Dus een redacteur van het NOS Radio 1 journaal vroeg aan Job Cohen of hij zou aanblijven als partijleider als de PvdA op 2 maart de Provinciale Statenverkiezingen verliest. Het was volstrekt logisch dat Cohen bevestigend antwoordde, maar omdat journalisten de geplaagde PvdA-leider eigenlijk al afgeschreven hebben werd het nieuws. Misschien kan het journaille niet wachten om conclusies te trekken. Cohen kon, drie maanden voor de verkiezingen, natuurlijk niet anders dan bevestigen dat hij blijft, ook als de PvdA op 2 maart de PS-verkiezingen verliest. Iedere andere leider van een partij had dat gezegd. Want stel je voor dat vele duizenden mensen op je partij stemmen omdat jij de leider bent, en je zegt dat je vertrekt zodra het tegenzit. Wat voor reden geef je jouw kiezers dan nog om op je te stemmen?
[qvdd]
Dan ga ik gewoon door waar ik mee bezig ben. Want ik ben bezig met datgene wat ik voor Nederland belangrijk vind. En wat ik voor Nederland belangrijk vind dat is dat we de zaak eerlijker maken dan die nu is.
Job Cohen antwoordt op de vraag wat hij gaat doen als hij er in maart als oppositieleider niet in slaagt om de meerderheid in de Eerste Kamer te behouden.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op 2 maart zijn er Statenverkiezingen, die bepalend zijn voor de samenstelling van de Senaat. Die is weer cruciaal voor het goedkeuren van door het minderheidskabinet goedgekeurde wetten. Dus voor het kabinet Rutte-1 hangt heel wat van die verkiezingen af: in de Eerste Kamer moet een meerderheid komen. Voor de oppositie geldt dat zij dat juist moeten zien te voorkomen. Voor alle partijen geldt dat de hele zaak draait om de opkomst, want de Statenverkiezingen interesseren kiezers bar weinig.
VVD
En dat is meteen het grote probleem voor premier Rutte, want qua opkomst is hierdoor veel onzeker. Hij wil dat zijn VVD, coalitiepartner CDA en gedoogpartner PVV met elkaar een meerderheid behalen in de Eerste Kamer. Zo belangrijk is dat voor de stabiliteit van zijn minderheidskabinet dat Rutte in een interview in een tijdschrift de kiezer opriep om op één van de coalitiepartijen te stemmen. (De PVV wordt op dit blog gewoon als een stille coalitiepartij omschreven, zoals een stille vennoot.) Maar hij heeft een probleem: de VVD, het CDA en de PVV zijn concurrenten van elkaar. Net als op links, is op rechts het waterbed-syndroom van toepassing: als je op het midden van een waterbed met je vinger drukt, vloeit het water alle kanten uit.
Wie dacht dat Femke Halsema rond deze tijd terug zou treden, mag nu de hand opsteken. Drie maanden voor de cruciale Statenverkiezingen, die kunnen leiden tot een definitieve doorbraak van Groenlinks, krijgt Jolande Sap de zware taak een eigen profiel op te bouwen en de verschillende vleugels binnen de partij gedeisd te houden. Sap zal er nog een hele klus aan krijgen, want Halsema laat geen gespreid bedje achter.
Halsema zette een stormachtige ontwikkeling in gang. Met loyale mensen op strategische plekken sleurde ze als leider de partij bij de lurven uit de stoffige hoek van sandaaldragend oud-links. Naast de verantwoorde bekertjes linksdraaiende karnemelk, Budels en donker oerbrood verschenen witte wijn en Marlboro Light.
Naar verwachting zet Sap die lijn voort. Dat kondigde ze zelf al aan, en er zijn weinig redenen om daaraan te twijfelen. Sap is misschien zelfs liberaler dan Halsema. Ze maakt deel uit van de progressief-liberale vleugel van Groenlinks. De WW mag van haar in lengte terug naar een jaar, en als mensen kunnen werken, dan moeten ze dat doen.
Halsema wist met haar jarenlange ervaring hoe ze soepeltjes mensen voor zich kon winnen. Daarmee brak ze door bij een jongere generatie kiezers. Met een zwakke Job Cohen als leider van de PvdA ligt een groot deel van het jonge electoraat van die partij voor het grijpen. Die slag had Halsema kunnen slaan bij de Statenverkiezingen. Nu moet Sap het gaan doen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
[qvdd]
No to elections in the false state of Kosovo.
De Servische minderheid gaat waarschijnlijk de parlementaire verkiezing van vandaag boycotten. Die minderheid zit voornamelijk in het noorden van Kosovo en wil zich afscheiden. De Amerikaanse ambassadeur in Kosovo maakt zich daar grote zorgen over blijkt uit een cable geopenbaard door Wikileaks:
Failure to act soon means losing northern Kosovo and will re-open the Pandora’s Box of ethnic conflict that defined the 1990s,
Nog maar een paar maanden geleden zei Mark Rutte:
De ambitie is ook om buiten de coalitie Nederland de hand te reiken en de dialoog aan te gaan.
Ja, hij wilde premier van alle Nederlanders zijn. Een nobel streven, en even geloofde Nederland hem. Nou ok, heel even dan. Maar na het deel van Nederland dat dat geloof al had opgegeven, lijkt Rutte zelf ook de handdoek in de ring te gooien. In een interview met Elsevier zei hij namelijk het volgende:
Maakt niet uit wat u stemt. Als het maar op CDA, PVV of VVD is
Een hoogst ongebruikelijke uitspraak van de Minister-President, zeker eentje die zichzelf als bruggenbouwer probeert te profileren. Het gebeurt niet vaak dat een politiek leider oproept op een andere partij te stemmen dan die van zichzelf. Het geeft aan hoezeer hij afhankelijk is van de Eerste Kamer.
De vraag rijst uiteraard hoe blij we moeten zijn met een premier die mensen aanraadt PVV te stemmen…
Rubalcaba volgt nog deze ambtstermijn Zapatero op.
Zapatero lijkt op zijn laatste beentjes te lopen. De kiezer lijkt hem zat en zelf lijkt hij zijn eigen woorden ook nauwelijks meer te geloven. De kringen onder zijn ogen worden met de dag donkerder. Vorige week moest het leger er aan te pas komen om luchtverkeersleiders weer aan het werk zetten. Jjjosé Lllluis Rrrrodriguez Zzzapatero (de oppositie spreekt zijn naam conseqeunt spottend en tergend langzaam uit), was nergens te bekennen. De nieuwe oude minister van binnenlandse zaken, Rubalcaba, nam de honneurs waar. Nu viel de kwestie formeel ook onder zijn portefeuille, maar als we in Nederland de noodtoestand uitroepen, dan zullen we ook onze minister-president willen horen. Niet in Spanje. In Spanje is het wachten op de volgende verkiezingen: mei 2012. De socialistische partij wil dan het liefst afscheid hebben genomen van José Luis. Als opvolger zet ik mijn peseta’s alvast in op Rubalcaba. Hij zal het in 2012 moeten opnemen tegen Mariano Rajoy. Deze lispelende populist is populair bij rechts, maar gehaat bij links. Wil Rubicalba een kans maken, dan zal in ieder geval het werkloosheidscijfer nog flink moeten dalen. Dat schommelt al maanden rond de 20% en lijkt ondanks de vele maatregelen en beloftes van de regering, maar niet te willen dalen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In heel Nederland kwamen enkele tienduizenden mensen bijeen om te schreeuwen tegen de bezuinigingen op cultuur (in feite: de uitgaven op die van 2010 zetten voor de komende jaren) en de verhoging van de BTW op kaartjes voor de podiumkunsten. Linkse partijen zijn content: ze denken een belangrijk onderwerp te pakken te hebben, een stok waar ze Rutte’s kabinet mee kunnen slaan. Dat zou nog wel eens tegen kunnen vallen. Kan de linkse oppositie niet iets beters verzinnen, iets dat dichter bij de mensen staat?
Erst kommt das Fressen / Dann die Moral. Een Brechtiaanse zin gebruikt in een heel andere context, maar wel zo toepasselijk in een discussie over de financiering van podiumkunsten. Ook de inhoud liegt er niet om, want in een tijd van somberheid, overheidstekorten en bezuinigingen denken ook kiezers aan de linkerzijde eerst aan hun portemonnee, en dan aan de moraal.
Kunst kan je niet eten. Dat is natuurlijk die Moral.
Hypotheekrenteaftrek in stand houden. De WW niet aanpassen. De spaarpotten niet benadelen. Voor ondernemers de vennootschapsbelasting verlagen. Met dit soort voorstellen houd je geld over om van te eten.
In een tijd waarin die overgrote meerderheid van de Nederlanders best zonder een theater- of dansvoorstelling kan, nooit een museum van binnen ziet maar wel het idee heeft veel belasting te betalen voor een overheid die in de beeldvorming vaak steken laat vallen, klinkt een sobere boodschap helemaal zo gek nog niet. In een tijd waarin mensen, voornamelijk de babyboomers, liever zien dat alle sectoren wat inleveren opdat hun pensioen veilig wordt gesteld, vinden velen het niet zo erg om te weten dat balletdansers iets minder vaak hun maillot aantrekken. Liever zij dan wij.
Terwijl de onderhandelaars elkaar besnuffelen, speculeren de financiële markten op een nakend faillissement van België. Zowel in het Frans als in het Nederlands klinkt nu de sense of urgency om dringend werk te maken van een regering.
Dag honderdzestig en zoveel. Nog steeds is er geen officieel begin gemaakt van de Belgische formatiegesprekken. Noord en zuid, links en rechts vinden elkaar maar niet. De politici aan de onderhandelingstafel lijken te ver van elkaar verwijderd om elkaar te verstaan; en wat ze horen begrijpen ze kennelijk verkeerd. Moderator van dienst, koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte, probeert nochtans al het mogelijke. De rust in Wetstraat is terug gekeerd, dat wel. En de gerichte perslekken staan droog. Maar af en toe flakkert het wederzijdse ongenoegen als in een steekvlam terug op.
Calimero
Vorige week zondag nog stonden de Vlaamse socialisten en de Vlaams-nationalisten tijdens een live debat op de Belgische televisie met getrokken messen tegenover elkaar. De sp.a verweet de N-VA haar zeurige calimerohouding en de dubbelzinnigheid van haar voorzitter Bart De Wever. De N-VA hakte zwaar in op de sp.a van voorzitter Caroline Gennez omdat de Vlaamse sossen zwichten onder de minste druk van Franstalige zijde.
Een andere onberekenbare factor aan de tafel zijn de christendemocraten, zo mocht Vande Lanotte tot zijn eigen ongenoegen ervaren. Hij had zijn financieringsplannen nog maar net doorgemaild naar alle partijen of Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) brandde het voorstel op zijn eentje af. Financieel nefast voor Vlaanderen, luidde zijn oordeel. Ongezien, omdat Peeters zijn demarche allesbehalve had uitgepraat met zijn voorzitter Wouter Beke, die namens de partij de onderhandelingen voert en nu met de billen bloot staat. Geen prettig gezicht.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Femke Halsema heeft de aanval geopend op de Partij van de Arbeid. Met een slim uitgekiende strategie kon zij het initiatief nemen, de PvdA in het defensief drijven, zichzelf profileren en tegelijkertijd het inhoudelijk tekort van de PvdA bloot leggen. Halsema wint op alle fronten.
Femke Halsema is bevrijd. Ze is bezig aan haar laatste termijn als politiek leider van Groenlinks en ze heeft besloten in haar nadagen haar schroom af te gooien. Was Groenlinks altijd voorzichtig met het aanvallen van de PvdA omdat Groenlinks die partij zag als een natuurlijke bondgenoot, nu de PvdA onder de zwakke leider Job Cohen in de peilingen weer op apegapen ligt en er Statenverkiezingen aankomen, ziet Halsema haar kans schoon.
Ze wil haar partij in goede doen achterlaten. Daartoe doorbreekt ze nu een ijzeren strategische regel, die stelt dat er geen ‘burgeroorlog’ op links moet zijn tijdens verkiezingen omdat dit de rechtse partijen in de kaart speelt.
Over vier maanden vinden de Statenverkiezingen plaats. Die uitslag is leidinggevend voor de samenstelling van de Senaat, een voor het minderheidskabinet belangrijke horde. Premier Mark Rutte wil dat de VVD, het CDA en de PVV een meerderheid behalen in de Senaat. Dat is belangrijk voor de stabiliteit van zijn kabinet; mochten oppositiepartijen een meerderheid behalen, dan kan die het ’t kabinet extra lastig maken om het regeer- en gedoogakkoord gerealiseerd te krijgen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.