Eva Schram

120 Artikelen
688 Waanlinks
385 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Eva Schram is onderzoeksjournalist bij OneWorld. Van 2012 tot begin 2014 werkte ze als web- en later hoofdredacteur van Sargasso. Als freelancer heeft ze onder andere gepubliceerd in Vrij Nederland, Het Parool en Psychologie Magazine. Online is ze te vinden op www.evaschram.nl.

ACTA in een nieuw jasje?

Toen ACTA in 2012 werd afgeschoten schijnt toenmalig eurocommissaris voor Handel Karel de Gucht gezegd te hebben dat het er verdrag toch nog wel zou komen. Die tijd lijkt aangebroken: Wikileaks lekte onlangs een onderhandelingsdocument voor TPP, het handelsverdrag tussen onder andere de VS, Canada en Japan. Het ging om het hoofdstuk over intellectueel eigendom, en dat lijkt verdacht veel op ACTA… En: TPP is een soort blauwdruk voor TTIP, het handelsverdrag tussen de EU en de VS.

Op en neer naar Parijs in een Tesla S

Vive la Tesla! Duurzaamheidsjournalist Evert Nieuwenhuis zoefte heen en weer naar Parijs in een Tesla S, de ongekroonde koning onder de elektrische auto’s. Lees over hoe hij met 90 achter een Spaanse vrachtwagen moest gaan hangen om de batterij te sparen, maar na het opladen weer lachend langs de BMWs en Mercedessen zoefte.

Aanhangers dictoriaal regime Eritrea tolkten in asielprocedures

Aanhangers van het Eritrese dictatoriale regime werden als tolk ingehuurd door het tolkencentrum dat namens de overheid vertaalt in de vluchtelingenketen. De samenwerking met drie tolken is direct na de ontdekking stopgezet. Hun familieleden, die volgens de Eritrese gemeenschap in Nederland ook gelieerd zijn aan het Eritrese regime, tolken echter nog steeds voor de IND.

Wob-herziening moet van tafel

Een stukje campagnejournalistiek van oud-Sargassohoofdredacteur Dimitri Tokmetzis. Er ligt een herziening van de Wet openbaarheid bestuur (Wob) op tafel, die misbruik van de wet moet voorkomen. Volgens Tokmetzis maakt de herziening het alleen maar moeilijker overheidsinformatie op te vragen. Een proces dat toch al vaak niet al te gemakkelijk verloopt, zoals Sargasso keer op keer op keer heeft ervaren.

Hij deed gistermiddag aangifte tegen Geenstijl wegens racisme. Maar wie is Frank van der Linde?

Van directeur naar publicist/activist en sinds medio vorig jaar praktisch fulltime activist: ziedaar de ontwikkeling van Frank in een notendop. Zijn radicalisering betekent in ieder geval een streep door zijn carrièrekansen. “Dat klopt. Ik heb ook een megagrote financiële stap terug moeten doen. Vorig jaar heb ik een tijd in de kroeg gewerkt om rond te komen, nu heb ik gelukkig wat commerciële schrijfklussen. Ik heb even zwaar moeten schakelen. Maar nu heb ik dat volledig geaccepteerd.”

‘Peter R de Vries is een neokoloniale journalist’

“Ik ben de goede, blanke man en ik ben hier in het achterlijke Afrika waar alleen maar vreselijke wantoestanden plaats vinden.” Hij zegt het niet letterlijk, maar dat is de boodschap die Peter R. de Vries vijftig minuten lang uitstraalt in zijn programma Over de Grens. Dat is jammer. Is er eens aandacht voor een schrijnend probleem in Uganda, wordt de plank finaal mis geslagen door De Vries en de stichting Kids Rights, die deze reportageserie gesponsord heeft.

Thomas Piketty: ‘Ongelijkheid is gevaarlijk’

INTERVIEW - Krijgt het kapitaal krijgt (weer) de schuld? In zijn boek “Capital in the twenty-first century” over de toenemende financiële ongelijkheid, voorspelt de Franse econoom Thomas Piketty dat de gevolgen daarvan desastreus zijn, vooral voor arme landen. Maar in somberheid vervallen hoeft niet. ‘Mijn data laten juist zien dat ongelijkheid geen natuurwet van het kapitalisme is,’ zegt hij in een interview met OneWorld.

Foto: Walter Watzpatzkowski (cc)

Iedere automobilist is een potentiële verdachte

OPINIE - Hij is er zo goed als door. De wet waarmee Opstelten foto’s van kentekens vier weken lang mag bewaren. De VVD, PVV, CDA en SGP zijn voorstander. De PvdA en ChristenUnie wachten nog antwoorden van de minister af, maar zijn in principe óók voor. D66 twijfelt nog. Alleen de SP is echt tégen.

Minister Opstelten zegt dat we niet hoeven te vrezen voor onze privacy. Na vier weken worden de gegevens alsnog weggegooid, en er is alleen toegang voor een select groepje agenten.

Dat moet ik nog maar zien. De geschiedenis leert dat gegevens die na een bepaalde termijn zouden worden weggegooid vaak toch nog net wat langer bewaard worden. En dat alleen bepaalde agenten toegang hebben… laten we het erop houden dat de politie nou niet bepaald bekend staat om zijn uitstekend beveiligde ICT-faciliteiten.Maar zelfs dan. Áls de gegevens na vier weken weg worden gegooid en áls er alleen voor opsporingsdoeleinden gebruik van wordt gemaakt, dan nog heb ik er weinig vertrouwen in. Want hoe effectief is dit middel nou? Is daar bewijs van? In het nieuwsbericht van de Volkskrant over de wet stond: ‘De politie kan de gegevens doorzoeken om voortvluchtige verdachten te vinden of om te onderzoeken wie er in de buurt was toen een misdrijf werd gepleegd.’ En daar zakt m’n broek toch wel een beetje van af.Is dat hoe de politie z’n werk nu doet? Kijken wie er in de buurt was en dan daarop een onderzoek baseren?

Foto: mabro (cc)

Ze weten altijd waar je bent

VERSLAG - Maandagochtend, Den Haag. Ik kom aan bij de media-ingang van de Nuclear Security Summit (NSS). Een paar weken van tevoren had ik me al geregistreerd. Dat betekent: naam, adres, etcetera. Maar ook een brief van je hoofdredacteur, een scan van je perskaart, paspoort en een pasfoto. Allemaal -superhandig- alleen in png of jpg aan te leveren (ook die brief van je hoofdredacteur).

Maar goed, maandagochtend dus. Ik haal m’n perskaart op, en loop richting de security check. Daar moet ik vanaf een blauwe lijn richting een bewaker met camera lopen, die mijn gezicht registreert en matcht met de foto waaronder ik geregistreerd sta. Dan weten ze precies wie er in de veilige zone rondloopt, zeg maar. Het wil bij mij alleen niet zo lukken. Met bril geprobeerd, zonder bril (en dat was lastig, want dan zie ik die hele camera niet en weet ik niet waar ik heen moet kijken), langzaam lopen, sneller lopen. Niets hielp, dus rechtsomkeert en een nieuwe foto laten maken. Na poging 12 lukt het eindelijk herkend te worden door de camera, en mag ik naar binnen. 

Ik had natuurlijk niet de illusie dat mijn privacy iets zou betekenen tijdens de NSS. Maar dat je zo opzichtig geregistreerd wordt zodra je de poortjes doorloopt, was toch wel even slikken. Ik wilde uit privacy-overwegingen de officiële app niet op m’n telefoon zetten, maar zonder kon ik niet op de hoogte blijven van programma-updates en -wijzigingen. Het is namelijk niet zo dat je vanuit de persruimtes zomaar even het World Forum in wandelt. Je moet je (op papier) registreren voor briefings of bilaterale overleggen, waarna je wel (of niet) ingedeeld wordt. Dan verzamel je je in de press gathering area, en wordt je onder begeleiding van een of meerdere medewerkers langs de controleposten van politie/leger naar een zaaltje in het World Forum gebracht. Waar je plaats mag nemen, je vragen stelt, om vervolgens weer onder begeleiding weggebracht te worden. De organisatie weet zo ongeveer ten allen tijde waar je bent.

De piratenpartij begint een serieuze zaak te worden

Geen one-issue-partij meer, maar een club met een duidelijke grondslag en brede plannen. Nummer drie op de Amsterdamse lijst, Ancilla van de Leest, verwoordt het mooi:

De enige reden dat je de overheid op dit moment kan vertrouwen is omdat we checks and balances hebben ingebouwd, een controlesysteem. En die zijn we nu stuk voor stuk aan het wegnemen totdat het zooitje ooit een keertje instort. De vorige eeuw heeft ons zo duidelijk geleerd dat je een overheid met ongelimiteerde macht niet kan vertrouwen en ik snap niet waar het idee tegenwoordig vandaan komt dat je dat opeens wel zou kunnen doen.

Vorige Volgende