M&M, auteur op Sargasso - Pagina 37 van 46

Closing Time | Disconnexion

10 januari 2021 , 16:00 , door M&M

Wat mij betreft het leukste nummer van dit jaar tot nu toe, de Franse band, of zullen we het cabaret noemen, La Femme met Disconnexion.

We zien een interview-achtige setting in een soort nachtclub waarin een coltrui- ribcolbert dragende filosoof, Sacha Michel Zarev, die zo te zien losjes is gemodelleerd naar Michel Foucault, al pijp rokend zijn wijsheden en inzichten verkondigt aan de Gitanes en Gauloises rokende groupies – of verbeeldt hij het zich alleen maar?

Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op zondag | De buurvrouw is nog niet dood

10 januari 2021 , 08:00 , door M&M

De buurvrouw is nog niet dood

De buurvrouw is nog niet dood.
Ze leeft nog. We horen haar soms
aan de andere kant van de muur.
De maden kruipen al wel rond in haar kliko, massaal.
De kraai zit op haar schoorsteen.
En haar kleren zitten vol met vlekken,
die langzaam kruipen naar haar handen,
oprukken naar haar gezicht.
Haar gang is wankel,
ze moet gesteund door vreemde arm
of zoon. Haar ogen zwemmen.
Bezoek krijgt ze niet,
Er komen vreemde dampen uit haar huis.
Haar gang is wankel,
alsof ze de weg naar het graf
niet vinden kan.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

De zorg is een aap voor je moeder

9 januari 2021 , 08:00 , door M&M

Mijn moeder wordt in februari 87 jaar en ze verblijft in een woonvorm voor ouderen die een hoge zorgvraag hebben. Volgens de site krijgt de bewoner daar zorg op maat. Verzorging, verpleging, tot aan het overlijden toe. En men houdt daar ‘persoonlijkheid, kwaliteit en respect hoog in het vaandel’, zoals de woonvorm het omschrijft. Mijn moeder is dementerend, maar ze weet nog wel wie ik ben. Gelukkig wel. Maar waar ze is en in welk tijdperk precies, en hoe ze daar is gekomen, dat weet ze dan weer niet.

Op het digitale zorglogboek had ik gelezen over de entree van een interactieve pop in mijn moeders bestaan. Er werd geen motivering of introductie bij gegeven. Dus toen ik bij haar op bezoek was, was ik wel nieuwsgierig naar die pop. Iets nieuws. Hoe zou dat interactieve eruit zien? Ik had wel ’ns filmpjes van interactieve zorgrobots gezien. Een kijkje in de toekomst. Maar ik werd teleurgesteld. Want de pop die ik aantrof bij mijn moeder was een variant op de sprekende pop die ‘mama’ zegt als je op de buik duwt. Er was niets interactiefs aan. En de pop bleek een aap met een roze strikje, inclusief een poppenwagen. De aap lacht, kirt, lonkt met haar ogen en maakt wat kronkelbewegingen. Dat is het.

Closing Time | True Blue (live)

6 januari 2021 , 22:00 , door M&M

Hoe gaat dat, je knippert een paar keer met je ogen en je bent alweer een decennium opgeschoten. Dat is ouder worden kennelijk.

Hoe dan ook, het was een paar jaar geleden (15 jaar geleden, red.) dat ik die cd’s van Bright Eyes kocht. Heerlijk geluid. En hij, Connor Oberst, de man achter Bright Eyes dus, grossierde in z’n platen, op een gegeven moment bracht hij er twee tegelijk uit: I’m Wide Awake It’s Morning en Digital Ash in a Digital Urn. En iets later ook nog een live plaat, Motion Sickness, 2005. En op die plaat staat een nummer dat zeer uitbundig naar z’n eind wordt begeleid door een trompet: True Blue. En dat gebeurt in twee gedeeltes. Allereerst op 2:30 minuut en dan de uitzinnige finale vanaf 4:45 minuut.

Closing Time | Glassworks

3 januari 2021 , 16:00 , door M&M

Mijn ouders hadden een bescheiden rijtje elpees klassieke muziek, de bekende namen. Het zei me niet zoveel, al die violen altijd. En dat duurde en duurde maar, geen nummertje van drie minuten ofzo. En er was verder ook geen invloed in mijn buurt die me kon tippen over aansprekende klassieke muziek. Dus hield ik van pop. Later, op mijn studentenkamertje, hoorde ik een keer toevallig op de radio The Glassworks van Philip Glass. Klassieke muziek, maar dan nu gemaakt. Ik heb de elpee The Glassworks gekocht en vaak naar geluisterd. Ik kende deze muziek helemaal niet. De aanschaf van deze plaat heeft bij mij alleen niet geleid tot verdere stappen in de wereld van de klassieke muziek, of de Minimale muziek, het is bij The Glassworks gebleven. KOYAANISQATSI, de film waarvoor Philip Glass de soundtrack maakte, vond ik een draak van een film, verschrikkelijk (ik ben zelfs in de pauze weggelopen – dat zou ze leren, stelletje pretentieuze aanstellers, oplichters). Maar als iemand nog tips heeft voor klassieke muziek?

Closing Time | Red Eyes

26 december 2020 , 16:00 , door M&M

Als mij gevraagd zou worden, ‘M&M, als je je leven over kon doen, wat zou je dan anders doen? Welke keuzes betreur je?’ Dan zou ik wel een antwoord paraat hebben.

Dat ik toen dat optreden van The War On Drugs aan me voorbij heb laten gaan, ten faveure van, ja, welk bandje moest ik toen toch zo nodig zien? Sufferd dat ik was. Het was in de tijd dat ik het americana festival Take Root in Groningen bezocht. En dan ontkom je er niet aan om een spoorboekje te maken: welke artiest ga ik wanneer zien? En, zucht, welke dus niet? En van The War On Drugs had ik nog nooit gehoord. Onbekend bandje. Kwamen net kijken. Wat kon dat nou voorstellen? Gekke naam ook. Nee hoor, we gaan wel naar dat andere zaaltje. Of zullen we eerst nog bier halen? En die keuze, bleek dus een foute. We hadden wel naar The War On Drugs moeten gaan. Die band die later zo geweldig goed bleek te zijn. We hadden ons toen wel moeten laten inspinnen door die uitgesponnen gitaarpartijen, in een half gevuld zaaltje. Te laat. Voorbij. Niks meer aan te doen. Laat het los jongen. Laat het los.

Closing Time | Agni Parthene

25 december 2020 , 23:00 , door M&M

Het is zomer 2017 en je bezoekt de vermaarde internationale kunsttentoonstelling Documenta XIV in Kassel. Je had al enkele recensies gelezen en je had natuurlijk al je eigen voorkeuren: de schilderijen, de installaties en de sculpturen. Video niet. Dat was niet echt jouw ding. Kunstvideo’s, die vielen toch altijd wat tegen. Zat je tien minuten naar een beeldscherm te kijken dat je deed denken aan een brandende gaskachel. Of dan was het beeld gewoon niet scherp. Maar dat was dan opzet, dat moest zo. Of het was heel schokkerig met de nadruk op een glitch. Je had naderhand ook altijd de grootste moeite om er iets over te formuleren. Uh, ja, waar heb je nou precies naar zitten kijken? Dus de kans dat een video de meeste indruk zou maken van deze Documenta, was praktisch nihil. Toch is dat wel wat er gebeurde. Er was een video. En niet eens een heel spectaculaire. Maar je liet je wel helemaal inpakken door Byzantion van Romuald Karmakar. Wat was er op die video te zien? Slavische monniken die Agni Parthene (Heilige Maria) zongen in een kerk. En je had niets met kerken, monniken of koorgezang. Maar je liep het duister van de Orangerie in, je ging zitten en je werd het beeld ingezogen. De samenzang van de monniken, of waren het priesters, was perfect. Hoe deden ze dat? Je liet de klanken over je heen stromen. Volkomen verbluft verliet je na de video twee keer gezien te hebben de ruimte. Wat was hier gebeurd?

Foto: Gesloten Xmas - copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Restaurant-kerstmenu’s

25 december 2020 , 18:00 , door M&M

DATA - Jammer, die lockdown voor al die restaurants die met kerst nog een beetje omzet hadden willen halen. Jammer ook voor die mensen die van lekker eten houden en graag uit eten hadden willen gaan. Gelukkig zijn er in onze Deventer binnenstad veertien restaurants met een af te halen of te bezorgen speciaal kerstmenu.*

Ik was nieuwsgierig naar het aanbod, is er een trend, zijn de menu’s klassiek, wordt de vegetariër niet vergeten? Daarom heb ik de kerstmenu’s van de restaurants naast elkaar gelegd en vergeleken.

Prijzen

De prijzen liggen tussen de € 24,50 en de € 59,00 per persoon. Daarvoor heb je 3 tot 5 gangen of een box met meerdere kleinere gerechten. Drank kan apart besteld worden, maar is hier niet meegenomen in de vergelijking.

Het menu

Vrijwel ieder restaurant heeft een keurig seizoensmenu met bijvoorbeeld knolselderij, rode kool, paddenstoelen, pompoen, (zoete) aardappelpuree, wild of kalkoen, maar ook veel vis. En natuurlijk veel desserts met chocolade. Bij de helft van de restaurants zijn goede vegetarische opties beschikbaar. Bij één daarvan is zelfs een compleet vegan-menu mogelijk, náást een vegetarisch menu.

Keuze?

Zelf ben ik een ‘moeilijke eter’, er zijn veel dingen die ik niet lust. Ik ben dan altijd ook blij met een keuzemenu. 36% van de restaurants heeft maar één standaardmenu en biedt geen keuze. Bij sommige restaurants kun je kiezen tussen verschillende menu’s en bij andere kun je zelf het menu samenstellen uit verschillende opties voor voor-, tussen-, hoofd- en nagerecht. Ideaal voor iemand zoals ik.

Tussentijd | Free Will And Testament

25 december 2020 , 17:30 , door M&M

VIDEO - (Voor M.)

De lichte, hoge stem van Robert Wyatt lijkt bijna niet bij zijn imposante lichaam te horen.

Maar wat past die stem wél mooi bij dit fragiele lied over wat het betekent om jezelf te zijn.

I cannot know what I would be if I were not me
I can only guess me

En dan komt die schuiftrompet die de melancholie van dit nummer nog extra diepte geeft. Mooi.

Poëzie met Kerstmis | Dichten als Alfred Schaffer

25 december 2020 , 14:00 , door M&M

Alfred Schaffer krijgt de P.C. Hooftprijs 2021 voor zijn poëzie. En dat is niet alleen de eer en publiciteit en de status, maar ook de 60.000 euro. Van harte.

De laatste twee dichtbundels van Alfred Schaffer waren gebouwd rond een thema, waren verhalend. De bundel Mens Dier Ding handelt over de Zoeloekoning Sjaka Zoeloe, en is door de vele vormen een groot plezier om te lezen. En zijn meest recente, Wie was ik, met als ondertitel strafregels, gaat over zijn Arubaanse moeder die hij op jonge leeftijd verloor. En ook in deze bundel gebruikt hij weer allerlei vormen voor zijn gedichten. Hij schuwt het experiment gelukkig niet. De jury van de P.C. Hooftprijs noemt zijn poëzie spitsvondig, dubbelzinnig en van een ‘sprankelende veelstemmigheid’. En daar kan ik het als fan alleen maar me eens zijn.

Maar voor Poëzie Met Kerstmis ging het me om de bundels die Alfred Schaffer daarvoor schreef, onder andere Schuim en Kooi. Daarin was hij niet verhalend. Daarin deed hij maar wat, leek wel. In interviews heeft hij wel ‘ns over zijn werkwijze verteld. ‘Ik zoek naar zinnen en fragmenten en probeer dan een fragment in te passen bij andere fragmenten, zodat er betekenis ontstaat, een visie, zin. Dat onderzoek ik.’ Schaffer schetst momentopnamen zonder context, of plakt zinnen aan elkaar die samen een vreemd beeld opleveren. Flarden van gesprekken mengen zich met teksten uit een brochure. En daar knipt, plakt, last en vijlt de dichter in zijn werkplaats P.C. Hooftprijs-waardige gedichten van. Ongerijmde toestanden. ‘Het zijn vaak rare dingen die hij de wereld instuurt, en daar zitten we dan mee’, aldus de jury. Maar als je met rare dingen maken de P.C. Hooftprijs kunt winnen, ik zou het zeker niet laten.

Foto: Abhi Sharma (cc)

Het woord Gods in poëtische straattaal

25 december 2020 , 10:30 , door M&M

Afgelopen herfst verscheen bij Uitgeverij Bornmeer | Noordboek de dichtbundel De Openbaringen van Jacobus. De Bijbel in 9 x 9 sonnetten. Auteur: Jacobus. Jacobus vond de tale Kanaäns niet langer leesbaar.

Zijn roeping werd het Oude en Nieuwe Testament te vertalen in begrijpelijke taal, zodat iedereen kennis kon nemen van de Bijbelse boodschap. In 81 sonnetten dicht Jacobus met veel vaart en groot plezier over de wereldgeschiedenis, van de schepping tot aan het einde der tijden. Jacobus is een taalvirtuoos met een toegankelijke en geheel eigen kijk op de bijbel. Jacobus is evangelist en leeft van de wind. Hij gunt ieder een behouden hemelvaart. En op de bundel rust ook de zegen van NRC recensent Kester Freriks, die vond deze vertaling beter dan het origineel.

Speciaal voor deze KerstlockdownSpecial gaf Jacobus toestemming tot plaatsing van twee sonnetten uit de bundel die handelen over de geboorte van Jezus.

Mattheus 2

Het is ons algemeen bekend
Tweeduizend jaar is het geleden
God kwam van boven naar beneden
Zo leert het nieuwe testament

Er was een felle ster en zie
Er kwamen wijzen uit het oosten
Die zich een lange reis getroostten
Er waren enige, geen drie

Ze reisden zonder oponthoud
Naar Bethlehem, omdat daar Jezus
Geboren was, thuis, of all places
Ze brachten wierook, mirre en goud

Closing Time | The Ballad Of Cable Hogue

24 december 2020 , 21:00 , door M&M

Er zijn bandjes die hebben leuke songs. En er zijn songs die je gelijk pakken door het aanstekelijke ritme, het mooie geluid.

En er zijn bands die Mariachi trompetjes hebben. Mariachi trompetjes! En er zijn bands die ineens een zwoele Franssprekende zangeres opvoeren. En er zijn bands die romantiek, drama en weemoed weven in hun liedjes, en die beloftes oproepen en van verre einders zingen. En er is een band die dat allemaal in 1 liedje kan: Calexico. En hier doen ze dat in de song The Ballad Of Cable Hogue.