Raoul Heertje fileert vonnis Wildersproces

Toen ik bij het zappen gisteravond dit fragment voorbij zag komen, dacht ik nog: die moet ik morgen even opduikelen. Ik was het alweer bijna vergeten, maar gelukkig waren de verschillige buren blijkbaar dezelfde gedachte toegedaan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Allochtonenprobleem

Zullen we het beestje maar gewoon bij de naam gaan noemen? De PVV is een racistische partij, wier campagne is gebaseerd op het exploiteren van vreemdelingenhaat. Als daar nog twijfel over bestond, dan maakt het volgende stuk, dat een dag voor de Provinciale Statenverkiezingen van 2 maart 2011 op de website van de PVV verscheen, dit wel duidelijk:

Ziet u wat hier gebeurt? De PVV typeert de aanwezigheid van niet-Westerse allochtonen als problematisch. Hele volksstammen Nederlanders worden hier als een “probleem” gedefinieerd op grond van hun etnische afkomst. En niet zo maar een probleem, maar het voornaamste probleem dat Nederland bedreigt. Niet voor niets staat het al tien dagen zo prominent op de voorpagina van de PVV-website.

Codetaal

Maar ‘niet-Westerse allochtonen’, dat is gewoon codetaal voor ‘vreemdelingen-met-een-kleurtje’. Bruinen, negers, ‘buitenlanders’. Nee geen dronken Poolse stucwerkers die om half acht ’s ochtends voor de Aldi ruzie staan te maken met hun liefje, want dat zijn blanken, en dus ‘Westerse allochtonen’. Het gaat hier om niet-Westerse allochtonen, mensen van buitenlandse origine met een bruin of zwart kleurtje, ook als die ‘buitenlanders’ al drie generaties het Nederlandse staatsburgerschap hebben. Achmed en Fatima worden hier tot “het probleem” verklaard. De buitenlanders zijn ons ongeluk!

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regels nodig voor hoofddoek in cel

Er moeten duidelijke landelijke regels komen voor het dragen van een hoofddoek in een politiecel. Dat stelt de Nationale Ombudsman naar aanleiding van een incident op het politiebureau in Haarlem.

Bij de politie in Haarlem werd een religieuze blanke Amerikaanse man in het bijzijn van zwarte bewakers gedwongen zijn witte hoofddoek permanent af te geven. Dat kan volgens de ombudsman niet door de beugel. Het is wat hem betreft toegestaan om clanleden hun hoofddoek in de cel af te pakken, mits ze dan alleen in aanraking komen met blanke arrestantenbewaarders. Tijdens het luchten of in verhoorkamers zou de hoofddoek wel op mogen.

De zaak is aangezwengeld door een inmiddels 47-jarige Amerikaanse man die in augustus 2008 in vreemdelingenbewaring werd gesteld op het politiebureau in Haarlem. Daar moest hij zijn hoofddoek af doen. De Amerikaan dacht dat het was om foto’s te maken en werkte vrijwillig mee, maar hij kreeg het kledingstuk niet meer terug. Een geïmproviseerde hoofddoek van Kleenex-zakdoekjes die hij zelf maakte, werd ook afgepakt.

De man voelde zich vernederd en beschouwde de handelwijze als een inbreuk op zijn vrijheid van godsdienst. Hij diende een klacht in, eerst bij het politiekorps Kennemerland waar Haarlem onder valt en later bij de Nationale Ombudsman.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige