Ecce homo europeanis. Op 2 augustus jl. filmde de Noorse kustwacht hoe een Britse vissersboot 5 ton vis overboord gooide (artikel / filmpje). De beelden tonen weer eens het morele failliet van het Europese quota-systeem en hebben tot woedende reacties in Noorwegen geleid.
Vanwege het EU visquota-systeem zit er voor vissers echter niets anders op dan om vis die niet gevangen had mogen worden weer overboord te kieperen. Gezonde koolvis wordt op deze manier weer dood de zee in gekieperd. In Noorwegen is het dumpen van vis op zee al sinds de jaren ’80 verboden en geldt een zogenaamde aanlandingsplicht, zo krijgt men inzicht in wat er precies gevangen wordt. De Noren zijn dan ook bijzonder gepikeerd dat vis die (overigens legaal) in hun wateren gevangen is vervolgens in Britse wateren weer overboord wordt gegooid omdat het niet past in het Europese quota-systeem.
De Noorse minister van Visserij en Kustzaken Helga Pedersen reageert scherp: “Discard is a terrible practice. In addition to the moral aspects of this sheer waste of food, discards lead to unrecorded catches, which lead to incorrect fisheries statistics, which again disrupt the basis for scientific assessments of stocks and scientific advice on management.” Zo die zit. De Noren bepleiten dat vis die in hun wateren wordt gevangen altijd wordt aangeland ongeacht de voor de boot geldende regels. Wellicht kan de EU nog wat leren van dit eigenwijze Europese land?