Quote van de Dag: Uitdagingen

Het aanpassen van de inrichting van ons land aan de gevolgen van klimaatverandering schept vele nieuwe mogelijkheden en het werken met water biedt uitgelezen kansen voor innovatieve ideeën en toepassingen. Waar water is, kan nieuwe natuur tot leven komen. Water trekt mensen: aan of op het water willen we graag wonen en recreëren. Met water kan voedsel worden voortgebracht en energie worden opgewekt. Waterkeringen kunnen als transportassen worden ingericht. Aldus de Deltacommissie onder leiding van oud-minister van Landbouw Cees Veerman, die het zonnig inziet.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kopje koffie: honderd liter water

Druppel water (Foto: Flickr/slinky2000)

Virtueel water is de hoeveelheid water die virtueel over de wereld heen en weer gesleept wordt in de vorm van gewassen die veel water vergen om te telen. Een kopje koffie kost op die manier berekend zeker honderd liter water. Op die manier wordt water geëxporteerd en geïmporteerd en daar kun je een mooie kaart van maken.

De Delftse hoogleraar Huub Savenije publiceerde vorige week in Nature een betoog om de internationale waterhuishouding serieuzer te nemen (samenvatting). Het helpt om perverse landbouwsubsidies in kaart te brengen – en vooral om China en Japan te vertellen dat ze enorme netto-importeurs van water zijn.

En dat maakt dergelijke kaarten niet alleen landbouw-economisch interessant, maar ook geo-politiek. Op het kaartje is immers duidelijk te zien dat de Verenigde Staten de grootste netto-exporteur van water zijn, een schaars goed waarvan het bezit deze eeuw wel eens een enorm machtsmiddel kan blijken te zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beetje droog in Spanje

Afgelopen weekend kwam er een linktip binnen over de wolkbreuk in Spanje met de mooie omschrijving “De Costa staat Blanca”. Maar die wolkbreuk is helaas voor Spanje slechts een druppel op een gloeiende plaat gebleken. Het land beleeft haar droogste tijd sinds de metingen 60 jaar geleden begonnen.
Dat leidt er bijvoorbeeld toe dat Barcelona drinkwater met grote vrachtwagens moet aanvoeren. Bruikbaar water is trouwens wereldwijd best wel schaars, maar in Spanje hebben ze het nu echt zwaar. Een van hun de grote waterreservoirs, het meer van Sau, begint droog te vallen. Het best is dat zichtbaar aan het kerkje van Sant Roma de Sau dat eigenlijk tot bijna de punt onder water hoort te staan. Die staat nu vrij op een droge rots. Wel handig voor de toeristen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

’t milieu naar de kl*te

ijs_smelt.pngHet milieu gaat voor de draagkracht van het menselijk leven op aarde naar de klote. Met steeds meer zekerheid kan gezegd worden dat we niet in het levensonderhoud van 9 miljard mensen die er in 2050 zouden moeten rondlopen kunnen voorzien. Omdat er niet voldoende genoeg water zal zijn op de plekken waar de meeste bevolking leeft, de voedselproductie niet voldoende zal stijgen en de kosten van zeespiegelstijging de pan uit zullen rijzen. Overtrokken? Oordeel zelf maar kijkende naar de laatste drie wetenschappelijke publicaties, hieronder voor uw gemak samengevat:

Wetenschappers verwachten zeespiegelstijging van 1.6 meter deze eeuw.
Voor het eerst is het gelukt om de zeespiegelstijging tijdens de globale opwarming in de laatste interglaciale periode in kaart te brengen. In deze periode, tussen de 119.000 en 124.000 jaar geleden, stond de zeespiegel gemiddeld vier meters hoger dan nu. De snelheid van zeespiegelstijging tijdens de opwarming destijds kwam overeen met 1.6 meter per eeuw. Dat blijkt uit een nieuwe publicatie in het journal Nature Geosciences. De temperatuurstijging op aarde zal deze eeuw naar verwachting soortgelijk verlopen als tijdens de globale opwarming in de laatste interglaciale periode. Daardoor verwachten de wetenschappers dat het waarschijnlijk is dat de zeespiegelstijging deze eeuw dus ook 1.6 meter zal bedragen. Deze nieuwe studie geeft aan dat de zeespiegelstijging veel hoger zal zijn dan verwacht door het IPCC eerder dit jaar. In haar laatste rapportage gaf ze aan dat de zeespiegel maximaal 58 centimeter zou stijgen deze eeuw.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige