De asielzoekers aan de Havenstraat in Amsterdam ontvingen de uitspraak van de burgemeester met groot gejuich: de Vluchthaven zou een maand langer open blijven. Het Parool en Trouw tekenden het uit de mond van Van der Laans woordvoerster op. Reden voor Marjolein Moorman, de Amsterdamse PvdA-fractievoorzitter, om vragen te stellen in de Gemeenteraad. Uit de antwoorden werd duidelijk dat het grootste deel van de bewoners op 1 juni gewoon op straat staat: de verlenging bleek valse hoop. Het gejuich verstomde en sloeg om in paniek. Wij zijn hier De opvang in de voormalige gevangenis aan de Havenstraat kwam december vorig jaar tot stand, na meer dan een jaar actie voeren door Wij Zijn Hier, een groep onuitzetbare asielzoekers. Ze trokken van de Amstelhoven achter de Protestantse Diaconie via een tentenkamp in Osdorp naar de Vluchtkerk, waar ze landelijk nieuws werden. Vandaar ging het via de Vluchtflat naar het Vluchtkantoor. De groep groeide van twee tot tweehonderd asielzoekers. Toen die in de winter op straat dreigden te belanden, kwam Van der Laan eindelijk met een oplossing: zes maanden opvang voor 159 asielzoekers in de Vluchthaven.
Altijd Wat van de NRCV geeft in twee minuten een overzicht van het begrip “asiel” en het probleem van uitgeproceerde asielzoekers die niet terug kunnen naar hun land van herkomst.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.