EO Netwerk gaf Mark Rutte gisteren een Godsgeschenk: zijn partij werd ogenschijnlijk tendentieus bejegend en hij kon zich vervolgens als gekwetst maar kordaat partijleider manifesteren. Het actualiteitenprogramma had het effect van enkele bezuinigingsmaatregelen uit het VVD-verkiezingsprogramma op verschillende type gezinnen laten toetsen door een 'Nyenrode econoom'. Het resultaat: een huilende bijstandsmoeder die nog maar 15 euro per week zou overhouden om van te leven en een gezin met een gehandicapt kind dat de 5.300 euro extra zorg voortaan zelf moest opbrengen. De aanval op de VVD ontplofte echter in het gezicht van de Netwerk journalisten: deze maatregelen stonden helemaal niet in het VVD-programma, aldus Rutte?! De kijker kreeg bijna medelijden met de presentatrice en zelfs nooit-VVD stemmers voelden sympathie voor de correct redenerende maar ozo razende Rutte. Het was met afstand het krachtigste media-optreden van alle lijsttrekkers tot nu toe. Het laatste woord is hierover nog niet gezegd en er zal nog flink worden gerekend om de tegengestelde beweringen van de VVD en Netwerk te toetsen. Hier de nu al historische uitzending deel 1 en 2 én de hoofdredactionele reactie van Netwerk ...oordeel zelf.
Wat zijn de verschillen tussen de huidige verkiezingscampagnes en die van 2006?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De tweede metapeiling laat vooral een verdere groei van de VVD zien. De rest blijft in de buurt van de metapeiling van afgelopen maandag. Het volle effect van het debat van gisteren is natuurlijk nog niet meetbaar in deze editie. Dat zult u pas volgende week maandag terugzien.
Eerste even de eenvoudige weergave. Daarbij voor alle luie lezers drie opmerkingen:
– De getallen zijn zetels. De metapeiling doet dat in tienden.
– Het plaatje hieronder laat slechts de partijen tot en met D66 zien, maar als u er op klikt (oh wonder!) komt het volledige plaatje tevoorschijn.
En dan het grote overzicht met alle peilingen m.u.v. de aandelenmarkt er in (update 31-5: nu wel de goede getallen):
De Sargasso Metapeiling komt tot stand op basis van de volgende barometers: TNS Nipo, Synovate, Peil, Fispr, NUpoll en de aandelenmarkt. Daar laten we een formule op los en daar gooien we dan nog eens een elasticiteitscorrectie en moddercompensatie overheen. Helemaal wetenschappelijk onverantwoord.
We waren even afgeleid door andere werkzaamheden. Maar doordat meerdere mensen ons er aan herinnerden, hebben we de metapeiling voor deze verkiezingen toch maar weer afgestoft. Wat vorige keer zo onschuldig begon, bleek uiteindelijk het dichtst bij de werkelijke uitslag te zitten. Dan heb je dus een reputatie hoog te houden.
Niet dat we dan precies hetzelfde doen, nee zeg. Vorige keer was het Carlos die een fraaie middeling uitvoerde van twee clusters van peilingen. Maar volgens mij kon dat nog veel ingewikkelder. Dus hebben we alles op een hoop gegooid (TNS Nipo, Synovate, Peil, Fispr, NUpoll en de aandelenmarkt), met wat complexe wegingen er in, een elasticiteitscorrectie en een moddercorrectie er overheen.
En dan krijg je dit:
Zetels SMP 2010 vergeleken met verkiezingen 2006. Klik voor alle partijen.
Of als je het met alle andere metingen (behalve de aandelenmarkt) in een overzicht stopt, dit:
We zullen zien hoe ver we nu gaan komen. Tot 9 juni nog een update of 4 verwacht ik.
