De xenofobe toekomst van Zuid-Azië

‘We want anti-muslim polarisation. Why pretend otherwise?’ Aldus een openhartige bestuurder van de BJP, de Indiase Volkspartij, tegen Prashant Jha, auteur van het boek How the BJP wins. Moslimhaat dreigt een kenmerk te worden van het nieuwe India. Myanmar en Sri Lanka zijn dezelfde weg ingeslagen. Wie protesteert, is een vijand van het volk. De ‘volkspartij’ BJP van Narendra Modi heeft zijn enorme succes te danken aan een uitgekiende strategie. Ten eerste zet ze de lagere kasten van India op tegen de hoogste kasten. Die laatsten worden door de BJP weggezet als de steunpilaren van de oude Congrespartij, die de bevolking eronder hield. De BJP beweert op de komen voor de vergeten lagere kasten. Niet álle lagere kasten, overigens. De partij kan de algemene afkeer van de laagste kaste, de dalits, moeilijk negeren. Voor hen is er dus nog steeds geen plaats in de BJP. Maar de onvrede die de BJP benut en aanwakkert leeft natuurlijk óók onder de dalits en die komen de laatste tijd steeds vaker in actie, onder leiding van Jignesh Mevani. Hij wil de BJP uit de macht stoten, en wil daarvoor een coalitie opbouwen met de Congrespartij en met die andere onderliggende partij: de Indiase moslims. De moslims dreigen de komende jaren hun toch al zwaar aangetaste maatschappelijke positie definitief te verkiezen. De oude Congrespartij, die de Indiase politiek decennialang domineerde, stond nog voor het inclusieve ideaal van Mahatma Gandhi: het subcontinent was groot genoeg voor vele religies. In de praktijk werden de Indiase moslims systematisch gediscrimineerd, maar moslims voelden zich beschermd door het grondwettelijk fundament van de staat. Totdat de BJP aan de macht kwam. Die partij maakte een einde aan dat ideaal. De BJP beschouwt het India van de Congrespartij als een samenzwering van krachten gericht tegen het ‘ware’ Indiase volk. En ze vindt dat de moslims de afgelopen decennia veel te veel rechten hebben verworven. Zij dienen een toontje lager te zingen of beter, ze moesten maar eens vertrekken naar Pakistan.

Quote du Jour | Dutch paradox

The paradox in the Netherlands is that insistence that equality and tolerance already exist operates as a barrier to achieving this equality and tolerance in fact, because the insistence makes it difficult to mobilize the resources and action necessary to ensure equality, non-discrimination and inclusion for all.

VN-rapporteur Tendayi Achiume, tevens hoogleraar Rechten aan de Universiteit van Californië in Los Angeles (UCLA), bracht maandag verslag uit van haar onderzoek naar racisme, xenofobie en intolerantie in Nederland. Op verschillende vlakken ziet ze positieve ontwikkelingen, maar er volgt ook een lange lijst van kwesties die laten zien dat Nederland toch echt niet zo gelijk en tolerant is, waaronder de ‘boerkaban’, etnisch profileren en politiegeweld, discriminatie op de woning- en arbeidsmarkt, de oververtegenwoordiging van groepen in het strafrecht, politieke representatie, de detentie van asielzoekers, rechten van statenlozen, de opkomst van rechts-nationalistisch-populistische politieke retoriek en, meer algemeen, de boodschap in het publieke debat en soms ook beleid dat de ‘echte Nederlander’ wit en van westerse afkomst is.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: strassenstriche.net (cc)

Geen paniek over populisme

ANALYSE - Politicoloog Tjitske Akkerman meent dat er belangrijkere dreigingen zijn.

De opkomst van het populisme in Europa heeft de afgelopen jaren aanleiding gegeven tot zorgen over de liberale democratie. Het idee dat populisme de belangrijkste bedreiging vormt berust echter op een misverstand over wat populisme is. Veel bedreigender is het groeiende (xenofobe) nationalisme. Dit populistisch nationalisme is met name aan de rechterkant van het politieke spectrum te vinden.

In 2016 was de paniek over populisme wijdverbreid. Brexit, de verkiezing van Trump tot president en de vooruitzichten van populistische radicaal-rechtse partijen als het Front National (FN), de Partij voor de Vrijheid (PVV), Alternative fűr Deutschland (AfD) en de Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ) bij nationale verkiezingen in 2017 leidden tot grote zorg. Wereldleiders wezen op het grote gevaar van populisme. Obama waarschuwde tijdens zijn laatste reis naar Europa als president tegen populistische bewegingen aan zowel de linker- als de rechterzijde van het politieke spectrum. De paus zei in een interview met een Duitse krant dat ‘ populisme een kwaad is en slecht zal eindigen, zoals de vorige eeuw aangetoond heeft’. Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie, zei in zijn jaarlijkse rede in 2016 dat de Europese Unie zich moest beschermen tegen het aanstormende populisme. De consternatie is inmiddels wat geluwd, omdat bovengenoemde partijen niet de gevreesde overwinningen hebben behaald. Toch wordt het populisme nog steeds als de belangrijkste bedreiging voor de liberale democratieën in Europa beschouwd. Dat is onterecht. Zeker, liberale verworvenheden als vrijheid van de pers, scheiding der machten en een pluralistisch middenveld liggen onder vuur in Hongarije en Polen. In West-Europa zijn de liberale instituties weliswaar sterker dankzij een langere democratische geschiedenis, maar ze zijn niet onaantastbaar. Toch is het misleidend om het populisme als belangrijkste bedreiging aan te wijzen. Veel gevaarlijker is het groeiende xenofobe nationalisme.

Foto: Giampaolo Squarcina (cc)

S.E.X.

OPINIE - Serieuze Europese Xenofobie: terwijl andere continenten de contouren schetsen van een nieuwe wereld, luisteren wij Europeanen liever naar de halve waarheden van anti-Europese populisten, meent Nourdine Tighadouini.

De hegemonie van de Verenigde Staten in de wereld is al enige tijd voorbij. China is in 2020 de grootste economie van de wereld. Ook India en Brazilië boeken op economisch gebied razendsnel progressie. Rusland viel Georgië in 2008 met militair geweld binnen, annexeerde recent een deel van Oekraïne en verstevigt momenteel haar controle over onze gastoevoer. De EU lidstaten Oekraïne, Polen en Hongarije vrezen ondertussen voor de expansiedrift van Rusland. Wij Nederlanders, wij Europeanen staan erbij en kijken ernaar.

Europa is ons politiek, financieel, juridisch en militair fundament voor de toekomst. Een noodzaak in een tijdperk van globalisering en grensoverschrijdende vraagstukken zoals de eurocrisis, energiezekerheid, terrorisme en migratie. Nederland an sich is wereldwijd bezien van geen enkele betekenis meer. U wilt het misschien niet horen, maar dat is wel de waarheid.

Aanpassen


De wereld verandert niet meer door beslissingen gemaakt in Den Haag. De wereld verandert wel door beslissingen gemaakt in Brussel. Vooral voor Nederland als klein handelsland met haar marginale invloed op mondiale schaal is het verstandig om een vaste pro Europese koers te blijven volgen. Wat er ingeleverd is aan invloed wereldwijd kunnen we terugwinnen op Europees niveau. En zoals Darwin het al zei: ‘Winnaars zijn degenen die zich het beste aanpassen aan een nieuwe werkelijkheid.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour | Politically Correct

In truth, it is racism that is the forbidden subject. If you object to that evil, you are “politically correct”, an oppressor and a threat to free speech. Missiles are fired at those of us who speak up. Some internet abuse is worse than being spat at. I am told by some leading lights that preference for one’s own sort is “natural” and that minorities have been spoilt by having protective laws and “special privileges”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nebahat

De idiote preoccupatie met afkomst die de Nederlander in de afgelopen tien jaar heeft ontwikkeld, is in volle hevigheid losgebarsten nadat de kandidatuur van Nebahat Albayrak voor het partijleiderschap van de PvdA bekend is geworden. Mensen die nooit (meer) PvdA zouden stemmen, beginnen al te schuimbekken bij de gedachte aan een allochtoon als partijleider.

De Reactiegraaf verzamelde de ergste. “Wat doet deze vrouw in mijn geboorteland met haar dubbele nationaliteit?” “A.U.B. alleen Nederlanders aan het hoofd van een partij.” “Albayrak de eerste Turkse minister president van Nederland. Hoe ver kunnen we zinken?” “Straks moeten onze dochters ook met een hoofdoek om lopen.”

Wie heeft jullie toch aangepraat – oh wacht, ik weet al wie. Waarom hebben jullie je laten aanpraten dat afkomst bepalend is voor iemands functioneren? Kan iemand me dat uitleggen? Is daar eh… statistiek over? En wat hebben hoofddoekjes met Albayrak te maken? Ik heb haar nooit met zo’n ding gezien. Een oppervlakkige beschouwer van het Nederlandse politieke toneel zou zomaar kunnen denken dat ons land ten prooi is gevallen aan een collectieve gekte.

Massale angstpsychose is misschien een betere term. De Nederlander blijkt vooral een bang baasje te zijn. Hij wentelt zich in zijn angst als was het een sleetse jas die hij toch maar niet wegdoet omdat hij zo vertrouwd om de schouders valt. Elk verstandelijk argument wordt weggehoond, of niet geloofd, of binnen tien minuten vergeten. Dokter, het kan nou wel zo zijn dat die stemmen niet echt zijn, maar ik hoor ze nog steeds in mijn hoofd!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rituele slacht gepasseerd, verbod besnijdenis volgende station

Altijd al het gevoel gehad dat ik iets miste. Altijd al het gevoel gehad dat andere mannen meer succes hadden bij de vrouwen, gelukkiger waren in hun relaties, minder gestrest op het werk verschenen, tevredener door het leven gingen. Nooit geweten wat het was. Maar nu ben ik – besneden man – uit de droom geholpen. Hierdoor. Het stond op de site van Nu.nl:

“Besneden mannen en hun partners hebben een slechter seksleven dan onbesneden mannen. Dat concluderen Deense onderzoekers van het Statens Serum Institut in Kopenhagen deze week in International Journal of Epidemiology. De Deense wetenschappers ondervroegen meer dan 5000 mannen en vrouwen over hun seksleven. Het bleek dat besneden mannen moeilijker tot een orgasme kunnen komen dan onbesneden mannen, terwijl hun vrouwelijke partners vaker last hebben van vaginale pijn.

Dit zorgt voor een minder plezierig seksleven voor beide. Vooral de aandacht voor het effect op vrouwen in dit onderzoek is bijzonder, het is de eerste keer dat hiernaar gekeken wordt.”

Eelt op je eikel

Besneden mannen ontwikkelen een hardere huid op de eikel van hun penis en, zo schrijft Nu.nl:

“Hierdoor moeten besneden mannen harder en ruiger te werk gaan om tot een orgasme te komen. Die ruigheid heeft weer tot gevolg dat vrouwen vaker pijn ervaren, acht keer zo vaak als bij onbesneden mannen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende