Prinsjesdag en de mythe van de schaarse middelen

Tijdens Prinsjesdag wordt de begroting van de overheid voor volgend jaar gepresenteerd. Zoals altijd zal er weer veel met miljarden worden gegoocheld. In de politiek gaat het om ‘keuzes maken in schaarste’ zoals Mark Rutte het onlangs in Zomergasten uitdrukte. Over welke schaarste heeft hij het, en waar gaat het bij Prinsjesdag werkelijk om? Ondanks zijn hoge functie is Mark Rutte een bescheiden en keurige liberaal. Wie hem in Zomergasten heeft gezien weet dat hij niet machtshongerig is en dat hij het als zijn taak ziet schaarse middelen zo goed mogelijk te verdelen. Ook zijn collega’s denken er zo over. Sander Dekker bijvoorbeeld weigerde onlangs in te gaan op een verzoek van de nieuwe omroepbaas Shula Rijxman om het budget voor de omroep met vijftig miljoen te verhogen. Zijn motivatie : Het is niet reëel […] De publieke omroep is natuurlijk belangrijk, maar we hebben het hier niet over de nationale veiligheid of [over] onderwijs voor onze kinderen. Het is dus een soort triage: bij een gegeven budget bepalen politici welke overheidstaken prioriteit hebben. Niet alles kan doorgang vinden en ze moeten daarom vaak pijnlijke keuzes maken. Het publiek van informatie voorzien - hoe belangrijk ook - heeft volgens Dekker een lagere prioriteit dan veiligheid en onderwijs [1]. Hij moet woekeren met schaarse middelen. Mij gaat het nu niet om de vraag of dit een terechte keuze is – ik denk het niet – maar om een andere vraag: wat zijn die schaarse middelen?

Door: Foto: Pixel Addict (cc)
Foto: Senterpartiet (Sp) (cc)

TiSA: bijl aan de wortel van de democratie?

ACHTERGROND - TTIP staat onder druk. Verschillende Europese regeringen hebben aangegeven geen heil te zien in het handelsverdrag tussen de EU en de VS. Goed nieuws voor tegenstanders? Misschien, maar het zou ook een pyrrhusoverwinning kunnen zijn. Er is namelijk in de luwte van TTIP nog een ander handelsverdrag in de maak: Trade in Services Agreement, oftewel TiSA.

De onderhandelingen hiervoor zijn tot nu toe zorgvuldig buiten het zicht gehouden. Toch grijpt TiSA nog dieper dan TTIP in op het leven van burgers. Het legt landen dwingend liberalisering van openbare diensten op en bevat bovendien een clausule die het onmogelijk maakt om, indien blijkt dat dit niet werkt, die liberalisering terug te draaien. Daarmee legt het de bijl aan de wortel van de parlementaire democratie.

Laten we er niet omheen draaien en het beest benoemen: TiSA is de ultieme machtsgreep van het multinationale bedrijfsleven op het zelfbeschikkingsrecht van nationale staten.

Wat houdt TiSA in?

In dit handelsverdrag ligt de dienstensector onder vuur. Kern is het uitbreiden en vastleggen van marktwerking en verregaande privatisering te introduceren voor diensten die tot nu toe vanwege hun publieke karakter waren beschermd tegen concurrentie.

Aan de onderhandelingen doen 23 partijen mee die gezamenlijk 50 landen vertegenwoordigen. Naast de EU en de VS zijn dit onder andere Australië, Canada, Japan, Noorwegen en Zwitserland. Ook minder rijke landen als Colombia, Costa-Rica, Mexico, Pakistan en Turkije maken deel uit van het overleg. De onderhandelingen vinden uiteraard steun bij grote banken en multinationale ondernemingen in de dienstensector.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

SG-café maandag 19-09-2016

Dit is het Sargasso-café van maandag 19-09-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

De Kroonboekenclub | Gedichten van De Schoolmeester

COLUMN - De Kroonboekenclub is zoals jullie inmiddels weten toch al het frivole hoekje van Sargasso. Hier geen mismoedige klachten over het einde der beschaving vanwege de leugens van extreem rechts of linkjes naar rapporten die minstens tien centimeter dik zijn voor iedere centigraad dat de temperatuur de afgelopen maand boven het gemiddelde lag. Hier lezen we gratis boeken voor ons plezier.

Maar deze week maken we het wel heel bont: we nemen de Gedichten van De Schoolmeester ter digitalen hand.

Wees niet bang, lezers van Sargasso! We hebben hier heus te maken met een baken in onze literaire cultuur. “Nog geen eeuw geleden”, schreef de Amsterdamse hoogleraar Marita Mathijsen nog geen twintig jaar geleden in haar naschrift bij de Gedichten van De Schoolmeester, “leerde men op Nederlandse scholen de gedichten van De Schoolmeester van buiten.” Ook meldde ze dat de verzamelde werken van Gerrit van der Linden, de man die zich nauwelijks verstopte achter het pseudoniem, in het begin van de twintigste eeuw “zelfs cadeau werd gedaan bij repen chocolade.”

Anarchistisch

9207_g_66_1-1Inmiddels hoef je er zelfs geen chocola meer voor te kopen: een internetaansluiting volstaat om de gedichten te downloaden van deze wonderlijke losbol – de man die naar Engeland vluchtte nadat hij in Leiden, waar hij studeerde, torenhoge schulden had gemaakt én bovendien de vrouw van een hoogleraar had bezwangerd. Hij werd in zijn nieuwe vaderland inderdaad schoolmeester en bleef er absurde gedichten schrijven, die zijn vriend Jacob van Lennep na zijn dood zou samenbrengen en publiceren.

Foto: Susu Jabbeh (cc)

Vrouwvijandige ideologie

COLUMN - Twee nieuwsberichtjes uit de Oriënt:

In een poging de gematigde president Rouhani te ondermijnen heeft ayatollah Ali Hosseini Khamenei een fatwa uitgevaardigd dat het onbetamelijk is voor een vrouw om te fietsen.

In Istanboel schopte een man een vrouw omdat ze een korte broek aanhad.

Het tekent de achterlijke, patriarchale barbaarsheid natuurlijk; maar is het werkelijk zoveel anders dan Westerse mannen hier die niqabi’s in brand steken of vrouwen met hoofddoek molesteren?

Boerkini

Niet alleen in Iran en Saoedi-Arabië kent men tegenwoordig een zedelijkheidspolitie die nagaat of er wel genoeg vrouwenhuid bedekt is. In tal van Franse kustplaatsjes controleren met knuppels en pistolen bewapende politieagenten of de vrouwelijke badgasten er wel bloot genoeg bij liggen.

Ze zijn met name op zoek naar de gevreesde ‘boerkini’, waar een fundamentalistische ideologie achter zou zitten, die op gespannen voet staat met de waarden van de Republiek: vrijheid, gelijkheid en seculariteit (dat was ooit ‘broederschap’, maar kom daar nog maar eens om in het etnisch gepolariseerde Frankrijk).

Ideologische strijd

De ideologische cultuurstrijd wordt overal ter wereld uitgevochten over het lichaam van de vrouw: wel fietsen, niet fietsen; korte broek, geen korte broek; boerkini, geen boerkini.

https://www.youtube.com/watch?v=YdEAsB7XutU[/embed

Closing Time | Tracy Bonham

]

Je debuteert met een CD die ‘The Liverpool Sessions’ heet en ook al wil je daaraan later niet worden herinnerd, het maakt je naam en je mag overstappen naar een groot label. Een violiste die grunge speelt, dat is interessant. Je single ‘Mother mother’ is een internationale hit, je CD ‘The burdens of being upright’ verkoopt fantastisch, je gaat op tournee door Europa en ontmoet een leuke man. Je maakt je volgende CD. De wereld ligt aan je voeten. Het is 1996.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

KORT | De schaamte voorbij

Liegen in de politiek – en zeker in de Amerikaanse politiek – is doodgewoon. Van een leugentje meer of minder hoe je dus niet op te kijken.

Toch is dankzij Trump iets aan het veranderen. Waar je ooit nog bij het vertellen van een leugen plausible deniability nodig had (de leugen mocht niet te opzichtig zijn), is deze drempel nu aan het verdwijnen – en niet alleen bij The Donald himself.

Ook Trump surrogate en huidig gouverneur van New Jersey Chris Christie doet vrolijk mee, ditmaal met betrekking tot de volstrekt valse bewering dat baas Donald al in 2011 het aluhoedjesidee had opgegeven dat Obama niet in de VS was geboren:

A sitting governor goes on national television and when he is called out for an obvious falsehood, he simply repeats the inaccurate talking points over and over.

This will possibly be our shortest fact check ever […]

Slate magazine counted nearly 40 Trump tweets since 2011 that raise questions about Obama’s birth. Even after Trump starting running for president last year, he continued to question the president’s background in television interviews. […]

This is such bogus spin that we have to wonder how Christie manages to say it with a straight face. Regular readers know we shy away from using the word “lie,” but clearly Christie is either lying or he is so misinformed that he has no business appearing on television.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

TV

OPINIE - Toen ik op kamers ging wonen in Amsterdam, kreeg ik van mijn ouders een tweedehands kleurentelevisie voor Sinterklaas. Een enorm bakbeest in een fraaie houten kast waar je nog naar toe moest lopen om van zender te wisselen.

In het studentenhuis waar ik woonde, was het de enige beeldbuis en hij deed dus intensief dienst tijdens EK’s en WK’s voetbal. Zo heb ik die ene goal van Van Basten in 1988 nog meegekregen. En de buitenspelregel. Verder heb ik niets met voetbal.

Toen het bakbeest overleed, ben ik erin geslaagd een tweedehands zwart-wit televisie te scoren. Ook één waar je bij zenderwisseling naar toe moest lopen. Die is meeverhuisd naar mijn eerste woning en begaf het tijdens een bezoek van mijn goede vriend Niall uit Dublin. Zijn opvolger – eveneens zwart-wit en van de handbediening – brandde door tijdens één van Nialls volgende bezoeken aan Amsterdam.

Ik ben Niall bijzonder dankbaar, al had hij met het begeven van beide apparaten niets te maken, behoudens dan zijn toevallige aanwezigheid. In de maanden voor het ter ziele gaan van het laatste apparaat was ik me al in toenemende mate gaan ergeren aan het aanbod. Eigenlijk keek ik alleen nog maar naar de BBC, maar ook daar raakten de programma’s waar ik graag naar kijk, steeds dunner gezaaid.

Steun voor Trump, Wilders, Le Pen niet gedreven door economische onzekerheid

In een lang maar lezenswaardig artikel laat Zack Beauchamp op Vox aan de hand van verschillende academische studies zien dat de steun voor nationalistisch rechts niet tot nauwelijks wordt gedreven door economische onzekerheid, zoals we zo vaak horen.

In plaats daarvan hangt de steun voor bovengenoemde politici vooral samen met ressentiment voortkomend uit (vermeend) statusverlies: hoe meer leden van de dominante groep het idee hebben dat ze het afleggen (of in de toekomst zullen afleggen) tegen nieuwkomers, hoe groter de steun voor nationaalrechtse politici en partijen.

Quote du Jour | Gratis zorg

„Als je het eigen risico afschaft, gaat de premie die mensen moeten betalen voor hun zorgverzekering met zo’n 284 euro per jaar omhoog. Dát is het eerlijke verhaal.”

Minister Edith Schippers vindt het eigen risico juist heel sociaal. Dat woordgebruik geeft een aardige kijk op de redeneertrant onder liberalen. “Sociaal” draait er niet om dat kosten van de zorg zoveel mogelijk gespreid worden onder de zieken en de meer fortuinlijken. Het is juist sociaal als zieke mensen hun gezonde medemens wat meer ontzien bij de financiële gevolgen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende