Op een aantal vlakken daalt de criminaliteit in Nederland. De VVD, die de laatste jaren in de regering zit, ziet zich als de partij die daartoe heeft bijgedragen. En wil dit succes claimen in het kader van de komende verkiezingen. Alleen doen ze dat niet zo handig. Ze gebruiken bij het bericht een grafiek ter illustratie van hun claim: En die grafiek veroorzaakte gelijk veel ophef onder de politiekvolgers op Twitter. De y-as begint namelijk niet bij nul, waardoor er een vertekend beeld ontstaat, ten gunste van het geclaimde. Een fout die de VVD wel vaker maakt overigens, willens en wetens dus. Laten we dus als eerste even de grafieken correct weergeven:
Fraai gemaakt verkiezingsspotje uit Israël.
Maar dat is niet alles. Het spotje veroorzaakt zowel in Israël als de VS ophef vanwege de mogelijke financiering vanuit de VS. En dan zelfs vanuit de kringen van Obama, zo gaat het gerucht.
HT Olav
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
NIEUWS - De diverse Arabische politieke partijen in Israël zijn het vorige week donderdag eens geworden over het samenstellen van één gemeenschappelijk kieslijst voor de komende Israëlische verkiezingen van maart. Aan het sluiten van het akkoord zijn de nodige moeizame onderhandelingen vooraf gegaan tussen groeperingen die zo ver uit elkaar liggen als de communistische Hadash (Het Front) en de Islamitische Beweging. Maar het uiteindelijke resultaat is volgens de deelnemers een zorgvuldig compromis.
Het akkoord was nodig geworden nadat de Israëlische Knesset vorig jaar op voorstel van Likud en Yisrael Beiteinu, de partij van minister Lieberman van Buitenlandse Zaken, de kiesdrempel had verhoogd naar 3,5% (vier zetels), met de bedoeling de Arabische partijen bij de volgende verkiezingen buitenspel te zetten.
Het besluit gaat waarschijnlijk nogal paradoxaal uitpakken. Opiniepeilingen geven aan dat 70% van de Israëlische Palestijnen bij een gecombineerde lijst zal gaan stemmen. Tot nu toe was dat niet meer dan zo’n 56%. Verwacht wordt dat de nieuwe lijst zo’n 10% van de stemmen zal krijgen, goed voor elf tot twaalf zetels.
Op de lijst staan twee vrouwen op verkiesbare plaatsen, Aida Touma-Sliman van Hadash (Het Front), en Hanin Zoabi van Tagammu (Balad), plus één Jood, Dov Kheinin van Hadash. De plaatsen 12, 13, 14 en 15 zullen, als deze zetels worden binnengehaald, roteren tussen telkens twee partijen. De lijst ziet er als volgt uit:
NIEUWS - Syriza heeft de Griekse parlementsverkiezingen overtuigend gewonnen. Inmiddels is de partij erin geslaagd een coalitie te vormen met de rechtse, populistische partij Onafhankelijke Grieken. Beide partijen verzetten zich tegen de drastische bezuinigingen die de EU aan Griekenland heeft opgelegd.
Een bijzondere overwinning
De overwinning van Syriza is bijzonder omdat voor het eerst sinds lange tijd een Europese politieke partij een pluraliteit van de kiezers er van wist te overtuigen de dominante economische orthodoxie af te wijzen.
Bovendien liet men zich niet gijzelen door de gebruikelijke waarschuwingen van centrale banken en andere gezaghebbende economische voorspellers. De hoop op verbetering won het van de angst voor verslechtering die de Grieken als doembeeld werd voorgehouden door de ECB, het IMF en hun eigen conservatieve partijen.
Nu is het overigens geen wonder dat de Grieken de waarschuwingen van de ECB, het IMF en andere aanhangers van de economische orthodoxie niet meer al te serieus nemen.
Volgens de voorspellingen van de ’troika’ (de Europese Commissie, ECB en IMF) had de Griekse economie in 2013 weer groter moeten zijn dan in 2010. De brute realiteit is echter een krimp van bijna twintig procent.
Maar toch is klakkeloos doorgaan met de bezuinigingen volgens sommigen ‘het juiste en oprechte pad’.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Service: overzicht stemwijzers en kieshulpjes verkiezingen Provinciale Staten en Waterschappen 2015.
Zoals u dat van ons gewend bent, hebben we ook dit keer weer alles op een rijtje gezet.
Mocht u nog wat missen, mail gerust tips naar [email protected]
COLUMN - Ruim 1.200 keer kwamen Statenleden de afgelopen vier jaar niet opdagen bij de verplichte 427 vergaderingen van de Provinciale Staten. Dat is slecht nieuws zo vlak voor de verkiezingen op 18 maart 2015. Verkiezingen die het toch al niet moeten hebben van hun geweldige opkomst, al was het opkomstpercentage van bijna 56 procent in 2011 flink hoger dan bij de verkiezingen in 2007 en 2003.
De provincies Noord-Holland en Limburg spanden de kroon. In Limburg kwam 9 procent van de leden niet opdagen en in Noord-Holland 8.7 procent. Dit betekent dat er tijdens vergaderingen gemiddeld vier tot vijf leden afwezig waren.
Vooral Statenleden die via de PVV-lijst zijn binnengekomen en zich later hebben afgesplitst lieten het nogal eens afweten. Zo verzuimde Hero Brinkman al tien keer. De Noord-Hollandse Monica Nunes gaat zelfs als spookstatenlid door het leven. Van haar is al ruime tijd niets meer vernomen.
Binnen de huidige regelgeving is er niks te beginnen tegen chronisch afwezige Statenleden. Ze strijken vier jaar lang elke maand zonder problemen hun vergoeding van € 1.093 op zonder er iets voor terug te hoeven doen. En dat voor volksvertegenwoordigers die anderen de graag de maat nemen. Volksverlakkerij is het. Hoog tijd dus dat de regelgeving wordt aangepast.
DATA - Er spelen vanzelfsprekend meer overwegingen mee wanneer een naam voor een kind wordt verzonnen. Maar de lijsttrekkers van de politieke partijen hebben een naam en het is waarschijnlijk onvermijdelijk dat er wel eens iemand denkt: “Hé, dat kind heet Diederik. Zou het naar Samsom zijn genoemd?”
De namenlijst van 2014 werd deze week gepubliceerd door de Sociale Verzekeringsbank. Vermoedelijk via de kinderbijslag hebben ze een volledig overzicht van alle gegeven namen. Joeri Stubenitsky, onvolprezen nieuwslezer en nieuwtjesjager twitterde afgelopen dinsdag de lijst met jongensnamen.
Voor een nerd als ik volstrekt onweerstaanbaar, zo’n lijstje. Naar de site, alle lijsten downloaden, omzetten naar Excel (ze staan in pdf) en sorteren en zoeken maar. De langste jongensnaam is snel gevonden (met de Lengte-functie van Excel de lengtes van de strings bepalen en dan sorteren). Je vraagt je wel af, hoe groot de hekel aan je eigen kind is als je die de naam “Ghëarmiangelijanno” geeft (18 karakters, er is er nog een met 18: “D’Angelo-Valentino” maar daar tellen de apostrof en het koppelteken ook mee.
Ook leuk, zoeken naar namen met opeenvolgende letters uit het alfabet. Jammer genoeg niemand met vier letters (Hijk zou toch kunnen, of Stuven; er bestaan wel gekkere namen). De jongensnamen met drie achtereenvolgende letters: Defano, Ghian, Marthijn, Peijke, Anopa, Carsten, Karst, Karsten, Korstiaan, Thorsten, Torsten, Justus, Kristupas en Augustus. De meisjesnamen: Sedef, Defeney, Defenity, Défineja, Defne, Sedef, Ghiarley, Hijab, Thijsje, Mijke, Pijke, Meijke, Rijkje, Marijke, Rijktje, Fijke, Kirsten en Kirstin. En ook de tweeletterige namen zijn het bekijken waard, jongens: Aj, AJ, Al, Ax, Bo, Bó, Co, Da, Di, En, Ha, Hu, Ib, Ip, Ji, Ko, Le, Li, Mo, Ot, Oz, Pé, Pu, Si, TJ, Ty, Wu, Xi, Ye, Yi, Yk, Yu en Zi. De meisjes: Ai, Bo, Do, El, Em, Fé, Ha, He, Jo, Ka, Ke, Le, Li, Lo, Lu, Na, Ni, Ot, Ro, Si, Su, To, Tu, Vu, Vy, Ya, Yi, Yu en Zi. Raar rijtje. Je hebt een jongen die “Aj” heet en ook een jongen die “AJ” heet. Afijn.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Griekenland wacht aardverschuiving volgens de exit polls. Veertig procent van de stemmen plus de bonus voor de grootste partij maakt meer dan vijftig procent van de zetels.
OPINIE - Het CDA stookt de smeulende diplomatieke rel tussen Turkije en Nederland nog even flink op. Kamerlid Raymond Knops eiste eergisteren dat minister Bert Koenders duidelijker stelling nam jegens de Turkse minister van Buitenlandse Zaken naar aanleiding van de door hen uitgegeven verklaring over behandeling van Turkse Nederlanders. Knops vind dat Koenders zich ‘met een kluitje in het riet heeft laten sturen’, en dat hij jegens Ankara moet opkomen voor ‘het landsbelang’. Maar is het wel in het landsbelang om zo hoog van de toren te blazen?
Aanleiding voor het diplomatieke relletje was de verklaring van het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken over uitspraken van integratieminister Asscher. Het ging om de Kamerbrief over vier Turkse organisaties die hij wilde monitoren en zijn reactie op de Motivaction-enquête voor Forum, waarin 80% van 300 Turkse jongeren desgevraagd uitspraken dat ze het goed vonden dat er steun is van Nederlandse moslims voor de Islamitische Staat. Turkse organisaties waren volgens Asscher ‘niet transparant’ en Turkse opvattingen over IS waren ‘verontrustend’. Het Turkse ministerie vond dit discriminerend voor de Turkse gemeenschap in Nederland:
Deze offensieve stijl en de beschuldigingen van racistische aard gericht tegen Turken die deel uitmaken van de Nederlandse maatschappij en tevens van een land dat vriend en bondgenoot is, kunnen geenszins worden aanvaard noch verontschuldigd.
Asscher reageerde als door een wesp gestoken: “Als het waar is dan vind ik die aantijging een voorbeeld van ongeïnformeerd, onjuist en een ongepaste inmenging in een democratisch debat.”
Sussende woorden
Koenders probeerde de gemoederen wat te kalmeren en meldde na een telefoongesprek met minister Cavusoglu dat Turkije geen kritiek had op de Nederlandse overheid of politiek. Rutte was feller dan Koenders, maar milder dan Asscher. Na de Ministerraad deelde hij mee: “De komende tijd zullen we duidelijk maken dat wij hier ons eigen beleid maken en op geen enkele manier geïnteresseerd zijn in de opvattingen van Turkije.” Maar een reprimande was ook weer niet nodig. Vanuit Turkije volgden die avond ook sussende woorden. In een interview met Nieuwsuur verklaarde Cavusoglu dat hij Nederland geen racistisch land vond, maar dat er wel sprake was van racisme en discriminatie van Turken in Nederland.
Het CDA vond weliswaar dat de minister van Buitenlandse zaken daarmee het oorspronkelijke bericht afzwakte, maar dat dat onvoldoende was: de verklaring moet ingetrokken worden. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt was‘enigszins perplex’ van Koenders’ brief aan de Tweede Kamer, waarin hij meldde dat zowel Cavusoglu als de ambassade hem hadden verzekerd dat er geen sprake was van kritiek op Nederland of de Nederlandse regering. De verklaring van het Turkse ministerie stond en staat nog online. Raymond Knops wil nu dat Koenders aandringt op intrekken van die verklaring. Koenders verzekerde gisteren dat hij de Turkse regering nogmaals vermanend had aangesproken.
Verklaring
Er staat niet letterlijk in de verklaring dat Nederland of de Nederlandse regering racistisch zou zijn. Daarin had Cavusoglu gelijk. Maar de verklaring verwijt de Nederlandse regering wel dat die Turkse Nederlanders aanvalt. Dat lijkt me kritiek en daarmee bemoeit de Turkse regering zich wel degelijk met een interne Nederlandse aangelegenheid: het gaat immers om uitspraken van Asscher en het integratiebeleid. Maar is het raar dat de Turkse regering opkomt voor de belangen wat zij ziet als onderdanen: mensen met een Turks paspoort? Afgelopen jaar stemden diezelfde Turkse Nederlanders immers ook voor Turkse volksvertegenwoordigers.
Is het bovendien vreemd dat de Turkse minister van Buitenlandse Zaken zegt dat Turken in Nederland racistisch bejegend worden en dat de integratie mislukt is? Hij zegt niet veel anders dan wat veel Nederlanders, van Turkse afkomst of niet, ook vinden. Bovendien herhaalt hij wat Europese onderzoekers eerder hebben vastgesteld, bijvoorbeeld in de ECRI-rapporten: er is inderdaad sprake van racisme, haat tegen buitenlanders en haat tegen moslims. Casuvoglus uitlatingen kwamen nog geen dag nadat Machiel de Graaf in de Tweede Kamer uitsprak dat zijn partij geen islam in Nederland wilde, en een motie indiende om alle moskeeën te laten sluiten — ook de Turkse moskeeën van Diyanet, een Turks overheidsorgaan.
Mensenrechten
Natuurlijk kan de Turkse regering beter eerst de racistische balk uit eigen oog halen dan zich druk maken over de discriminerende splinter in het Nederlandse oog. Het is met de mensenrechten in Turkije dramatisch gesteld, corruptie is in het ambtenarenapparaat aan de orde van de dag, en de omgang van de Turkse regering met religieuze en etnische minderheden is niet om over naar Den Haag te schrijven. Als de Nederlandse regering de Turkse regering daarop aanspreekt, moet de Nederlandse ambassadeur bovendien direct op het matje komen: de tenen zijn in Ankara minstens even lang als de armen.
Maar helpt het om met een opgeheven vingertje hoog van de toren te blazen tegen het Turkse ministerie? De diplomatieke relaties met Ankara zijn goed, en de belangen zijn groot. Nederland was vorig jaar de tweede investeerder in Turkije met maar liefst zes miljard euro, vooral in industrie en de agrarische sector. De Turkse economie, en met name de import, groeit. Dat geeft afzetmogelijkheden voor de Nederlandse export. Turkije zoekt bovendien naar een nieuwe, actievere rol als brugland tussen Europa en het Midden-Oosten. De vraag is of het landbelang wel gediend is met een diplomatieke rel over integratie.
Refah
Juist het CDA pleit bovendien voor maatregelen die Turkse Nederlanders en regeringsleiders voor het hoofd stoten. De christendemocraten willen een verbod op partijen die de sjaria willen invoeren, als is van dergelijke partijen nu geen sprake in Nederland. Ze doen dat op het moment dat twee Turks-Nederlandse Kamerleden zich hebben afgescheiden van de PvdA en op zoek zijn naar de mogelijkheden voor een nieuwe partij. Bovendien doen ze dat met een beroep op een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: sjaria en democratie zijn niet verenigbaar. Die uitspraak werd gedaan in een vonnis over een verbod op een Turkse partij: Refah.
Zo kiest het CDA indirect partij in het Europese debat over de ontwikkeling van Turkije. De islamistische Refah, de partij waaruit de Turkse president Erdogan stamt, werd in Turkije verboden door het Constitutioneel Hof. Aanhangers spanden een zaak aan bij het Europese Hof, dat het Constitutioneel Hof gelijk gaf: Refah bleef verboden, terwijl eerder een verbod op de Communistische Partij werd afgekeurd. Veel Turken zagen dit als willekeur en een bewijs dat de Westerse landen de seculiere kemalisten steunden in hun strijd tegen de politieke islam. Dat is exact wat Cavusoglu bedoelt als hij het heeft over inmenging van Europa in de Turkse politiek.
Onvrede
COLUMN - Beetje chaotisch stukje, maar alle elementen komen in hoog tempo voorbij. Als je daarna nog serieus een voorstel doet voor online of elektronisch stemmen… dan moet je wel met extreem goede argumenten komen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.