De gemoederen op de digitale snelweg liepen hoog op naar aanleiding van de opmerkingen van Jan Marijnissen over de dubbele nationaliteit van staatssecretarissen Albayrak en Aboutaleb. Hier op Sargasso en nog meer op het weblog van Marijnissen zelf. Hoogoplopende gemoederen zijn ook helemaal niet erg. Je moet veel kunnen zeggen en dus hard kunnen discussiëren. Je moet zelfs ronduit bot en onredelijk kunnen zijn. Maar is die vrijheid absoluut? Wordt die vrijheid alleen beknot door de wet? Of is er een punt waarop je als webmaster mag ingrijpen en zo ja, hoe doe je dat dan? Is een Code of Conduct voor weblogs haalbaar, of is dat volstrekt in strijd met het wezen van het internet? Ook in Nederland wordt volop gediscussieerd over de reacties op weblogs, zoals bij De Nieuwe Reporter en Marketingfacts.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Burgerjournalist en weblogger Zola (vertaling) reist vanuit Hunan naar Chongqing om te controleren of het lelijkste edoch beroemdste huis van China er nog staat. De professionele media lijkt gevraagd/aangeraden te zijn om er niet al te meer woorden aan vuil te maken, maar daar wordt geen gehoor aan gegeven.
Ik probeer er nu al enige tijd achter te komen wat nu eigenlijk het probleem is. Het bod van de vastgoedmaatschappij van 3,5 miljoen RMB lijkt zeer redelijk voor z’n klein huis/restaurant in het (ex) centrum. De 5,5 miljoen (ongeveer 550.000 euro) die geëist wordt is belachelijk veel geld.
Bij dit soort “stadsvernieuwingsprojecten” is het in China gebruikelijk dat de eigenaren van de oude huizen een vergelijkbare huis/appartement krijgen in het nieuwe complex. Omdat ze er toch wat op vooruitgaan moeten ze dan wel een wat bij betalen. Normaal gesproken geen slechte deal voor de oud-eigenaar. Helaas wordt dit project een super-de-luxe winkelcentrum met dito appartementen. De vastgoedontwikkelaar zag er dan ook geen heil in om al deze mensen z’n duur appartement “cadeau” te geven en probeerde ze uit te kopen. Je wilt natuurlijk niet dat je hippe/luxe complex wordt overspoeld (Tsunami alert) door rochelende en stinkende ouden van dagen en prutsende kleine zelfstandigen?
Menigmaal bent u hier lastig gevallen met de actie “Open Democratie 1.0” (1, 2, 3, 4). Een poging om het parlementaire documentatie systeem meer toegankelijk te maken voor het wel erg moderne internet. Zelfs eenvoudig direct een link aanleggen naar een kamerstuk is niet mogelijk.
De ambtelijke machine achter het parlement staat vandaag stevig voor schut nu blijkt dat het weblog Geencommentaar.nl met slechts een dag werk in staat is om wel directe linkjes aan te bieden.
Dat verdient een pluim! Hulde!
Kunnen we u ook gemakkelijk laten zien dat volgens een motie van de PVV er met het klimaat niets aan de hand is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hallo hallo hier is uw achter de actualitiet aanhobbelende margelogger Drs Boobelino de Soto. Er moet mij wat van het hart: Meüs Mea Culpa! Sorry sorry sorry, ik ben zeer waarschijnlijk dé reden dat het blog Zaragossa geen bloggie won voor Beste Politieke Weblog. Want 
toen internet-deskundige Meüs van der Stoel als jurylid van de Dutch Bloggies zijn verplichte rondje maakte langs de genomineerde blogs viel het hem op dat het bij Sarkozy niet altijd over politiek gaat. Hoppa! Daar had het hardwerkende collectief van Stolichnaya een diskwalificatie aan zijn broek. Dankzij mij. Mijn vrijpostige postjes op Swarovski waren voor Meüs uiteraard een schot voor open doel om het blog resoluut te prullebakkeren. En dat moest ook gebeuren want Meüs had een missie. Niet zozeer de genomineerde blogs keuren volgens heldere -vooraf geformuleerde- criteria. Nee Meüs (en de rest van de jury?) wilde(n) vooral zichzelf profileren. Dat is ook goed voor de profilering van de prijs had een van de sponsors geroepen. En dus verzon men een list: twee criteria die vrijwel alle genomineerden zouden diskwalificeren. Ten eerste mochten de blogs niet aan een politieke partij verbonden zijn en ten tweede was reageren op de actualiteit opeens ook verboden. Wat overbleef, dat werd niet benoemd, maar dat was gewoon duidelijk. Onafhankelijk en visionair: zoals Meüs zelf. Vette pech voor het hobbelende en wiebelende Lebowski blog. Want was de winnaar van de Dutch Bloggies 2006 in het kader van politiek bloggen nog wel weggekomen met wat rituele Bush-bashing. Dit jaar is het de nadrukkelijke aanwezigheid van uw eigenste Drs geweest wat Babushka haar de sjaal om deed. Mijn excuses nogmaals. Toch is wat betreft polletiek en bloggen Buzkova altijd al een voorloper geweest. Petra Buzkova, deze Tsjechische minister van Onderwijs, verscheen zelfs als eerste met twee eigenstandige opinies (NSFW) op Sargasso. Of was het Sargasso op Buzkova? Huh?! Verdomd lastig die bloogozweer! Hey Meüs… memMmoët je nog wat van die Chandon?!
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.