Update (17:35 uur): Net als in de vorige editie werken we weer met tienden van zetels in de SMP. Een peiling is toch altijd een benadering, dus waarom dan niet dat uitdrukken. Dus alle y-assen zijn gewoon aantallen in zetels.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
‘In deze crisistijden kiezen bedrijven net voor kleinere investeringen in landen zonder risico.’ (Bedrijven lopen België voorbij – De Standaard)
In dit kleine zinnetje zit een groot gedeelte probleem van wat in mijn land heerst. Een -excuus, maar ik moet m’n nick eer aandoen- bende volslagen idioten denkt ideologische noodzaak te zien in een vermiddeleeuwing van België. De stormfrontpartij N-VA (jawel: de Nieuw-Vlaamse Alliantie!) doet op 13 juni een Geert Wilderske: ze wordt wellicht de grootste partij met 25%. Hun enige punt: een Zuiver Vlaams Land Voor Vlamingen Worden. Ze wielewalen nog een beetje met wat ze met de Vlaamse Maghrebijnen gaan doen, maar dat gaatje op de nog-rechtser-dan-rechtse flank wordt wel opgevuld door het Vlaamsbelang. Wat altijd al de kengedachte was van de Vlaamsfanaatjes: “wij in Vlaanderen werken veel beter en harder dan de Walen, en dus is het onrechtvaardig om geld van het ene landsdeel naar het andere te laten vloeien”. Pech, dat het tij nu al schijnt te keren. Volgens de laatste cijfers haalt Wallonië Vlaanderen dus in. Als die trent zich doorzet is over 10-15 jaar België’s welvarendste landsgedeelte Franssprekend, en niet eens geremd door een gestoorde roedel NaVelstAarders.
De dag na de verkiezingen van 1997 nam Tony Blair als kersverse premier zijn intrek in 10 Downing Street. Een paar uur daarvoor maakte voorganger John Major zijn aftreden bekend. Hij ging cricket kijken met zijn gezin. De voortvarendheid waarmee kabinetten in het Verenigd Koninkrijk wisselen heeft natuurlijk alles te maken met het politieke systeem, waarin één van de twee dominante partijen erg vlot een parlementaire meerderheid kan halen. De oppositie loopt zich al jaren warm, ontwikkelt plannen voor de termijn waarin zij wil regeren en heeft met het schaduwkabinet ook al de mensen klaar staan die dat beleid kunnen uitvoeren.
In ons kleine coalitieland gaat dat allemaal heel anders. Maar weinig kabinetten halen de eindstreep, waardoor het land tot ver na nieuwe verkiezingen wordt bestuurd door een kabinet dat geen steun van een parlementaire meerderheid geniet. Zo kende Nederland in de tijd tussen de verkiezingen van mei 2002 en juni 2010 vier kabinetten-Balkenende, waarvan er drie zijn gevallen. In totaal hebben demissionaire kabinetten gedurende die acht jaar 21 maanden op de winkel gepast. Als je de honderddagentoernee van het vierde kabinet-Balkenende meetelt (is er echt een reden om dat niet te doen?), is dat ruim twee jaar. Mark Rutte, die tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen van 2009 een motie van wantrouwen tegen het kabinet indiende omdat het ‘feitelijk demissionair‘ zou zijn, telt daar ongetwijfeld nog eens vijf maanden bij op.
Niets wijst erop dat de formatie van het volgende kabinet in de context van een zeer onvoorspelbaar politiek klimaat sneller afgerond zal zijn dan in de afgelopen jaren. Ondertussen zit demissionair minister van Financiën De Jager allang te schrijven aan de Miljoenennota, die hij zeer waarschijnlijk zelf nog zal moeten presenteren. Het komende kabinet erft op die manier, naast de verplichtingen die het rompkabinet Balkenende-IV tijdens de eurocrisis is aangegaan, voor een jaar de financiële bandbreedte die het CDA en de CU het nieuwe kabinet op dit moment gunnen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Uit het rapport van het CPB bleek niet dat een partij economisch gezien het beste zou zijn voor Nederland. Dit heeft ertoe geleid dat eigenlijk elke partij wel iets positiefs kon halen uit het rapport van het CPB. Op de websites van alle partijen is dan ook te lezen dat het CPB heeft berekend dat hun verkiezingsprogramma het beste uit de berekeningen komt.” (Uit een analyse van reacties op sociale mediasites).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
