Vreedzamer

Al klikkend kwam ik op dit dubbelinterview met socioloog Willem Schinkel, die hele aardige observaties had over het begrip ‘integratie’ en voor wie ik eigenlijk kwam, en filosoof Hans Achterhuis, die meende dat we in de loop der eeuwen steeds vreedzamer zijn geworden en steeds beter met conflicten hebben leren omgaan. Het is een wat contra-intuïtieve stelling zo kort na de Tweede Wereldoorlog, maar luistert u er toch maar even naar (er is beeld bij, maar het is gewoon radio), vanaf 15:00 ongeveer is Achterhuis aan het woord (al raad ik u Schinkel beslist ook aan). Aanvankelijk zag ik de kracht van ’s mans argumenten wel in: de Eerste en Tweede Wereldoorlog waren behoorlijk gewelddadig, maar de godsdienstoorlogen aan het einde van de Middeleeuwen in Europa waren een stuk erger. Aan het begin van de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) had het huidige Duitsland evenveel inwoners als Syrië nu. Na afloop was er minder dan de helft van de bevolking over. In Syrië zijn tot nu toe 200.000 doden gevallen.

Door: Foto: IISG (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Riccardof (cc)

Alles draait om grondstoffen

Als er niet snel oplossingen worden gevonden voor de huidige watertekorten, leidt dat volgens de Irakese premier Nour Al-Maliki in de toekomst tot wateroorlogen tussen Arabische landen. Deskundigen waarschuwen de temperatuurstijging in het Midden-Oosten leidt tot waterschaarste en toenemende verwoestijning. Zo zijn de Irakese moerassen tussen 1960 en 2000 geslonken met 50 tot 90 procent. In 2030 zal volgens een Amerikaans rapport dat in maart verscheen, de vraag naar water de beschikbare voorraden flink overstijgen.

Met de toenemende schaarste neemt ook het risico op conflicten toe. Veel landen zijn voor de toevoer van water afhankelijk van stroomopwaarts gelegen landen. De belangrijkste rivieren van Irak, de Eufraat en de Tigris, ontspringen allebei in Turkije. Om in de eigen waterbehoefte te voorzien heeft Turkije in de afgelopen dertig jaar veel dammen gebouwd, waardoor Irak veel minder water ontvangt. Vergelijkbare spanningen zijn er tussen Israël, Palestina, Syrië en Jordanië inzake de Jordaanrivier, die wordt gevoed door de Yarmouk-rivier. Tot nu toe komen de Arabische landen niet tot gezamenlijke oplossingen voor deze grensoverschrijdende problemen. Al investeert men wel in alternatieven, ontziltingscentrales bijvoorbeeld.

Toegang tot water is niet het enige probleem. In Noord-Irak twisten de Koerdische regionale regering en de centrale Irakese regering om de controle over de olievoorraden. Begin april schortten de Koerden de toelevering van de olie bestemd voor export via de nationale Irakese pijpleiding op omdat Bagdad niet alle kosten zou betalen aan de productiemaatschappijen. Vervolgens dreigde de centrale regering de gederfde inkomsten in mindering te brengen op het jaarlijkse budget voor de Koerden. Eenzijdige actie is in de plaats gekomen van onderhandelingen en een oplossing lijkt verder weg dan ooit. Reden voor de International Crisis Group om de internationale gemeenschap op te roepen tot stappen om de partijen te laten terugkeren naar de onderhandelingstafel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

If it’s not trending on Twitter, it doesn’t exist

A while back, I reviewed Virgil Hawkins’s Stealth Conflict. In the book, Hawkins argues that the structure and organization of the media (among with other factors) lead to ignoring certain conflicts (stealth conflicts) while prioritizing coverage of others (chosen conflicts). The bottom line is that what makes a conflict chosen is not how serious it is, or how long it has been going on or even the numbers of death. Our media pay attention to conflicts that can fit in nicely packaged narratives that are familiar to Western audiences, where there is a clear moral tale to be told and where there is something in it for us (in addition to structural factors).

In this more recent post, Hawkins turns his attention to the “new media”, using the coverage of the current protest movements across the Middle East (chosen conflicts) as opposed to the virtual silence on Ivory Coast. Bottom line: not much difference:

“For audiences in the English-speaking West, one important ingredient necessary for media attention that was missing from the Cote d’Ivoire story was familiarity. This is not simply a matter of racial, linguistic or socioeconomic affinity – although this is certainly a major part of it. Cote d’Ivoire has rarely been covered in the past, so the public lacks the background knowledge and context to make sense of events there. Had exactly the same events happened in Zimbabwe, the reaction would have undoubtedly been very different. For more than ten years, Zimbabwe has been heavily covered (and Robert Mugabe thoroughly demonized) by the Western media.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paus: Vrede in Midden-Oosten in ruil voor Constantinopel

Paus Benedictus XVI wil zijn steun aan de joodse staat Israel intrekken in ruil teruggave van Constantinopel – het huidige Istanbul – aan de christenen. De paus zou hier afgelopen weken over hebben onderhandeld met de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. De twee leiders spraken eerder af om tot vergaande samenwerking te komen in de wereldwijde ‘war on atheism’. De uitruil van Jeruzalem tegen Istanbul zou de eerste stap zijn om te komen tot een nieuwe religieuze wereldorde. Turkije is woedend.

De aankondiging van de paus om vanaf nu met islamieten samen te gaan werken in plaats van met joden komt op een gevoelig moment. De Iraanse president legt op dit moment een omstreden staatbezoek af in Libanon. In een poging Palestijnse-Iraanse folkore nader bij elkaar te brengen, zal Ahmadinejad vandaag aan de grens met Israel aanwezig zijn bij het ritueel stenigen van joodse vrouwen. Hezbollah, de Regionale Islamitische Natuurorganisatie tot Behoud van Zeldzame Vlinders en Duurzaam Zoetwaterbeheer, bereidt zich voor op een eventuele geweldadige reactie van Israel.

Turkije, de huidige machthebber in de omstreden bezette gebieden rond de Bosporus, heeft furieus gereageerd op de overeenstemming tussen buurland Iran en het Vaticaan. De onverzoenlijke houding die de Turkse president Abdullah Gül aanneemt in het al meer dan vijf eeuwen slepende conflict over de brute bezetting van Constantinopel lijkt het regime steeds verder te isoleren van de buitenwereld. De internationale gemeenschap ziet juist in toenemende mate nieuwe mogelijkheden om via mondiale ruilverkaveling een groot aantal oude territoriale geschillen op te lossen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Koude cijfers over huidige conflicten

In de recente discussies over het conflict in de Gaza-strook merkte men een aantal maal fijntjes op dat er andere conflicten waren die eigenlijk veel meer aandacht verdienden.
Nu kan je conflicten natuurlijk niet zomaar vergelijken. Voor ellende is geen neutraal cijfer. De enige manier waarop je ze een beetje naast elkaar kunt zetten is met koude cijfers. Daarom heb ik een klein grafisch overzicht gemaakt van alle lopende conflicten (deze eeuw) met meer dan duizend dodelijke slachtoffers. Over de getallen valt te discuzeuren. Maar dat het zaken in perspectief plaatst, lijkt me duidelijk.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Stuur Karskens de oorlog in’

Dobbelsteen (Foto:flickr/retro traveler)

Gratis krant De Pers stuntte gisteren door haar lezers de mogelijkheid te geven te bepalen waar oorlogsverslaggever Arnold Karskens’ volgende reis naar toe gaat. De krant geeft 61 gewapende conflicten aan waaruit je kunt kiezen.

Tussen de conflicten staan uiteraard de ‘grote’ jongens, zoals Irak, Afghanistan en de FARC in Colombia. Maar ook de ‘kleintjes’ zijn meer dan de moeite waard. Denk bijvoorbeeld aan de problemen bij de Amerikaans-Mexicaanse grens (17), Cuba (18), Saudi-Arabië (47), Corsica (54). Stuk voor stuk weet je dat er wat aan de hand is, maar lang niet genoeg om je een (redelijk) geïnformeerde mening te kunnen vormen.

Ik zou het erg interessant vinden van die conflicten wat te horen, maar een beetje vreemd voelt het wel, iemand er bewust op uitsturen om ellende vast te leggen.

Keuzes kunnen gemaild worden naar [email protected] .