Waarin de auteur even ontsnapte aan de realiteit van alledag met hulp van een genie met een viool. De wereld wordt klein van ons politieke geneuzel. Daartegen verdedigen we ons met muziek. De verkiezingen verengden ons blikveld: alsof het Haagse gedoe zo spannend is. Gelukkig heeft Freek inmiddels het perspectief hersteld en is de wereld van gewone mensen weer wat belangrijker geworden. Het is dit gevoel van “nu weet ik het wel”, waardoor ik werd meegetroond naar het Paard van Troje, op de laatste mooie zondag van het jaar. Ben Caplan zou optreden, een jonge Canadees met een baard van een honderdjarige en een roestige stem van een overjarige dronkaard. En een repertoire dat reikt van rock en pop tot commedia del’arte.
Blaine Reininger en Steven Brown zijn de oprichters van avant-garde gezelschap Tuxedomoon, dat in de jaren 80 een zekere cult-status had. Ze begonnen als no-wave/postpunkband, maar schoven steeds meer op richting klassieke benadering.
Met enige regelmaat verschijnen soloplaten, en soms zoeken ze elkaar daarbij weer op. Zoals op One hundred years of music uit 1990.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Je kunt natuurlijk ook ruige punk maken met een viool. Dat bewijst de Franse band Forguette Mi Note, welke actief was in het begin van de jaren 90. Er verschenen 3 albums, ze gaven honderden concerten, maar na 1994 is er niets meer van ze gehoord…
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Hangedup is een Canadees tweetal van het Constellation label; en de kenners weten dan al in welke hoek we het moeten zoeken: experimentele postrock. De bekendste acts van dit label zijn immers Godspeed You! Black emperor en A Silver Mount Zion….
De band bestaat uit niets meer dan een (ongelooflijk goede) violist (Gen Heistek) een een drummer/percussionist (Eric Craven) – en weet daarmee toch een verrassend vol geluid te creeren wat duidelijk afwijkt van de gangbare postrock.
Damian Escobar (ook wel Dame Esco) is een Amerikaanse violist die hiphop met R&B, jazz en klassieke invloeden combineert. Vroeger vormde hij met broertje Tourie (ook viool) hun band Nuttin’ but Stringz, tegenwoordig speelt hij vooral solo.
Filiamotsa is een franse band uit Nancy die bestaat rond de kern van een drummer en een violist. Ze bestaan sinds 2007. Kenmerkend zijn de wilde uitbarstingen afgewisseld met gecontroleerde, ingehouden passages.
En het gaat er ruig aan toe, zoals ook op hun Montroyal uit 2013.
Amerikaanse Anni Rossi zingt en begeleidt zichzelf daarbij vaak op de viool. Opvallend is haar bijzondere stijl van spelen. Zoals op Wheelpusher, uit 2008.
We blijven net als gister even in Noordelijke regionen.
Nils Økland bespeelt de Hardanger viool, een met dubbele snaren uitgevoerde viool die veel in de Noorse traditionele muziek gebruikt wordt. We horen muziek die typisch op de ECM platenmaatschappij past: moderne neo-klassiek/avant garde met een fikse scheut traditionele invloeden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.