Er is toch ook wel iets flink mis met je kiesstelsel als een partij met 3 miljoen stemmen 2 zetels heeft en een partij met 1.5 miljoen stemmen 56 zetels.
Farage komt nog wel terug. Die gaat er gewoon even tussenuit.
#4
Bismarck
Voor Clegg vind ik het logisch, hij is de echte verliezer deze verkiezingen. Maar zowel Farage als Milliband hebben (zowel absoluut als relatief en voor beiden was de winst zelfs groter dan voor Cameron) meer stemmen weten te trekken dan de vorige verkiezingen.
#5
Anton Evening
@2: Nouja wel van een iets andere orde. Maar tussen de stemmen op de provinciale staten en de invloed die dat heeft op de eerste kamer zit ook wel een discrepantie.
En ook in NL gebeurde tot voor kort rare dingen met restzetels en blanco stemmers e.d.
#6
su
Nog een exit: BNP. Ze hebben 99.7% van hun kiezers verloren en zijn voorbijgestreefd door Cannabis Is Safer Than Alcohol en Monster Raving Loony Party.
Labour heeft last van de “cultural divide”, lees ik. Dat is niet alleen in de UK het geval. Het tragische is dat de toppen van de voormalige arbeiderspartijen er totaal geen antwoord op hebben.
#8
su
@7 Het probleem is dat de toppen van de arbeiderspartijen niet meer bevolkt worden door leden van de arbeidersklasse, maar door universitaire managerstypen die geen binding hebben met het alsmaar precairder bestaan van een arbeider. Als ze alleen al Miliband horen spreken kunnen ze dat niet onderscheiden van de andere toffs zoals Cameron en Clegg.
@7 @8 het zou ook wel eens helpen als dit soort partijen weer eens met een eigen verhaal komen in plaats van hun tegenstanders bangig na te praten (dan kiest men helemaal terecht op “the real thing”).
#10
Bismarck
@6: Kijk van partijen met dat soort namen wil je gewoon nog eens een kijkje nemen naar de bekendmaking van de uitslag bij de tussentijdse verkiezing in Dunny on the Wold.
#11
Cerridwen
@7: Het verhaal wordt nogal bepaald door de zetelverschuivingen, terwijl er qua stemmen eigenlijk niet zo heel veel verschoven is: de Conservatieven winnen 0,5%, Labour wint zelfs iets meer: 1,5%.
In een proportioneel stelsel zou UKIP de grote winnaar zijn geweest, en Cameron een stuk minder (hij blijft de grootste, dus in die zin winnaar).
#12
Bolke
Dat UKIP de verkiezingen niet kon ‘winnen’ was wel duidelijk, alle mensen die uit de EU willen hebben een grotere kans dat te realiseren als de conservatieven de verkiezingen winnen (referendum), dan als UKIP 50 to 100 zetels krijgt en dus geen meerderheid heeft en niks voor elkaar kan krijgen.
#13
Bolke
@2:
Blij dat we dit systeem niet in Nederland hebben.
Voordeel van dit systeem is wel dat politici veel meer gebonden zijn aan hun directe kiezers ipv dat een meerderheid van de kamerleden uit 1 gebied komen zoals in Nederland.
Elk voordeel hep zijn nadeel.
Misschien een hybride systeem, helft van de zetels voor ‘algemene verkiezingen’ op basis van totaal aantal stemmen in het land en de andere helft op basis van districten.
Voordeel van dit systeem is wel dat politici veel meer gebonden zijn aan hun directe kiezers ipv dat een meerderheid van de kamerleden uit 1 gebied komen zoals in Nederland.
Dat is de theorie. In de praktijk komt het er nogal eens op neer dat een kandidaat door zijn/haar partij in een bepaald districht wordt geparachuteerd om daar de stemmen op te rapen.
Elk voordeel hep zijn nadeel.
Soms.
Misschien een hybride systeem, helft van de zetels voor ‘algemene verkiezingen’ op basis van totaal aantal stemmen in het land en de andere helft op basis van districten.
Ik ben met je eens dat we moeten nadenken over manieren om de democratie dichter bij de mensen te brengen en volksvertegenwoordigers meer rechtstreeks verantwoordingsplichtig aan hun kiezers.
Of een districtenstelsel daarvoor geschikt is?
Ik woon bijvoorbeeld in een regio waarvan ik weet dat een gekozen regiovertegenwoordiger in zo’n systeem werkelijk nooit mijn politieke mening (of iets wat er op lijke) zal vertegenwoordigen in het parlement. Het zal altijd een CDAVVDPVV’er zijn. Maakt niet uit wat ik stem, en dan kan ik dus net zo goed ophouden te stemmen. Lijkt me ook niet de bedoeling, in het licht van de door jou gewenste binding aan de kiezer.
#15
Bolke
@14:
Dat is de theorie. In de praktijk komt het er nogal eens op neer dat een kandidaat door zijn/haar partij in een bepaald districht wordt geparachuteerd om daar de stemmen op te rapen
Dat is simpel te voorkomen, door bijv kandidaat moet X jaar in regio wonen.
Ik woon bijvoorbeeld in een regio waarvan ik weet dat een gekozen regiovertegenwoordiger in zo’n systeem werkelijk nooit mijn politieke mening (of iets wat er op lijke) zal vertegenwoordigen in het parlement. Het zal altijd een CDAVVDPVV’er zijn.
Een kandidaat die een echte binding met zijn regio heeft doordat die daar minimaal X jaar woont of zelfs geboren en getogen is zal veel eerder jou mening volgen dan de partij lijn, ook al is die vertegenwoordiger niet van jou politieke kleur, kort gezegd een PVDAér uit Limburg heeft andere belangen dan een PVDAer uit Groningen, een PVDAer die zelf fysiek in een aardbevingsgebied woont zal anders stemmen dan eentje die er niet woont.
Het is iniedergeval beter dan het huidige systeem waar het bulk van de vertegenwoordigers in het westen van het land wonen en enkel in de provincie komen tijdens een obligaat werkbezoekje om zieltjes te winnen.
wat maakt het uit of een politicus een lobbyist wordt voor geselecteerde lokale (eigen) belangen, of voor landelijke? Het brengt politiek en mensen niet dichter bij elkaar. Limburg, iemand?
Godver zeg.
#17
Bolke
@16:
wat maakt het uit of een politicus een lobbyist wordt voor geselecteerde lokale (eigen) belangen, of voor landelijke?
Omdat het voor iemand die in het westen woont makkelijker is om voor economische belangen te kiezen dan voor iemand die ’s nachts ook in zijn bed ligt te schudden door een aardbeving.
@17: je verliest echter 2 dingen uit het oog met die manier van denken. Ten eerste is het dat mensen niet voor belangen stemmen, maar op politieke partijen. Die op hun beurt zouden dan eerst moeten laten zien dat zij voor of tegen een belang zouden zijn. Misschien is het probleem in het huidige systeem dat men dat nu met opzet teveel uit de weg gaat en dus doet alsof men niet expliciet voor of tegen zus of zo zou zijn. Met vaagheid kun je alle kanten op.
Het tweede is dat individueel of lokaal men uiteindelijk toch zal moeten doen wat nu al zo in en in Nederlands is; partijlijn volgen. En dan vooral die interne, minder vage partijlijn.
Ik zie dus niet gebeuren dat een PvdA groep in Groningen, die helemaal aan de kant van de huiseigenaren zouden staan opeens op landelijk niveau (als partijlijn dus) het voor elkaar krijgen dat gaswinning maar een stapje opzij moet doen. Dit is slechts een voorbeeld, ik heb geen idee hoe de PvdA verhoudingen liggen op dit onderwerp.
#19
Bolke
@18:
Ik zie dus niet gebeuren dat een PvdA groep in Groningen, die helemaal aan de kant van de huiseigenaren zouden staan opeens op landelijk niveau (als partijlijn dus) het voor elkaar krijgen dat gaswinning maar een stapje opzij moet doen
Misschien niet, maar hun stem zou in iedergeval wel gehoord worden in Den Haag en als ALLE noordelijke PVDAérs hun stem laten horen dan kan ook de PVDA dat niet negeren, en je hebt kans dat bijv alle noordelijke vertegenwoordigers van alle politieke kleuren opstaan tegen een bepaalde beleidskeuze dan kan Den Haag dat niet negeren, met andere woorden vaak hebben politici van verschillende kleuren overeenkomende belangen.
In het huidige systeem is er voor een PVDAer uit Amsterdam geen enkele motivatie om samen te werken met een VVDér uit amsterdam over het gaswinningsbeleid in Groningen, wonen ze beide echter in Groningen dan is dat belang er wel.
En in Nederland kan je niet op politieke partijen stemmen, enkel op personen.
@19: om te beginnen met dat laatste: correct, maar je weet dat je op een partij stemt en de persoon niks toevoegt. Zodra het CDA weer in een regering plaats neemt zal iemand als Omtzigt opeens anoniem, kleurloos en vooral kritiekloos worden.
Verder: ik heb er een hard hoofd in dat zoiets opgepikt zou worden. Ik denk dat intern men zoiets af zou doen als een regionale opwelling van emoties in plaats van luisteren naar wat men daar zegt. Ondanks dat ik het wel eens ben met wat je zegt over die motivatie van de Amsterdammer vs Groninger, denk ik dat je dat ook zou moeten opvangen door daar nu juist weer wat aan te doen, want het slaat nergens op dat een Amsterdammer in landelijke politiek alleen maar op z’n Amsterdams zou denken en handelen. Ik vind dat net zo onwenselijk als puur Gronings overigens.
#21
Bolke
@20:
Ik denk dat intern men zoiets af zou doen als een regionale opwelling van emoties in plaats van luisteren naar wat men daar zegt.
Ja maar als de partij dan die zetel verliest omdat de regio vind dat die vertegenwoordiger hun niet goed vertegenwoordigt dan is dat gedrag snel afgelopen in die partij, een partij kan dan wel partij discipline afdwingen maar als bij de volgende verkiezingen dan al die regio vertegenwoordigers naar huis gestuurd worden dan leren ze dat heel snel af.
Zodra het CDA weer in een regering plaats neemt zal iemand als Omtzigt opeens anoniem, kleurloos en vooral kritiekloos worden.
En dat komt dan weer omdat Omtzigt weet dat als het CDA bijv maar genoeg stemmen op het platte land haalt hij de belangen van bijv. Amsterdam kan negeren omdat hij dan toch wel ‘herkozen’ wordt, maar als zijn herverkiezing direct afhankelijk is van zijn regio dan denkt hij wel 2 x na om tegen de belangen van zijn regio in te gaan.
ik heb er een heel hard hoofd, Bolke. Zolang een partij het flikt om zelfs de eigen achterban gewoon te negeren, denk ik dat ook verkiezingsnederlagen geslikt worden, ook al klinkt dat tegennatuurlijk.
#23
Bolke
@22: Wat stel jij dan voor om de binding tussen kiezer en politiek te verbeteren?
@23: moeilijk, maar vooruit.
Transparantie omtrent het stemgedrag van politici en partijen. En dat zoiets handig kan worden omgezet in woorden vs daden websites en blogs. De vaagheid en traagheid van nu werken in het voordeel van de politiek op dit moment en in het nadeel van de kiezer. Er vind geen afrekening plaats want het is heel moeilijk om per politicus na te gaan wat ‘ie in z’n carrière allemaal heeft gestemd. Het zou ideaal zijn dat kandidaten en partijen al bij het opstellen van standpunten meteen tegen het licht kunnen worden gehouden, want nu is het zo dat elke keer opnieuw loze beloftes kunnen worden gemaakt die niet ingewilligd worden.
Alleen een politicus die publiekelijk ter verantwoording kan worden gehouden zal een binding kunnen krijgen met een stemmer. Anders blijft het bij een partijbinding. En voor zover ik inschat kan alleen transparantie daarvoor zorgen. Met regiogedoe schiet je m.i niks op.
#25
Bolke
@24: Er is in Nederland toch een website van de overheid waar je precies kan zien hoe elke vertegenwoordiger gestemd heeft?
Ik reageer misschien heel basaal, maar ik vond die Miliband een engerd. Ik heb geen enkele foto gezien waarop hij lacht (ook niet vóór de verkiezingen).
Verder, zoals anderen ook al gezegd hebben, zou je van een Labour-frontman iets minder manager-type en wat meer voeten-in-de-klei-type verwachten.
En Labour heeft ontzettend misgekleund in Schotland. Ze dachten dat het al kat in het bakkie was, vanwege het referendum.
#28
Bolke
@27: Nog een probleem van het 2 partijen stelsel is dat kiezers graag van zwart-wit keuze’s houden, da’s lekker makkelijk, als er meerdere partijen zijn die dichterbij elkaar liggen dan moeten ze zowaar gaan nadenken over hun keuze.
@27 Aangezien mensen stemmen met hun onderbuik, zou dat gevoel over Miliband (engerd, rare snuiter, wereldvreemd) wel eens een voorname factor kunnen hebben gespeeld waarom Labour verloren heeft.
Met een meer populistische, volkse kandidaat die duidelijk had kunnen uitleggen dat Cameron vooral gunstig is voor de welgestelden, corporaties en de banken zit, maar de gewone man in de kou laat staan, had Labour waarschijnlijk meer stemmen gewonnen.
Probleem is alleen: Labour is net zo goed onderhorig aan de welgestelden, corporaties en de banken, alleen willen zij de scherpe randjes van een neoliberale koers afvijlen.
En dan is er nog de Schotse factor.
#30
Joop
Wellicht Tony Blair weer terughalen.
En Cameron die won vanwege zijn conservatieve saaiheid.
@1: als de uk een representatieve democratie was zouden 300 parlementariërs hun zetel moeten inleveren omdat hij eigenlijk gestolen is van een andere partij. Dat is 46% van het aantal zetels
Reacties (31)
Er is toch ook wel iets flink mis met je kiesstelsel als een partij met 3 miljoen stemmen 2 zetels heeft en een partij met 1.5 miljoen stemmen 56 zetels.
Jammer dat de Libdems zo laag zijn geeindigd.
Maf 36.8% van de stemmen en een absolute meerderheid:
http://news.sky.com/election
Blij dat we dit systeem niet in Nederland hebben.
Farage komt nog wel terug. Die gaat er gewoon even tussenuit.
Voor Clegg vind ik het logisch, hij is de echte verliezer deze verkiezingen. Maar zowel Farage als Milliband hebben (zowel absoluut als relatief en voor beiden was de winst zelfs groter dan voor Cameron) meer stemmen weten te trekken dan de vorige verkiezingen.
@2: Nouja wel van een iets andere orde. Maar tussen de stemmen op de provinciale staten en de invloed die dat heeft op de eerste kamer zit ook wel een discrepantie.
En ook in NL gebeurde tot voor kort rare dingen met restzetels en blanco stemmers e.d.
Nog een exit: BNP. Ze hebben 99.7% van hun kiezers verloren en zijn voorbijgestreefd door Cannabis Is Safer Than Alcohol en Monster Raving Loony Party.
http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/bnp-sees-997-drop-in-votes-party-all-but-wiped-out-10235624.html
Labour heeft last van de “cultural divide”, lees ik. Dat is niet alleen in de UK het geval. Het tragische is dat de toppen van de voormalige arbeiderspartijen er totaal geen antwoord op hebben.
@7 Het probleem is dat de toppen van de arbeiderspartijen niet meer bevolkt worden door leden van de arbeidersklasse, maar door universitaire managerstypen die geen binding hebben met het alsmaar precairder bestaan van een arbeider. Als ze alleen al Miliband horen spreken kunnen ze dat niet onderscheiden van de andere toffs zoals Cameron en Clegg.
@7 @8 het zou ook wel eens helpen als dit soort partijen weer eens met een eigen verhaal komen in plaats van hun tegenstanders bangig na te praten (dan kiest men helemaal terecht op “the real thing”).
@6: Kijk van partijen met dat soort namen wil je gewoon nog eens een kijkje nemen naar de bekendmaking van de uitslag bij de tussentijdse verkiezing in Dunny on the Wold.
@7: Het verhaal wordt nogal bepaald door de zetelverschuivingen, terwijl er qua stemmen eigenlijk niet zo heel veel verschoven is: de Conservatieven winnen 0,5%, Labour wint zelfs iets meer: 1,5%.
In een proportioneel stelsel zou UKIP de grote winnaar zijn geweest, en Cameron een stuk minder (hij blijft de grootste, dus in die zin winnaar).
Dat UKIP de verkiezingen niet kon ‘winnen’ was wel duidelijk, alle mensen die uit de EU willen hebben een grotere kans dat te realiseren als de conservatieven de verkiezingen winnen (referendum), dan als UKIP 50 to 100 zetels krijgt en dus geen meerderheid heeft en niks voor elkaar kan krijgen.
@2:
Voordeel van dit systeem is wel dat politici veel meer gebonden zijn aan hun directe kiezers ipv dat een meerderheid van de kamerleden uit 1 gebied komen zoals in Nederland.
Elk voordeel hep zijn nadeel.
Misschien een hybride systeem, helft van de zetels voor ‘algemene verkiezingen’ op basis van totaal aantal stemmen in het land en de andere helft op basis van districten.
@13:
Dat is de theorie. In de praktijk komt het er nogal eens op neer dat een kandidaat door zijn/haar partij in een bepaald districht wordt geparachuteerd om daar de stemmen op te rapen.
Soms.
Ik ben met je eens dat we moeten nadenken over manieren om de democratie dichter bij de mensen te brengen en volksvertegenwoordigers meer rechtstreeks verantwoordingsplichtig aan hun kiezers.
Of een districtenstelsel daarvoor geschikt is?
Ik woon bijvoorbeeld in een regio waarvan ik weet dat een gekozen regiovertegenwoordiger in zo’n systeem werkelijk nooit mijn politieke mening (of iets wat er op lijke) zal vertegenwoordigen in het parlement. Het zal altijd een CDAVVDPVV’er zijn. Maakt niet uit wat ik stem, en dan kan ik dus net zo goed ophouden te stemmen. Lijkt me ook niet de bedoeling, in het licht van de door jou gewenste binding aan de kiezer.
@14:
Dat is simpel te voorkomen, door bijv kandidaat moet X jaar in regio wonen.
Een kandidaat die een echte binding met zijn regio heeft doordat die daar minimaal X jaar woont of zelfs geboren en getogen is zal veel eerder jou mening volgen dan de partij lijn, ook al is die vertegenwoordiger niet van jou politieke kleur, kort gezegd een PVDAér uit Limburg heeft andere belangen dan een PVDAer uit Groningen, een PVDAer die zelf fysiek in een aardbevingsgebied woont zal anders stemmen dan eentje die er niet woont.
Het is iniedergeval beter dan het huidige systeem waar het bulk van de vertegenwoordigers in het westen van het land wonen en enkel in de provincie komen tijdens een obligaat werkbezoekje om zieltjes te winnen.
wat maakt het uit of een politicus een lobbyist wordt voor geselecteerde lokale (eigen) belangen, of voor landelijke? Het brengt politiek en mensen niet dichter bij elkaar. Limburg, iemand?
Godver zeg.
@16:
Omdat het voor iemand die in het westen woont makkelijker is om voor economische belangen te kiezen dan voor iemand die ’s nachts ook in zijn bed ligt te schudden door een aardbeving.
@17: je verliest echter 2 dingen uit het oog met die manier van denken. Ten eerste is het dat mensen niet voor belangen stemmen, maar op politieke partijen. Die op hun beurt zouden dan eerst moeten laten zien dat zij voor of tegen een belang zouden zijn. Misschien is het probleem in het huidige systeem dat men dat nu met opzet teveel uit de weg gaat en dus doet alsof men niet expliciet voor of tegen zus of zo zou zijn. Met vaagheid kun je alle kanten op.
Het tweede is dat individueel of lokaal men uiteindelijk toch zal moeten doen wat nu al zo in en in Nederlands is; partijlijn volgen. En dan vooral die interne, minder vage partijlijn.
Ik zie dus niet gebeuren dat een PvdA groep in Groningen, die helemaal aan de kant van de huiseigenaren zouden staan opeens op landelijk niveau (als partijlijn dus) het voor elkaar krijgen dat gaswinning maar een stapje opzij moet doen. Dit is slechts een voorbeeld, ik heb geen idee hoe de PvdA verhoudingen liggen op dit onderwerp.
@18:
Misschien niet, maar hun stem zou in iedergeval wel gehoord worden in Den Haag en als ALLE noordelijke PVDAérs hun stem laten horen dan kan ook de PVDA dat niet negeren, en je hebt kans dat bijv alle noordelijke vertegenwoordigers van alle politieke kleuren opstaan tegen een bepaalde beleidskeuze dan kan Den Haag dat niet negeren, met andere woorden vaak hebben politici van verschillende kleuren overeenkomende belangen.
In het huidige systeem is er voor een PVDAer uit Amsterdam geen enkele motivatie om samen te werken met een VVDér uit amsterdam over het gaswinningsbeleid in Groningen, wonen ze beide echter in Groningen dan is dat belang er wel.
En in Nederland kan je niet op politieke partijen stemmen, enkel op personen.
@19: om te beginnen met dat laatste: correct, maar je weet dat je op een partij stemt en de persoon niks toevoegt. Zodra het CDA weer in een regering plaats neemt zal iemand als Omtzigt opeens anoniem, kleurloos en vooral kritiekloos worden.
Verder: ik heb er een hard hoofd in dat zoiets opgepikt zou worden. Ik denk dat intern men zoiets af zou doen als een regionale opwelling van emoties in plaats van luisteren naar wat men daar zegt. Ondanks dat ik het wel eens ben met wat je zegt over die motivatie van de Amsterdammer vs Groninger, denk ik dat je dat ook zou moeten opvangen door daar nu juist weer wat aan te doen, want het slaat nergens op dat een Amsterdammer in landelijke politiek alleen maar op z’n Amsterdams zou denken en handelen. Ik vind dat net zo onwenselijk als puur Gronings overigens.
@20:
Ja maar als de partij dan die zetel verliest omdat de regio vind dat die vertegenwoordiger hun niet goed vertegenwoordigt dan is dat gedrag snel afgelopen in die partij, een partij kan dan wel partij discipline afdwingen maar als bij de volgende verkiezingen dan al die regio vertegenwoordigers naar huis gestuurd worden dan leren ze dat heel snel af.
En dat komt dan weer omdat Omtzigt weet dat als het CDA bijv maar genoeg stemmen op het platte land haalt hij de belangen van bijv. Amsterdam kan negeren omdat hij dan toch wel ‘herkozen’ wordt, maar als zijn herverkiezing direct afhankelijk is van zijn regio dan denkt hij wel 2 x na om tegen de belangen van zijn regio in te gaan.
ik heb er een heel hard hoofd, Bolke. Zolang een partij het flikt om zelfs de eigen achterban gewoon te negeren, denk ik dat ook verkiezingsnederlagen geslikt worden, ook al klinkt dat tegennatuurlijk.
@22: Wat stel jij dan voor om de binding tussen kiezer en politiek te verbeteren?
@23: moeilijk, maar vooruit.
Transparantie omtrent het stemgedrag van politici en partijen. En dat zoiets handig kan worden omgezet in woorden vs daden websites en blogs. De vaagheid en traagheid van nu werken in het voordeel van de politiek op dit moment en in het nadeel van de kiezer. Er vind geen afrekening plaats want het is heel moeilijk om per politicus na te gaan wat ‘ie in z’n carrière allemaal heeft gestemd. Het zou ideaal zijn dat kandidaten en partijen al bij het opstellen van standpunten meteen tegen het licht kunnen worden gehouden, want nu is het zo dat elke keer opnieuw loze beloftes kunnen worden gemaakt die niet ingewilligd worden.
Alleen een politicus die publiekelijk ter verantwoording kan worden gehouden zal een binding kunnen krijgen met een stemmer. Anders blijft het bij een partijbinding. En voor zover ik inschat kan alleen transparantie daarvoor zorgen. Met regiogedoe schiet je m.i niks op.
@24: Er is in Nederland toch een website van de overheid waar je precies kan zien hoe elke vertegenwoordiger gestemd heeft?
@25.
Nee hoor, in Engeland wel, bij ons niet.
http://www.nrcnext.nl/nextfiles/2010/12/13/waarom-weten-wij-niet-wat-onze-kamerleden-in-de-kamer-doen/
Ik reageer misschien heel basaal, maar ik vond die Miliband een engerd. Ik heb geen enkele foto gezien waarop hij lacht (ook niet vóór de verkiezingen).
Verder, zoals anderen ook al gezegd hebben, zou je van een Labour-frontman iets minder manager-type en wat meer voeten-in-de-klei-type verwachten.
En Labour heeft ontzettend misgekleund in Schotland. Ze dachten dat het al kat in het bakkie was, vanwege het referendum.
@27: Nog een probleem van het 2 partijen stelsel is dat kiezers graag van zwart-wit keuze’s houden, da’s lekker makkelijk, als er meerdere partijen zijn die dichterbij elkaar liggen dan moeten ze zowaar gaan nadenken over hun keuze.
@27 Aangezien mensen stemmen met hun onderbuik, zou dat gevoel over Miliband (engerd, rare snuiter, wereldvreemd) wel eens een voorname factor kunnen hebben gespeeld waarom Labour verloren heeft.
Met een meer populistische, volkse kandidaat die duidelijk had kunnen uitleggen dat Cameron vooral gunstig is voor de welgestelden, corporaties en de banken zit, maar de gewone man in de kou laat staan, had Labour waarschijnlijk meer stemmen gewonnen.
Probleem is alleen: Labour is net zo goed onderhorig aan de welgestelden, corporaties en de banken, alleen willen zij de scherpe randjes van een neoliberale koers afvijlen.
En dan is er nog de Schotse factor.
Wellicht Tony Blair weer terughalen.
En Cameron die won vanwege zijn conservatieve saaiheid.
@1: als de uk een representatieve democratie was zouden 300 parlementariërs hun zetel moeten inleveren omdat hij eigenlijk gestolen is van een andere partij. Dat is 46% van het aantal zetels