Nu en toen | Melkbussenfeest

Als deze Kerstdagen voorbij zijn rest ons nog één feest: de jaarwisseling. En ook dat feest krijgt door de lockdown een heel ander karakter. De honden zullen er blij mee zijn. Nu: Er zit wel iets merkwaardigs aan: Vuurwerk is verboden. Fop- en schertsvuurwerk mag wel. En het traditionele carbidschieten mag ook, as de lokale autoriteiten het toestaan. Carbidschieten is niet altijd toegestaan. Dit verschilt per gemeente. Neem daarom contact op met uw gemeente of carbidschieten is toegestaan en zo ja, onder welke voorwaarden. Mogelijk is een vergunning verplicht. Carbid is geen vuurwerk en valt daarom niet onder het tijdelijke vuurwerkverbod. Toen: 2 december 2003 op Sargasso: Melkbusgrapje.

Door: Foto: Koen Roumen (cc)
Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Vrijwillige vuurwerkvrije zones

, door

Gemeente Den Haag stelt vrijwillige vuurwerkvrije zones in. Bewoners maken daar met elkaar afspraken over waar wel en niet vuurwerk afgestoken mag worden. Er is nu ook al aangekondigd dat de politie er niet gaat handhaven; dat moeten die burgers daar ook zelf oplossen. Heel verstandig om dan van te voren al aan te kondigen dat er niet gehandhaafd gaat worden – echt een steun in de rug voor mensen die niet van vuurwerk houden.

Ik vraag me af wat hier nou achter zit: lafheid om niet te durven handhaven, compleet van de werkelijkheid losgezogen onnozelheid om te denken dat dit gaat werken, of is het gewoon ballorige verelendungspolitiek in een poging de anti-vuurwerklobby te ondermijnen? Of vinden ze het in Den Haag echt leuk dat er straks in die buurten straatgevechten en lynchpartijen gaan optreden vanwege die paar zeikerds die wel het gore lef hebben om te durven klagen over de vuurwerktradities waar iedereen zo’n lol aan beleeft?

Dit idee kan natuurlijk ook uitgebreid worden naar andere beleidsterreinen. Dat anti-rookbeleid voor de horeca kan ook afgeschaft. In het verleden is immers gebleken dat rokers en niet-rokers prima afspraken konden maken over roken in de horeca, en dat was tot volle tevredenheid van iedereen die rookte.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Alexandre Dulaunoy (cc)

Europa op vakantie

, door

ELDERS - Europa wordt deze weken geteisterd door een tsunami aan vrijwillige werktijdverkorting. Hoewel, vrijwillig? De schoolvakantie 8 juli tot 4 september) is van overheidswege opgelegd. De bouwvakvakantie is sinds 1981 geen verplicht nummertje meer, het advies is wel in de schoolvakantie het werk neer te leggen (24 juli tot en met 25 augustus). De politiek gaat daar braaf in mee (7 juli tot en met 11 september).

In andere Europese landen gelden grofweg dezelfde perioden. Ofwel: voor wie graag ziet dat Europa op haar gat ligt moeten dit gouden tijden zijn.

Vakantie is een beleving en biedt de mogelijkheid Europa te ervaren. De meeste vakantiegangers doen in deze periode een of meerdere Europese landen aan en kunnen dus zien waar van Europese eenheid sprake is of juist van Europese diversiteit.

Bijvoorbeeld: op de 14e juli kun je in Frankrijk dezelfde futloze braderietjes aflopen, die ook onze Koningsdag kenmerken. Men is in Frankrijk wel veel verder met het idee van centraal georganiseerde en uitgevoerde vuurwerk. Hele dorpen lopen uit om het spektakel te bekijken en de collectieve oh’s en ah’s verhogen het pittoreske sfeergevoel.

Braderietjes hetzelfde, vuurwerk een heel verschil. Is dat kenmerkend voor de Europese eenheid?

Foto: ferrie=differentieel & Jöran Maaswinkel DailyM.net (cc)

Ooh en aah

, door

COLUMN - De eerste avond was ik het glad vergeten. Pas toen de kat grommend binnen rende, schichtig achterom kijkend naar de tuin, die zonder waarschuwing was veranderd in een gevaarlijk buiten waar het hard knalde, wist ik het weer. Sailvuurwerk. Max verschool zich achter de boeken in de kast.

De tweede avond van Sail kuierde ik ruim op tijd naar de kop van het schiereiland waar ik woon. Geweldig uitzicht op het vuurwerk heb je daar. Ik was de enige: geen hond – en zeker geen kat – te bekennen. In mijn eentje zei ik stilletjes ooh en aah. Thuisgekomen vond ik Max in bed verstopt: boeken acht ze alleen veilig wanneer ik ze bewaak.

De derde avond vonden meer mensen de kop van het eiland en stonden we met vijftien tot twintig mensen naar het vuurwerk te kijken. Pluimen, cirkels, cilinders gloeiden op in het donker en doofden traag uit. De flat achter ons ving de knallen gedeeltelijk op en echode bij elke afgeschoten vuurpijl zacht‘pieuw pieuw’, alsof iemand cowboytje aan ’t spelen was.

Op de weg naar huis zag ik tussen het huisafval een palm wachten op de vuilnismannen van de volgende morgen. Hij zag er opperbest uit en ik nam hem onder de arm: die kon best in de hal van onze flat komen wonen. ‘Zo, die mevrouw is even haar kamerplant aan het uitlaten,’ grijnsde een man die me halverwege passeerde. Pas toen ik Max onder het dekbed vandaan viste, wist ik dat ik had moeten antwoorden dat mijn kat die avond niet uit had durven gaan.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Marco Nedermeijer (cc)

Rechter verbiedt vuurwerkverbod Hilversum

, door

OPINIE - Burgemeester Pieter Broertjes is al jaren een warm pleitbezorger van een vuurwerkvrij Hilversum. Vooral ingegeven door de enorme schade en de vele ongelukken die het afsteken van vuurwerk elk jaar weer oplevert. Het Rijk scherpte deze zomer de regels al aan naar aanleiding van problemen met vuurwerk in verschillende grote steden rondom de jaarwisseling 2013-2014.

Zo is de verkoopperiode van vuurwerk met een dag ingekort, mag vuurwerk alleen nog op Oudejaarsavond tussen 18.00 en 02.00 uur worden afgestoken en kunnen gemeenten in bepaalde wijken of straten vuurwerk verbieden. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) maakte er nog een fraaie modelverordening bij, zodat gemeenten die dat wilden direct aan de slag konden met het afkondigen van een dergelijk verbod.

En zo geschiedde. In Hilversum althans, waar het college van burgemeester en wethouders een groot deel van het centrum tot vuurwerkvrije zone bestempelde. Dit tot groot ongenoegen van een aantal vuurwerkhandelaren met winkels aan de rand van de vuurwerkvrije zone, die hierdoor een groot deel van hun omzet vreesde te verliezen. De rechter moest er aan te pas komen en die stelde de handelaren in het gelijk.

De gemeente heeft een procedurefout gemaakt. Niet het college, maar de burgemeester had als exclusief verantwoordelijke voor de openbare orde in de mediastad een dergelijk besluit moeten nemen. Ai, daar heeft een jurist bij de gemeente of de VNG zitten slapen. Die gaat geen fijne feestdagen tegemoet. Burgemeester Broertjes kan alleen nog door het opleggen van een noodverordening het gebruik van vuurwerk aan banden leggen. Maar hij kiest eieren voor zijn geld en doet volgend jaar een nieuwe poging. Dan gaat het vast wel lukken.

Foto: Eddy BERTHIER (cc)

Vuurwerkslachtoffers per jaarwisseling

, door

DATA - Mag ik in de categorie ‘Onderwerpen die op gezette tijden in het nieuws komen de kaart “vuurwerkverbod”‘? Waar het vorige jaren bij wat gemor in de kantlijn bleef, lijkt de steun voor een vuurwerkverbod voor particulieren toe te nemen. Uit onderzoek van EenVandaag bleek dat 50 procent van de Nederlandse voor een particulierenverbod is (maar wel voor gemeentelijke vuurwerkshows) en nog eens 14 procent voor een algeheel vuurwerkverbod. Eenderde van de Nederlandse bevolking wil dat er niets veranderd aan de vuurwerkregels in Nederland. Van de jongeren is 60 procent tegen een vuurwerkverbod.

Uit het onderzoek onder jongeren van EenVandaag blijkt dat ook dat een op de vijf jongeren wel eens geraakt is door een rotje en dat naar eenderde wel eens bewust vuurwerk is gegooid. Onder de jongeren is de belangrijkste reden om voor een verbod te zijn dat vuurwerk veel slachtoffers maakt.

De stichting VeiligheidNL gebruikt verschillende bronnen om het aantal vuurwerkslachtoffers te bepalen per jaarwisseling (gemeten tussen 24 december van het oude jaar en 3 januari van het nieuwe jaar). Dat laat per jaarwisseling sinds 2003-2004 het aantal vuurwerkslachtoffers zien. Sinds 2007-2008 is het aantal slachtoffers gedaald, tot vorig jaar, toen er 810 slachtoffers vielen. In diezelfde periode is het percentage ziekenhuisopnames onder de slachtoffers die zich op de Spoedeisende Hulp (SEH) meldden toegenomen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Bart Langelaan (cc)

‘Niet in de hand houden’

, door

OPINIE - We stonden op de Heuvel, want mijn vader ging nooit vooraan staan bij dat soort dingen. Anders was het veel erger geweest. Ik weet niet meer precies wat er gebeurde maar ineens kwamen er matrozen aan die ons op de schouder namen. We moesten weg. Jaren later zag ik in het ziekenhuis een verminkte jongen die op bezoek kwam bij zijn moeder, die naast mijn moeder op zaal lag. “Je moet maar niet te veel kijken”, zei mijn moeder, “maar dat is van die vuurwerkramp aan de Parkkade”.

Aan het woord is mijn moeder, die een jaar of acht was toen in 1945 het Britse marineschip HMS Onslow in de Rotterdamse haven lag, aan de Parkkade. Het schip gaf voor de Vlootdagen een vuurwerkshow in de stad, waarbij volgens de Britse geschiedschrijving ‘per ongeluk’ vuurwerk was afgegaan en ‘enige burgerslachtoffers’ zijn gevallen. Veel ruchtbaarheid werd er destijds in Rotterdam ook niet aan gegeven. De stad was zwaar getroffen in de oorlog en een handvol slachtoffers – vijf doden en zo’n honderd gewonden – zullen zo vlak na de bevrijding weinig indruk hebben gemaakt.

Ik zie ze naar het Park lopen: opa en oma met hun oudste zoon en hun tweeling – mijn moeder en mijn oom Bob. Ik vraag me af wat de lol is aan vuurwerk als je net vijf jaar oorlog hebt gehad, maar aan de andere kant begrijp ik dat de Vlootdagen met Onze Bevrijders in de zo zwaar getroffen stad extra populair moeten zijn geweest. Hoe dan ook, sinds die tijd is voor mijn moeder de lol van vuurwerk volledig weg. Ze is er, zoals ze zelf zegt met haar licht Rotterdamse tongval, as de dood van.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende