Omroeplidmaatschapsmoeheid

Mooi woord om het scrabble-bord mee over te steken, maar dat terzijde. In het op zich hevig vermolmde omroepbestel tekent zich, naarmate de datum van 1 april dichterbij komt, een heuse media-crisis af. Zelden waren er zoveel nieuwe omroep-initiatieven die in de race waren voor een aspirant-omroepschap en nimmer waren de vooruitzichten zo slecht. Als ik het goed heb is er een zevental kandidaat-omroepjes bezig de benodigde 50.000 leden bijeen te harken. Zeven weken voor de fatale datum heeft géén hunner echt reëel zicht op een omroepstatus. Op PowNed na dan, maar ook daar blijven de aanmeldingen achter bij de verwachtingen. Naast de nieuwelingen bevindt ook 'stagiaire' Llink zich in de gevarenzone: 32.000 leden gezocht om deze groenige omroep in de lucht te houden. Alle campagnes ten spijt wil het daar maar niet vlotten. Nederland lijdt dus aan OLM (zie kop). Is het de kredietcrisis, die mensen weerhoudt van het aangaan of continueren van financiële verplichtingen? Is het de ontzuiling of de afnemende interesse voor dit door commercie en a-musement verrommeld medium? Wie zal het zeggen...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eerste Kamer moet in de Irak-kwestie nú ruggengraat tonen

De Tweede Kamer vergat voorafgaande aan en tijdens de debatten over de Nederlandse steun aan de Irak-oorlog voldoende inhoudelijke vragen te stellen over de gang van zaken in 2003. Na het opduiken van een geheim memorandum, onthuld door NRC, tonen Kamerleden van PvdA en CU zich ineens ‘geschokt’ over de bevindingen. Alles goed en wel, maar beide regeringsfracties zijn gebonden aan de regeerafspraak. En die dicteert: geen parlementair onderzoek, never nooit.
De Eerste Kamer deed vorig jaar wat aan de overkant van het Binnenhof was nagelaten. Namelijk het stellen van honderden schriftelijke vragen inzake alle ins en outs over de rechtvaardiging van het Irak-besluit. Tot ergernis van menig senator – ook binnen de “regeringsfracties’ – traineerde het kabinet-Balkenende de beantwoording acht maanden en kwam pas vlak voor het kerstreces met een reeks antwoorden die in het geheel geen uitsluitsel gaven (zie ook deze Quote du Jour). PvdA-senator Klaas de Vries is zo iemand die het helemaal gehad heeft met de Lubberiaanse mist die Balkenende blijft optrekken rondom dit thema…

Verdacht stil

Veelzeggend is het dat Jaap de Hoop Scheffer, nu NAVO-topman en in 2003 minister van Buitenlandse Zaken, in het geheel niet wil reageren op de recente onthullingen. En ook bij de rest van het CDA is het verdacht stil: Tweede Kamerleden en Senatoren houden zich koest. Van die partij zal het verzet zeker niet komen. Maar van PvdA- en CU-zijde stijgt steeds luider het gemor op. Zeker is evenwel dat in de Tweede Kamer geen meerderheid te vinden is voor een onderzoek. De oproep van D66 om het debat over de Irak-kwestie daar te heropenen heeft dan ook weinig zin.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vara verneukt ’tv-moment van het jaar’

Je zag Matthijs van Nieuwkerk toch even zoeken naar de juiste woorden en reactie, toen de ‘jury’ onder aanvoering van Anita Witzier zaterdag de winnaar bekend maakte van de verkiezing van het ’tv-moment van het jaar 2008′. Dat het Vara-team van Paul de Leeuw (maar zonder hem) de prijs geheel onverwachts in ontvangst mocht nemen voor het minst scorende tv-moment (Paul die tijdens de uitzending achterna gezeten wordt door een op drift geraakt jostipony-dame) was tot daaraan toe. Maar dan de toelichting van Witzier: Peter R. de Vries had met zijn Joran toch al voldoende prijzen gewonnen en GeenStijl was met Ella Vogelaar wat haar betreft hors competition omdat ‘dit niet voor de televisie was gemaakt’.
Peter R. was al helemaal niet naar de studio gekomen en het koppel Dominique/Rutger van GS zat er wat beteuterd bij, toen mevrouw Witzier feitelijk toegaf dat de jury met volkomen oneigenlijke maatstaven de winnaar had bepaald. Iedereen wist allang dat op basis van de internetstemmingen de strijd had moeten gaan tussen Ella en Joran. Goed, als je dan afspreekt dat een jury uit de top-drie gaat kiezen, laat het dan ook een fatsoenlijke uitslag zijn. Maar dat was het dus niet.
Erger is nog dat de Vara na afloop bekend maakte dat de keus van de jury overeenkwam met de verkiezingsuitslag op internet. Persoonlijk denk ik dat dit een grove leugen is. Of het document dat GS opvoert ook werkelijk authentiek is, valt niet na te gaan. Maar het zou me niets verbazen als er willens en wetens gerommeld is met de uitslagen…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vleugellam naar Rotterdam | (socia)list en bedrog

Beatrix heeft te weinig constitutionele ruimte om haar kroonbenoeming ongedaan te maken. Daar zou in het geval van Ahmed Aboutaleb en Rotterdam wel reden voor zijn, want naar nu blijkt heeft de PvdA op zijn minst vuil spel gespeeld in de aanloop naar de benoemingsprocedure van het Rotterdams burgemeesterschap. Als er al niet sprake is van list en bedrog. Gerd Leers is door de PvdA-top in het pak genaaid, dat staat nu wel vast.
De huidige burgemeester van Maastricht staat bekend als een voor CDA-begrippen zeer rechtgeaarde bestuurder, die nergens doekjes om windt en die goed tegen zijn verlies kan, zolang er maar fair wordt gespeeld. Zijn ontboezemingen nu in het blad Intermediair spreken voor zich.
Ik heb in deze kolommen al eerder vraagtekens gezet bij de houdbaarheid van Aboutaleb als burgemeester van Rotterdam. Nu blijkt dat er tijdens de sollicitatieronde ook nog eens een smerig spelletje is gespeeld met de kandidatuur van Gerd Leers, krijgt Rotterdam een burgemeester die met een zweem van onbetrouwbaarheid en sluwheid is omgeven. Had Aboutaleb al het aura van een baantjesjager; nu heeft hij dat helemaal…

Gekonkel

Is het toeval dat burgemeester Cohen vandaag openlijk pleit voor het opengooien van de sollicitatie- en benoemingsprocedures? Cohen, die al eerder zijn ongenoegen uitsprak over de PvdA-post Rotterdam, heeft blijkbaar nu ook zijn strot vol van het regentenclubje, dat in Den Haag rond Wouter Bos de dienst uitmaakt.
Benieuwd of de Rotterdammers Aboutaleb nu nog wel motten. Ik voorspel een zware tijd voor een man, die door het Haagse PvdA-bestuurdersgekonkel – waarvan hij zelf deel uitmaakt – de schijn in ieder geval tegen heeft.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Krimp én koopkracht, recessie én rentereductie

Jan Ploeter Balkenende bracht het onlangs in zijn gereformeerde grafrede: “Nederlanders hoedt U, wij gaan volgend jaar in een recessie!” Onheil en nóg eens onheil, vindt-ie prachtig. En dat alleen maar omdat het CPB weer een nieuw plaatje voor 2009 heeft ingezongen. Dit planbureau doet dit op gezette tijden en het gekke is: er komt altijd weer iets anders uit. Half jaar geleden was het nog lichte groei, paar maanden later nulgroei en nu dan driekwart procent krimp in 2009! Ai ai, driekwart procent! We gaan met z’n allen naar de kloten, omdat we op het niveau blijven steken van begin 2008! Maar toen hadden we het toch goed hier, was er toch niks aan het handje?
Sterker nog: dankzij krimp en lage olieprijs sprokkelt de koopkracht er in 2009 minstens een procentje bij. En de eerste renteverlaging wordt ons inmiddels ook in de schoot geworpen. Wat nou krimp. Voorzover die er komt betreft dat het economische verkeer, wat hier en daar tot ontslagen zal leiden. Maar het betreft niet de portemonnee van de doorsnee Nederlander. Die verheugt zich op flinke kortingen aan de pomp en op het feit dat eerder prijsdalingen dan prijsstijgingen in het verschiet liggen. Schoorvoetend hebben de banken hun rentes licht neerwaarts aangepast en wie nog even wacht, die kan daar weer voor een 10 jaarshypotheek van 5 procent terecht. Iedereen spaart zich momenteel vanwege ‘naderend onheil’ helemaal suf, de banken zo spekkend met miljarden die op een gegeven moment toch weer moeten gaan rollen. BTW niet omhoog, WW-premie omlaag. Wat nou krimp.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bos en Zalm moeten ‘onze’ staatsbank inzetten om verhuld bankenkartel open te breken

Onder het mom van ‘gebrek aan vertrouwen en dientengevolge hoge interbancaire tarieven’ blijven de Nederlandse banken hoge rentes berekenen voor zowel kortlopende als langlopende leningen. Ook na een drietal renteverlagingen door de ECB en de vele miljarden die Bos in het bancaire systeem heeft gepompt, blijft de situatie zo goed als onveranderd. De historisch massieve renteverlaging van 0.75 procentpunt van vandaag zal, hoor ik een analist van ABN Amro op de radio zeggen, weinig invloed hebben op de hoogte van bijvoorbeeld een hypotheek van tien jaar vast: ‘Daar bepaalt de kapitaalmarkt de rente en is de basisrente van de ECB nauwelijks van invloed’. Maar is dat wel zo, of is hier sprake van verhulde kartelvorming, waarbij banken onderling de stilzwijgende afspraak hanteren om geen prijzenslag op de markt van hypotheken en investeringskredieten te starten? Om zodoende collectief te profiteren van enorme rentemarges?
Er is een adequate manier om daar achter te komen. Tenslotte heeft minister Bos met de overname van Fortis-ABN Amro een staatsbank gecreëerd en zit de staat nu ook in enkele raden van bestuur van grote banken. Wat ligt er meer voor de hand dan dat Bos ‘onze’ staatsbank (met Gerrit Zalm vanaf januari aan het roer) en zijn invloed bij de andere banken aanwendt, om de grotendeels weggevallen concurrentie weer aan te zwengelen? Met een EU-basisrente van 2,5 % en een door de banken gehanteerde beleningsrente van rond de 6 % moeten er toch wat bellen gaan rinkelen in Den Haag. Op deze manier komt er natuurlijk geen reet terecht van de ECB-policy om de economie aan te jagen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lichaamstaal en verbaal onvermogen maakten Vogelaar vleugellam

Was het dat minzame glimlachje, die ogen die steeds een vleug arrogantie reflecteerden? Haar henna-haarspoeling of die knalrode lipstick misschien? Was het dat overdreven gesticuleren, of toch die onnavolgbare redeneertrant? Ik heb er dagen over zitten piekeren. Keek op tv naar de reacties van vele anderen, las de comments in dit blog naar aanleiding van haar vertrek.
Als je al die opinies en impressies bij elkaar veegt dan kom je grosso modo aan bij de slotsom, dat niet zozeer haar beleid als minister van Wonen, Wijken en Integratie tot de val hebben geleid. Maar wél de wijze waarop ze het presenteerde in parlement en pers, zowel in lichaamstaal als ook verbaal.
Dat het daarbij echt niet alleen om de beeldvorming in de media ging, bewijzen de vele aanvaringen die Vogelaar veroorzaakte door haar houding tijdens debatten in de Tweede Kamer. Met als absoluut dieptepunt de kwalificatie ‘knettergek’ uit de mond van Wilders. Wat haar overigens tijdelijk enig extra krediet verschafte bij de rest van de oppositie.
Als er al zoiets bestaat als een X-factor voor een politicus annex landsbestuurder, dan ontbeert deze voormalige vakbondsbestuurder ieder greintje daarvan. Zelfs haar persconferentie, waarin zij haar ontslag toelichtte, was tenenknijperig slecht. Evenals haar optreden in NOVA, waarin Vogelaar zich een slecht verliezer toonde en – opnieuw – een beroerd spreker.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bestuurlijke lafheid in Roosendaal en Bergen op Zoom: het probleem verplaatsen

Je hebt een paar coffeeshops in de binnenstad die draaien als een lier, vooral vanwege het grensoverschrijdend drugstoerisme. Je bent grensgemeente en dat zul je weten ook. Dat geeft overlast als er wekelijks zo’n 25 duizend klanten over de vloer komen. Dus wat doe je dan: je zorgt dat die coffeeshops uit het centrum verdwijnen en ergens verspreid in de periferie worden gevestigd. Beter bereikbaar vanaf de verkeersaders en het stadscentrum is verlost van de overlast.
Dat heet de methode-Maastricht: burgemeester Gerd Leers paste deze met succes toe en hield zijn rug recht, ondanks de vele protesten vanuit de randwijken die uiteraard niet zaten te wachten op een coffeeshop om de hoek. Leers had de moed om in te zien dat algehele sluiting van de legale softdrugs-leveranciers niet alleen het illegale circuit in de kaart zou spelen, maar tevens zou leiden tot verplaatsing van het probleem naar omliggende gemeenten.

Zo niet Roosendaal en Bergen op Zoom. Beide burgemeesters, Michel Marijnen en Han Polman, hebben de afgelopen jaren vooral veel geweeklaagd over de toenemende overlast van drugstoerisme in hun steden, daarbij steeds wijzend op de centrale overheid die hen te hulp moest schieten. Letterlijk zei Marijnen enkele maanden geleden nog dat hij het zelf niet meer aankon. Klopt: het enige wat de man wist te verzinnen was het per politieauto achternajagen van drugstoeristen uit België of Frankrijk, die dan toevallig wat meer dan vijf gram hadden opgehaald. En vervolgens in de media maar janken dat het allemaal niet hielp.
UPDATE: Gerd Leers pleit voor landelijke “Wiettop”, om het probleem van grensgemeenten op te lossen. en: coffeeshops Roosendaal en Bergen op zoom trekken samen ten strijde.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.