Niks lief

Oh, die kortzichtige bezuinigers: ze staan voor een raadsel. In de zorg voor chronische patiënten voltrekt zich een dramatische verschuiving van lichte naar zware indicaties. Aanvragen voor lichte zorg zijn afgenomen, die voor duurdere vormen – zoals plaatsing in een verzorgings- of verpleegtehuis – gingen met de helft omhoog. Resultaat: een kostenstijging van bijna veertig procent. Waar komen die zware gevallen ineens vandaan?

Door: Foto: Winfried (cc)
Foto: Gerard Stolk (cc)

Feit of fabel: Solvabiliteit van zorgverzekeraars

, door

ANALYSE - Corrie van Brenk (Abvakabo FNV) zei vorige week in Buitenhof dat ‘we zien dat er 1,4 miljard aan winst bij de zorgverzekeraars bijgeschreven wordt. Daar hebben we discussie over gehad. We weten dat De Nederlansche Bank daar allerlei eisen in te stellen … die zeggen, er moet een bepaalde buffer zijn voor zorgverzekeraars, anders vallen ze misschien om. Nou volgens mij verhogen ze dan de premie, maar goed. En die buffer is 150%, maar er zitten er nu al over de 225%. Dus het is zorggeld van de burgers die niet naar zorg is gegaan.’

Dat is een..

Uit de jaarverslagen van vier grote zorgverzekeraars (Achmea, CZ, Menzis en VGZ) blijkt dat er inderdaad zorgverzekeraars zijn met een buffer van meer dan 225%. CZ meldt over 2012 een solvabiliteit van 240%. Bij Achmea is de buffer minder ruim, de solvabiliteit bedraagt 153%. VGZ en Menzis hebben nog geen cijfers over 2012 gepresenteerd, maar zaten in 2011 allebei boven de 150%.

De gemiddelde solvabiliteit van alle zorgverzekeraars zit al geruime tijd boven de 200%.

Waarom moet de buffer van zorgverzekeraars 150% zijn?

Kort gezegd geeft de solvabiliteit een indicatie van de mate waarin een verzekeraar in staat is direct aan haar betalingsverplichtingen te voldoen. Het is een verhouding tussen het eigen vermogen en het vreemd vermogen. Om te waarborgen dat zorgverzekeraars niet omvallen (en de burger geen zorg meer vergoed krijgt) zijn er wettelijke minimumeisen gesteld aan de solvabiliteit van zorgverzekeraars.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Waan van de dag

Ombudsman start onderzoek medische zorg asielzoekers

, door

NIEUWS - ‘Met dit onderzoek wil ik nagaan in hoeverre het recht op (zorg voor de) gezondheid door de Nederlandse overheid in de praktijk wordt gewaarborgd voor in Nederland verblijvende vreemdelingen’, schrijft ombudsman Alex Brenninkmeijer in een brief aan minister Schippers (VVD, volksgezondheid).

Foto: Gerard Stolk (cc)

Vrije artsenkeuze in het geding

, door

OPINIE - De spoedeisende hulp in het ziekenhuis moet specialistischer worden, vinden de zorgverzekeraars. Maar wat betekent dat voor de vrije artsenkeuze van patiënten?

De koepelorganisatie Zorgverzekeraars Nederland (ZN) kwam vorige week met de ‘Kwaliteitsvisie Spoedeisende Zorg’ (pdf), waarin ze uitgebreid ingaan op hoe de zorginkoop voortaan geregeld wordt voor zes verschillende zorgstromen die dusdanig spoedeisend zijn ‘dat de patiënt niet in staat is een weloverwogen keuze te maken tussen verschillende zorgaanbieders.’ Bij die zorgstromen kun je denken aan traumazorg, spoedeisende neurologische zorg of spoedeisende geboortezorg.

Gelijk in het eerste hoofdstuk is te lezen dat ‘per zorgstroom de kwaliteitsvisie opgesteld [wordt] op basis van het grootste volume van een specifieke (samenhangende groep van) diagnosen, waarvoor infrastructuur, competenties en ervaring vereist zijn.’

Bij mij gaan er alarmbellen rinkelen. Bij u?

De voordelen van geconcentreerde spoedeisende hulp

Als het aan de zorgverzekeraars ligt, houdt elk ziekenhuis een basisafdeling spoedeisende hulp, waar je met je gebroken been of snijwonden heen kunt. Maar voor zaken als neurologische, cardiologische, vaatchirurgische zorg of voor bijzondere trauma’s, ga je naar een specialistische eerste hulp in de regio. De verdeling vindt dus niet landelijk, maar regionaal plaats, zodat goede zorg altijd in de buurt is.

Foto: Hans Westbeek (cc)

Zorgsysteem lokt overconsumptie uit

, door

ANALYSE - Meer dan de helft van de Nederlandse huisartsen vindt dat patiënten te veel zorg ontvangen. Gezamenlijk – huisartsen, patiënten en andere zorgaanbieders – kunnen ze de consumptie terugdringen.

Uit een internationaal vergelijkend onderzoek naar ervaringen van huisartsen en patiënten in de gezondheidszorg blijkt dat maar liefst 57 procent van de Nederlandse huisartsen vindt dat hun patiënten te veel zorg ontvangen. Dat cijfer is internationaal gezien hoog. Alleen in Duitsland is een nog groter percentage (59 procent) van de huisartsen van mening dat patiënten te veel zorg ontvangen. Daar staat tegenover dat in het Verenigd Koninkrijk slechts 12 procent van de huisartsen zegt dat patiënten te veel zorg ontvangen en dat liefst 39 procent van de Nieuw-Zeelandse huisartsen juist vindt dat hun patiënten te weinig zorg krijgen.

Huisarts handelt te defensief

Maar wat zegt dat cijfer over de werkelijke consumptie in de zorg? Het aantal doktersconsulten is in Nederland al jaren (internationaal) zeer gemiddeld en ligt net beneden de zes consulten per inwoner per jaar. Ook met het aantal MRI-scans bevinden we ons, ondanks de toename van 39 in 2008 naar 49 in 2010 per 1000 inwoners, in een middengroep. Daarnaast is het aantal ziekenhuisopnames in Nederland relatief laag en hanteren huisartsen een voorzichtig voorschrijfgedrag bij geneesmiddelen. Uit deze cijfers komt geen bovenmatige zorgconsumptie naar voren en dat roept de vraag op waar de mening van de meerderheid van de huisartsen, als zou er sprake zijn van overconsumptie in de zorg, dan wel op is gestoeld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Waan van de dag

Patiënt krijgt steeds minder te kiezen

, door

OPINIE - Een nepkeuze is geen keuze. Deze regering dreigt een echte keuze van patiënten, om een arts te kiezen, in te wisselen voor een nepkeuze. Patiënten kunnen straks alleen een zorgverzekeraar en niet meer een zorgverlener uitkiezen.

Foto: Marino González (cc)

Hoeveel kost inzage in medisch dossier?

, door

ACHTERGROND - Het is wettelijk geregeld dat iedere Nederland zijn of haar medisch dossier kan opvragen bij zorgverleners tegen beperkte kosten. Maar lang niet alle ziekenhuizen houden zich aan de wettelijk gestelde maximumbedragen.

Met medewerking van Inca.

Sinds de invoering van de Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst (WGBO) in 1995 is de toegankelijkheid van het medisch dossier duidelijk geregeld: de patiënt heeft recht op inzage van dit dossier en op een afschrift. Voor dit laatste mag op basis van de Wet Bescherming Persoonsgegevens een redelijke vergoeding gerekend worden, waarvan de hoogte wordt omschreven in het Besluit kostenvergoeding rechten betrokkene Wbp. Kort gezegd: tot honderd pagina’s mag het ziekenhuis maximaal 23 cent per pagina in rekening brengen, met een maximum van vijf euro. Boven de honderd pagina’s, als het gaat om moeilijk toegankelijke gegevensverwerking of als het gaat om röntgenfoto’s, geldt een maximumbedrag van 22.50 euro.

Een kwart van de Nederlandse ziekenhuizen rekent te veel voor inzage of maken van een afschrift van het medisch dossier. In sommige gevallen gaat het om het berekenen van btw bovenop het normbedrag, bij andere instanties wordt een veel hoger bedrag dan het wettelijk toegestane maximum gevraagd. Dat blijkt uit een rondgang langs alle websites van de Nederlandse ziekenhuizen.

Foto: Paul Goyette (cc)

Zorg aan de keukentafel

, door

ANALYSE - De zorgkosten dreigen onhoudbaar te groeien. De regering poogt ook hier te bezuinigen: deels door moralisme, deels door nieuwe woorden aan oude mechanismen te koppelen. Als we niet proberen nauwkeuriger te spreken over de problemen, zijn ongekende sociale problemen de komende jaren op de gemeentelijke agenda gezet.

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) heeft op 16 januari van dit jaar een stevige brief (pdf) aan Rutte gestuurd over de problemen van de decentralisaties in het sociaal domein. Dat moet een succes worden, maar het is de vraag of het lukt met de stapeling van bezuinigingen, zo vat ik de VNG-boodschap maar even samen.

De aansporing van Martin van Rijn (PvdA) om je om de verzorgingsbehoefte van je ouders te bekommeren stemt mij vrolijk. Hij deelt de budgettaire zorgen over de stijgende zorgkosten met Edith Schippers (VVD). Maar hij geeft er een moraliserende draai aan, waardoor deze coalitie zich zou kunnen onderscheiden in positieve zin.

Zorg en draagvlak

‘De helft van alle mensenjaren verloopt in hulpbehoevendheid,’ schreef Bram de Swaan in 1976, in De Gids. Het was de lapidaire opening van zijn stuk over de verstatelijking van de verzorgingsarrangementen. Dat gaat ook over de vergrijzingszorg, waarin ons land een opmerkelijke positie heeft. In het nieuwjaarsartikel van Chris Buijink (secretaris-generaal van het ministerie van Economische Zaken) in Economisch Statistische Berichten (ESB), wordt geïllustreerd hoe extreem de prognose van de kostenstijging van de vergrijzing er voor Nederland uit ziet. Buijink verwacht een opwaartse premiedruk, die slecht is voor de economie.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Newsphoto (cc)

Graaiende zorgbestuurders overgeleverd aan Spekman

, door

ANALYSE - Topinkomens in de publieke sector worden aangepakt, ook in de zorg. Maar de belangengroep van zorgbestuurders laat het er niet bij zitten: die stapte naar de rechten.

[Deze post verscheen eerder op Publiekrecht & Politiek.]

Sinds begin dit jaar gelden wettelijke maatregelen tegen topinkomens in de publieke sector. Kort en goed: geen bestuurders die op onze kosten boven de Balkenende-norm zitten. Wie op dit moment meer graait, krijgt vier jaar respijt maar ziet zijn salaris dan toch echt afgebouwd naar waar een minister-president het mee moet doen. Tegen deze regels een procedure aanspannen ligt – zacht gezegd – publicitair gevoelig. Toch durfde de belangengroep van zorgbestuurders (NVZD) meteen bij de rechter aan te kloppen voor bescherming van hun preferente positie aan de staatsruif. Het recht belooft immers iedereen ‘het zijne’ te geven. Waarom dan niet ook als dat jaarlijks een paar ton gemeenschapsgeld is?

Dit soort zaken verloopt in Nederland over de band van artikel 1 Eerste Protocol bij het EVRM: het recht op eigendom. Dat begrip is ruim genoeg om ook aanspraken op toekomstig loon te omvatten, en je kunt natuurlijk niet zomaar eenzijdig iemands salaris halveren omdat de Socialistische Partij kwaad is. Wie zo’n procedure echt goed wil aanpakken, schakelt Barkhuysen als advocaat in. Maar die had de Staat reeds geadviseerd. Dus weken de zorgbestuurders uit naar De Gaay Fortman van Houthoff. Vandaag deed de voorzieningenrechter uitspraak: nul op het rekest.

Vorige Volgende