Waarom ontwikkelingssamenwerking ten onder gaat

Een uitzending van Pauw & Witteman toont de onvermijdelijke ondergang van de staatshulp. Hoe oprechte betrokkenheid het aflegt tegen liegen en eigenbelang. Zeker wanneer deze betrokkenheid zich hult in de taal van de koele berekening. Een gastbijdrage van journalist Ralf Bodelier. Twee maart 2012. Dolf Jansen, Frits Wester en Frits Bolkestein zitten aan tafel bij Pauw en Witteman. Het is de vooravond van de meest zware ronde aan bezuinigingen die Nederland te wachten staat. Onderwerp van gesprek is de onvermijdelijke korting op ontwikkelings-samenwerking. Het is een iconisch gesprek van niet meer dan zes minuten. Een gesprek dat precies weergeeft waarom de officiële ontwikkelingshulp ten dode is opgeschreven.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

“Linkse kerk” maakte Geert Wilders groot

Niet de rechtse media, maar de linkse kranten en omroepen zijn degenen die Geert Wilders en de PVV groot maakten. Ze boden een spreekbuis, zegt freelance journalist en voormalig Volkskrant-journalist Frits van Veen

Dat er iets heel griezeligs in dit land aan de hand is, werd mij afgelopen dinsdag duidelijk toen ik naar het debatprogramma Pauw & Witteman keek. De twee topinterviewers hadden gehoord dat vier van de vijf Marokkanen en Turken “nog steeds” met andere Marokkanen respectievelijk Turken trouwen. Hoewel de tafelgasten hun best deden wat tegengas te geven (“Zou het bij autochtone Nederlanders niet veel anders zijn?”), waren de twee interviewers niet te stuiten. Het schuim stond hen bijna aan de mond. Dit kon toch niet? Dit duidde toch op een op een volstrekt gebrek aan integratie? 

Het ging dus niet om importhuwelijken, waarbij de bruid of bruidegom uit het land van herkomst wordt gehaald. Dat is tegenwoordig nog maar een miniem deel van de huwelijken in deze kringen.

Dat 20 procent van de Turken en Marokkanen met iemand uit een andere bevolkingsgroep trouwt, lijkt mij eerlijk gezegd een verrassend positieve wending in de integratie. Bij autochtone Nederlanders ligt dat percentage  aanmerkelijk lager. En dat terwijl van immigrantengemeenschappen, waar ook ter wereld en van welke origine ook, bekend is dat zij meestal zo dicht mogelijk tegen elkaar aan kruipen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Iedereen kan schilderen, iedereen is journalist

De volgende tekst werd geschreven naar aanleiding van het congres Citizen Journalism, What’s Your Opinion?, dat door studenten van de minor Media Event Management van het domein Media, Creatie en Informatie van de Hogeschool van Amsterdam op 8 juni as. wordt georganiseerd. Van Aalten is docent Crossmedia aan de Hogeschool van Amsterdam. Dit is de mening van Thomas van Aalten, niet die van de HvA of andere HvA-werknemers.

Iedereen is journalist. Met een paar handige tools en een grammetje webruimte lijkt het zo makkelijk. De situatie doet denken aan de opmars van piratenzenders in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Je kon nu zelf concurreren met Ferry Maat of Adam Curry! En al wie een stencilmachine en een Brother schrijfmachine in zijn schuur had staan, was zo de beduchte tegenstander van de Telegraaf. Voor je familie of voor je buren, dan.

Natuurlijk is niet iedereen een journalist. De journalist heeft in 2010 misschien zelfs een nog meer uitgebreid takenpakket (ondernemer, enabler, softwareprogrammeur, doet aan mash-ups en data analyse) dan pakweg 30 jaar geleden. Het is misschien wel moeilijker dan ooit om journalist van beroep te zijn. Nederland kent inmiddels talloze journalistieke opleidingen in het hoger onderwijs, er zijn zoveel mogelijkheden in het crossmediale spectrum. Je moet wel heel erg opvallen om je naam te vestigen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mediabankieren, zo doe je dat

klaaswilting
Dakkapellen, flatscreens, auto’s, keukens, vloerverwarming, jacuzzi, mountainbikes en surroundsets. We kochten ons gek op afbetaling. Lage rentes. Moest je niet moeilijk over doen. Geld moest rollen. Frisia Financiering, onderdeel van DSB, adverteerde overal. Tot in de VPRO-gids. Geld lenen deed je, en je lulde er niet over. Kijk liever naar onze schoorsteenmantel van siermarmer! Weemoedig denken wij aan Frits Bom als de Leenman, Edward Niessing als aanprijzer van vele interessante leenconstructies in DSB-commercials.

Maar toen begon de handschoen toch een beetje te wringen. Was het geen crisis ofzo? Wacht eens even, is er niet een regel: ‘Wie niet kan sparen, moet ook niet lenen?’ De salonkapitalist voelde zich ineens gedupeerde. RTL floot in feite met programma’s als Een dubbeltje op zijn kant en Geen cent te makken die ruimhartige adverteerder terug en zei boos tegen de betraande gezichten, grauw van shag en Senseo: ‘Waarom heb je zulke leningen afgesloten?’ De hooivorken bonsden ook aan de deuren van Tros Radar. Help! We betalen nog jaren voor de auto die we al vijf jaar geleden weer weg deden! Wij konden de kleine lettertjes niet lezen, echt niet!

Geen nood, riep ene Pieter Lakeman, econoom en schrijver. Talloze malen reed hij op en neer naar het mediapark. Hij stookte het vuurtje flink op in een memorabele uitzending in Goedemorgen Nederland, begin oktober. ‘Ik zal hoogstpersoonlijk de pop van Dirk Scheringa, de verkwistende sater uit Wognum, verbranden. Komt u maar mevrouw, sluit u maar achteraan in de rij. Kan iemand mijn gezicht even poederen, ik moet vijftig mediaoptredens doen. Ik heb het beste met de gedupeerden voor!’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Agnes tegen het gezonde verstand

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Daan dat eerder hier verscheen op het weblog Vroeg of Laat.

Agnes Kant (Foto: Flickr/roel1943)

Agnes Kant was duidelijk niet blij met de vrouw die tegenover haar zat, aan de andere kant van de gesprekstafel bij Pauw en Witteman. Nu, toegegeven, had die vrouw tegenover haar ook wel gekke ideeen. Heleen Mees was namelijk iemand die vond dat het anders moest in Nederland. Immigranten moesten minder snel een uitkering krijgen, en gewoon aan het werk gaan in minimum-loon baantjes. De uitkering moesten omlaag: dan zouden de immigranten vanzelf wel gaan werken, en daardoor ook vanzelf integreren en de taal beheersen. Heleen woonde zelf in New York, en haalde dan ook vaak voorbeelden aan van immigranten die in de lokale restaurants als waterschenkers begonnen, maar een aantal jaar later al managers van supermarkten waren.

Agnes wist wel beter. De uitkeringen moesten gelijkblijven, en het minimumloon omhoog. Dat zou de mensen wel aan het werk krijgen. Ze wist het zeker.

Dat is ook eigenlijk het grote probleem van de SP. Ze laten dingen logisch klinken terwijl ze onlogisch zijn. Juist als het minimumloon omhoog gaat zullen er minder banen voor laagopgeleiden komen, omdat die dan te duur worden voor de zaak. Op die manier leidt dit eigenlijk tot een de versterking van een van de grootste problemen van het land: structurele werkloosheid. Agnes snapte zelf de fout in haar logica niet, en hoe helder Heleen het ook uitlegde: Agnes had gelijk.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.