Rembrandt Koppelaar

“Het is een mooie dag waarop de wind volop waait in het jaar 2020. De Nederlandse Minister-President van Spee blikt in het televisieprogramma keerpunten samen met journalist Giel van Oort terug op de revolutie in ons energiesysteem. Want op deze speciale dag is de afhankelijkheid van fossiel voor stroomproductie eindelijk gebroken. De Nederlandse huishoudens betrekken hun energie nu volledig uit de kracht van zon- en wind. En niet alleen daar, ook een groot deel van de industrie is overgestapt op duurzame energie. Dit dankzij de duizenden windmolens op de noordzee. Het aardgas wat nog resteert in Nederland wordt gebruikt om de fluctuaties van de duurzame energiebronnen op te vangen. Geholpen door  een slim nieuw elektriciteitsnet gekoppelt aan vele andere Europese landen. Daardoor kan windenergie nu meer dan 50% van de stroom in nederland leveren. Dankzij de aanbouw van vele windparken op zee is Nederland een netto-exporteur van elektriciteit geworden. De verminderde inkomsten vanwege gestaag dalende Nederlandse aardgasexport zijn opgevangen door de verkoop van stroom uit wind aan het buitenland, op momenten wanneer er een enorm overschot is aan windenergie.”

De bovenstaande vooruitblik op duurzame energie lijkt voor Nederland een ver van mijn bed show. De eerste stap daartoe is echter al gezet door de kabinetten Balkenende. Met de aanbouw van 6000 megawatt aan windenergie op de noordzee in de periode tot aan 2020 zal het aandeel windenergie in de Nederland groeien naar 15% á 20% van de elektriciteitsvoorziening. Voldoende om het grootste gedeelte van de 7 miljoen huishoudens van ons land, die nu 24 miljard kilowattuur aan elektriciteit per jaar verbruiken, van stroom te voorzien. De eerste offshore windparken, Q7 en Egmond aan zee zijn bijna gerealiseerd. Deze 96 windmolens met een totaal vermogen van 228 megawatt wekken vanaf volgend jaar 0.6% van het Nederlandse elektriciteitsverbruik op.