Historische continuïteiten

[caption id="attachment_261143" align="aligncenter" width="450"] Wilhelm I uitgeroepen tot keizer in Duitsland (schilderij van Anton von Werner)[/caption] Tussen 1862 en 1870 werd Duitsland een eenheid. Het werd beklonken met bloed en ijzer. Daarna waren er jaren met een steeds vergeefsere politiek om Frankrijk geïsoleerd te houden, de opbouw van sociale voorzieningen om de socialisten buitenspel te houden, een reeks crises op de Balkan, een Eerste Wereldoorlog, een gepolariseerde Weimarrepubliek, een Derde Rijk en een in tweeën gesplitst Duitsland. Vraag: is er continuïteit in de Duitse geschiedenis of niet? Dit is boeiende materie! Er zijn historici die het Derde Rijk zien als een hoofdstuk in een continue geschiedenis, terwijl er ook zijn die de tirannie zien als een discontinuïteit. Voor de eersten loopt de Weimarrepubliek verder in het nationaalsocialisme; voor de laatsten is juist de Bondsrepubliek een voortzetting van Weimar en is het Derde Rijk een Fremdkörper in de Duitse geschiedenis. De twee posities leiden tot een ander antwoord op de vraag hoe Duitsers met het verleden moeten omgaan. En dat heeft weer politieke consequenties. Kortom, dit gáát ergens over.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Sykes-Picot is dead, now what?

The post-Sykes-Picot order will be the result of fighting in the coming years between regional powers – first and foremost Iran and Saudi Arabia – and their religiously motivated auxiliaries, such as the Shia Hezbollah or the Sunni Islamic State. Any Western military intervention would only exacerbate the situation.

The era when a Western hegemon could maintain control of the Middle East, by military force if necessary, is over. Regional forces, not external powers (including Russia), will create the new order in the Middle East emerging out of the remains of the Sykes-Picot system. By the time proxy wars like the one in Syria have finished their work, the Sykes-Picot Agreement will be history.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Európa Pont (cc)

Orbán gaat Europa veranderen

ELDERS - Na Nederland en het Verenigd Koninkrijk gaat Hongarije de Europese Unie in september op de proef stellen met een referendum.

“Bent u het er mee eens dat de Europese Unie mag beslissen dat niet-Hongaarse burgers zich zonder instemming van het nationale parlement in ons land mogen vestigen?” Met deze vraag zet de Hongaarse premier Viktor Orbán de bijl aan de wortels van een gezamenlijk Europees asielbeleid. En van de toekomst van de Europese samenwerking in het algemeen. Want zoveel is duidelijk: als een lidstaat zich naar willekeur kan onttrekken aan gezamenlijk overeengekomen en door nationale parlementen geratificeerde regels en wetten is het einde in zicht van de EU.

De andere optie is natuurlijk dat Hongarije de EU verlaat. Premier Orbán is er van overtuigd dat het zover niet zal komen. Integendeel, hij denkt dat hij met zijn koers Europa kan veranderen. Want, zegt hij, overal in Europa keren mensen zich tegen de migratiepolitiek van de EU. Het gaat hier volgens hem niet om mensenrechten maar om veiligheid. Niemand geeft zomaar de sleutel van zijn huis aan vreemden. Brussel zal dit referendum niet kunnen negeren. Ook als het Europese Hof de eerder door Hongarije en Slowakije ingediende bezwaren tegen de quota-regeling van vorig jaar verwerpt zal het referendum laten zien dat niet de Brusselse elite, maar de inwoners van landen het voor het zeggen hebben in Europa, aldus de Hongaarse premier.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verantwoordingsonderzoek in perspectief

ANALYSE - Op woensdag 18 mei was het Verantwoordingsdag. Deze dag, de tegenhanger van Prinsjesdag, bestaat sinds het jaar 2000. Voor dat jaar was al ingezet op het eerder beschikbaar komen van de jaarverslagen van de ministeries, niet in september, maar in mei. Bovendien moest de kwaliteit van de jaarverslagen  worden verbeterd: beleid en geld moesten meer met elkaar in verband worden gebracht. En niet alleen de begroting, maar ook de verantwoording moest voldoende aandacht krijgen van het parlement. De Algemene Rekenkamer toetst cijfers en verantwoordingsinformatie in het jaarlijkse verantwoordingsonderzoek – voer voor het parlementair debat op dat vandaag wordt gehouden.

Op Verantwoordingsdag presenteerde de Algemene Rekenkamer de uitkomsten van haar verantwoordingsonderzoek. Ze geeft dan een oordeel over de financiële informatie, de bedrijfsvoering en de beleidsinformatie van elk ministerie. En een oordeel bij de Rijksrekening. Tijd om eens terug te blikken op zestien jaar Verantwoordingsdag. Welke lessen kunnen we trekken voor de toekomst?

Rechtmatigheid

Laten we beginnen met het oordeel over de financiële informatie. Er is sprake van een hoog niveau van de rechtmatigheid van uitgaven en inkomsten bij de rijksoverheid in Nederland. Jaarlijks wordt  de Rijksrekening goedgekeurd. Een uitzondering vormt 2008. In dat jaar, het eerste jaar van de crisis, plaatst de Algemene Rekenkamer een kanttekening bij haar oordeel over de Rijksrekening. Dat hangt samen met de onrechtmatigheid van de uitgaven voor de verwerving van Fortis/ABN AMRO waar ruim € 23 miljard mee gemoeid was. Bij die uitgaven is de wettelijk voorgeschreven voorhangprocedure bij de Tweede Kamer niet gevolgd. En die moet juist waarborgen dat het budgetrecht van het parlement wordt gerespecteerd. Toch maakt de Algemene Rekenkamer geen ‘bezwaar’ tegen deze onrechtmatigheid. Dat bezwaar is een wettelijk instrument dat kan worden ingezet om de belemmeringen op te heffen die het goedkeuren van de Rijksrekening in de weg staan. Daar is een indemniteitswetprocedure voor nodig. De redenering van de Algemene Rekenkamer is dat dit niet nodig is omdat de Staten-Generaal al ingestemd heeft met de gang van zaken. Materieel gezien zijn daarmee de stappen doorlopen die in een indemniteitswetprocedure worden genomen.

SG-café donderdag 26-05-2016

Dit is het Sargasso-café van donderdag 26-05-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Foto: Ecig Click (cc)

De laatste sigaret

COLUMN - Afgelopen week is de nieuwe tabakswet in Nederland ingegaan, de wet die akelige plaatjes op sigaretverpakkingen verplicht stelt. Wat weinig mensen weten is dat ook aan e-sigaretten via deze wet een streng regime is opgelegd: geen reclame, elke verwijzing naar ‘gezonder’ of zelfs ‘minder schadelijk’ moet worden vermeden, webshops moeten vette waarschuwingen naast hun dampwaren vertonen, enzovoorts. Verschillende dampwinkels in Nederland hebben het bijltje er al bij neergegooid.

Intussen komt het ene na het andere positieve rapport over dampen van de persen.

In Engeland is vorig jaar een dik overheidsrapport verschenen dat becijfert dat dampen op zijn minst 95% minder schadelijk is dan roken. Wie overstapt op dampen, ziet zijn gezondheid rap verbeteren – precies even snel als mensen die helemaal gestopt zijn. Het grote verschil is dat overstappers veel minder vaak dan andere ex-rokers terugvallen in hun oude gedrag. Ook hebben ze, anders dan mensen die nicotinepleisters, -sprays of –kauwgum gebruiken, amper afkickverschijnselen: niet chagrijnig, niet geobsedeerd door hun eigen stopgebod. Ze merken dat ze de switch verrassend makkelijk hebben kunnen maken.

Zelf stapte ik na de e-sig één avond te hebben geprobeerd patsboem over, na 43 jaar kettingroken. Dat is nu bijna duizend dagen geleden – en al die dagen heb ik niet getaald naar een saffie. Ik ben onverwacht, totaal ongepland, geen roker meer. Dampen bleek veel lekkerder.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

https://www.youtube.com/watch?v=cBojbjoMttI[/embed

Closing Time | Sex Pistols

]

Het zou beledigend zijn als ik u ging uitleggen wie The Sex Pistols waren. Dus dat doe ik niet. Ik zeg u alleen dat het filmmuseum in Amsterdam, Eye, het feit dat veertig jaar geleden de punk doorbrak (of werd gehypet), heeft aangegrepen voor een filmprogramma FURY! Punk Culture.

Verder is er een expositie met de topstukken uit de verzameling van Bert Broodje. Behoorlijk zeldzaam spul, dus tentoongesteld achter glas. Wie had dat gedacht, dat punk ooit zou worden gepresenteerd als museumstuk?

SG-café woensdag 25-05-2016

Dit is het Sargasso-café van woensdag 25-05-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

https://www.youtube.com/watch?v=9JT-xxcD9_w[/embed

Closing Time | Die Wacht am Rhein

]

Dit is geen poging mij te maken tot de meest gehate medewerker van Sargasso, al is die verdenking gerechtvaardigd nu ik u met deze versie van "Die Wacht am Rhein" trakteer op (a) Heino en (b) een nationalistisch lied dat het goed heeft gedaan in het Derde Rijk. Aan beide kan het lied niets doen: de tekst is geschreven in 1840 door <a href="https://de.wikipedia.org/wiki/Max_Schneckenburger">Max Schneckenburger</a> en de muziek is een compositie van <a title="Carl Wilhelm (Chorleiter)" href="https://de.wikipedia.org/wiki/Carl_Wilhelm_%28Chorleiter%29">Carl Wilhelm</a> uit 1854. Lang voor het Derde Rijk, lang voor Heino.

<!–more–>

De achtergrond is de Rijncrisis van 1840, toen de Franse regering territoriale aanspraken deed gelden op gebied ten westen van de Rijn, die de natuurlijke grens zou zijn tussen het koninkrijk Frankrijk en de Duitse confederatie. Een enorme verontwaardiging verenigde het destijds normaliter hopeloos verdeelde Duitsland, dat zijn grensforten begon te versterken, onder andere in Mainz. De crisis waaide over doordat er in Frankrijk een kabinetswisseling was, maar in Duitsland hadden al verschillende dichters de hand in de lier geslagen, en lang niet alles is weerzinwekkend. Als Heino "Die Wacht am Rhein" zingt, heeft het wel iets vrolijks.

Meer Wacht am Rhein: de <a href="https://www.youtube.com/watch?v=c8JoWC5LWgo">klassieke scène</a> uit <em>Casablanca</em>. En hieronder nog wat <del>Heino</del> Daan.

https://www.youtube.com/watch?v=EauI15wM31s

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende