasso.

Het misverstand waar er eigenlijk over werd bericht, zou inmiddels uit de wereld moeten zijn geholpen, waardoor er met een frisse blik naar de bevindingen van het CPB kan worden gekeken. Die bevindingen – wat betreft de arbeidsparticipatie bij een vaststaande vraag naar arbeid – zeggen hoogstens hoeveel mensen van de niet-beroepsbevolking naar de werkloze beroepsbevolking overgaan – of vice versa.

Je zou dus inderdaad de werkloosheid op 0% kunnen krijgen, als je de werklozen zozeer ontmoedigt dat ze niet meer willen werken. Sterker nog, dat is volgens mij precies wat de berekening (zie de tabel hieronder) met betrekking tot het basisinkomen doet: de noodzaak tot competitie om een baan is weg, en alle banen zijn al vervuld.

Hieronder weergegeven is tabel 2 uit het CPB-rapport. De procentuele mutaties zijn over aantallen, die verder (vaak) niet genoemd worden in het rapport. Alleen over de totale arbeidsparticipatie wordt gezegd dat het om 6,9 miljoen fte gaat, waarvan de voorgestelde ‘100.000 meer banen’ zou gaan om een toename van 1,4% – als de toegenomen werkgelegenheid in de pas loopt met de toegenomen bruto arbeidsparticipatie.

Griekenland zegt nu toch tijdelijke verlenging ‘steunprogramma’ te willen

Aldus Trouw:

Athene gaat vragen om de Europese financiering ‘enkele maanden’ te verlengen. Dat zei de Griekse minister van Financiën Yanis Varoufakis gisteravond op de Duitse televisie, nadat de eurozone Griekenland voor een ultimatum had gesteld.

‘We moeten het kredietprogramma enkele maanden verlengen om voldoende stabiliteit te hebben zodat we over een nieuw akkoord tussen Griekenland en Europa kunnen onderhandelen’, zei Varouflakis op de Duitse openbare omroep ZDF vanuit Brussel.

Foto: Leo Reynolds (cc)

Het CPB, frames en modellen (1)

ANALYSE - Afgelopen zaterdag verscheen er een stuk op NRC Q en een reactie daarop hier op Sargasso. Gisteren kwam daar nog een bericht in de Volkskrant bij.

In alle artikelen zijn volgens mij een aantal fouten gemaakt. De artikelen zeggen te reageren op het rapport van het CPB De effectiviteit van fiscaal participatiebeleid. Maar in werkelijkheid is dat niet zo.

Dit leidde in het artikel op Sargasso tot de beschuldiging:

Het CPB lijkt vervolgens helemaal verblind te zijn door de aanbodkant van de markt voor werk. Dat er misschien helemaal geen vraag is naar meer werknemers omdat er niet genoeg banen zijn wordt maar even “vergeten”.

Hoewel de constatering klopt dat de vraagkant van arbeid (‘aanbod van banen’) buiten beschouwing wordt gelaten, is dat niet aan het CPB te wijten, zoals de auteur van het artikel op Sargasso suggereert:

De manier waarop het CPB haar resultaten presenteert is gewoon misleiding. […] Hun modellen hebben enorme aantoonbare tekortkomingen en ze doen geen jota om hun berichtgeving aldus te nuanceren. Het CPB is inmiddels het wetenschappenlijke bureau van de VVD […]

Naar mijn mening is het bovenstaande gewoon niet waar: het CPB is in de toelichting bij het rapport gewoon neutraal en netjes in het gebruik van definities. Het lijkt me niet de taak van het CPB om verkeerde representaties op het internet op te sporen en recht te zetten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Krugman: ‘EU-ministers willen Griekenland uit de euro’

Dat is, althans, het waarschijnlijkere scenario:

I guess it’s possible that they’re just fools — that they don’t understand that Greece 2015 is not Ireland 2010, and that this kind of bullying won’t work.

Alternatively, and I guess more likely, they’ve decided to push Greece over the edge. Rather than give any ground, they prefer to see Greece forced into default and probably out of the euro, with the presumed economic wreckage as an object lesson to anyone else thinking of asking for relief. That is, they’re setting out to impose the economic equivalent of the “Carthaginian peace” France sought to impose on Germany after World War I.

Either way, the lack of wisdom is astonishing and appalling.

Onderhandelingen eurogroep en Griekenland mislukt

De positie van de eurogroep:

The Guardian meldt er verder het volgende over:

Rarely have European finance ministers given such a clear statement. To the request from Greece to scrap its toxic austerity programme, the answer was no. […]

The eurogroup said the troika programme must continue. As a concession it agreed the programme could be extended, and it would also allow for some elements to be up for discussion.

But an extension must bring with it a commitment to carry through the majority of the reforms attached to the programme. And any dropping of certain measures – such as a squeeze on public sector employment – must be matched by an agreement to add other elements of austerity. In other words, the abandonment of one public sector cut simply brings with it an equally tough one in a different guise.

Dijsselbloem gave Greek prime minister Alexis Tsipras until Thursday to buckle, with a view to holding an emergency eurogroup meeting on Friday to discuss surrender terms.

‘Arbeid in de uitverkoop’

Bij Trouw signaleren ze een trend:

V&D wil dat het personeel loon inlevert en Blokker wil van oudere werknemers af. Dat tekent deze tijd. De werknemer is een sluitpost geworden en de inkomsten uit arbeid stijgen nauwelijks meer.

We zijn er uit!” Triomfantelijk presenteerde V&D vorig weekend het akkoord over de redding van het warenhuis. Nou ja, ‘we’. Dat wil zeggen: alle partijen behalve de werknemers. Die hadden geen plaats aan de onderhandelingstafel. Terwijl ze een paar weken eerder wel waren opgeschrikt door de mededeling dat ze 5,8 procent van hun loon moeten inleveren.

De gang van zaken bij V&D is typerend voor de arbeidsverhoudingen anno 2015. De werknemer als sluitpost. Het helpt niet dat de eigenaar van V&D een Amerikaans fonds is, niet gewend aan polderen. Maar ook over huishoudketen Blokker, een degelijk Nederlands familiebedrijf, kwamen de afgelopen weken weinig verheffende berichten naar buiten. […]

De winkelbedrijven sluiten aan bij de lange rij bedrijven en organisaties waar afgelopen jaren werknemers in de verdrukking kwamen. Bij thuiszorgaanbieder Verian kregen hulpen de keuze: ontslag of een nieuwe functie tegen minder loon en slechtere arbeidsvoorwaarden. Kinderopvangorganisatie Estro stuurde in een omstreden flitsfaillissement duizend werknemers zonder sociaal plan de laan uit. Meteen daarna maakte het bedrijf een doorstart met de overgebleven goedkopere krachten. Ook garnalenvisser Heiploeg paste die truc toe.

Yanis Varoufakis over The Global Minotaur

Het aardige van Yanis Varoufakis is dat hij een helder denker is die – voordat hij noodgedwongen de politiek inging en de Griekse minister van financiën werd – met lucide analyses kwam over de wereldwijde economie, en waarom de huidige economische crisis niet vanzelf over zal waaien.

In deze boekpresentatie van The Global Minotaur uit 2011 geeft hij in vijfentwintig minuten tijd een panoramisch overzicht van de naoorlogse economie.

Na Tweede Wereldoorlog zaten de Verenigde Staten met een productieoverschot. De oplossing die Keynesianen daarvoor bedachten was om afzetmarkten in Europa en Japan te creëren met behulp van leningen en investeringen, de dollar tot internationale handelsstandaard te maken en tegelijkertijd de Duitse en Japanse industrie weer op te bouwen, zodat hun sterke munt als schokdemper zou kunnen dienen in tijden van recessie. Men noemde dit het systeem van Bretton-Woods.

Tegen de jaren ’70 liep de VS tegen een probleem op: ze had niet langer een productieoverschot. Integendeel, ze importeerde inmiddels meer dan ze exporteerde. De oplossing hiervoor was door geld te lenen en Wallstreet de aantrekkelijkste kapitaalinvesteringsmarkt te maken. De VS werd zodoende afzetmarkt voor de productieoverschotten van Duitsland, Japan en China, en het kapitaal dat daarmee in die landen verzameld werd, werd vervolgens weer teruggezonden naar de VS in de vorm van aandelenhandel op Wallstreet. We hebben het dan over 3 tot 5 miljard dollar per werkdag, twintig jaar lang.

Griekse banken in de problemen

De reden:

Griekse burgers en bedrijven halen hun geld van de bank nu de onderhandelingen tussen hun regering en de geldschieters van het land zo stroef verlopen.

Je wilt natuurlijk niet dat je euro’s eventueel worden omgezet in nieuwe drachmes van onzekere waarde.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende