Daar komen de ‘nieuwe’ partijen

Sargasso speurt sinds 2012 bij elke Tweede Kamerverkiezing naar nieuwe partijen. In de aanloop naar  de TK-verkiezingen in oktober gaan we dat ook deze keer weer doen. In  een vorig artikel wezen we op vijf politieke partijen, die niet eerder aan de TK-verkiezingen deelnamen, maar wel geregistreerd staan bij de Kiesraad. Inmiddels zijn daar vier partijen bij gekomen. Wie politieke ambities heeft moet snel zijn. Vier augustus is de laatste dag dat men nog de partijnaam kan laten registreren bij de Kiesraad. Een krap maandje later (1 september) moet de waarborgsom voor de kandidaatstelling betaald worden en 15 september moeten de definitieve kandidatenlijsten ingeleverd zijn. Een overzichtje van de vier recentelijk geregistreerde ‘nieuwelingen’. 1. Partij Helder Deed een poging eerder mee te doen onder de naam Groen Rechts. De partij haalde toen het stembiljet niet. Men was te laat begonnen met de voorbereidingen en kreeg te weinig ondersteuningsverklaringen om in genoeg kiesdistricten deel te nemen. Vanaf maart 2023 heeft men aan een doorstart gewerkt en nu heeft de partij helder wat men wil en met welke mensen men politiek Den Haag denkt op te schudden. De partij staat lange termijnoplossingen voor en afficheert zich als een middenpartij: “Wij hebben daarbij geen grootse linkse idealen die toch niet gerealiseerd gaan worden. En zijn ook niet van het rechts populisme dat elke samenwerking uit de weg gaat of roept dat ze gehinderd worden door wetten (die nota bene door rechtse partijen zijn aangenomen de laatste 15 jaar)”. 2. Vrij Verbond Een afsplitsing van de Libertaire Partij (LP). Van de acht kandidaten stond initiatiefnemer Bart Burggraaf (noemt zich “progressief rechts politicus”) bij de vorige TK-verkiezingen op de kandidatenlijsten van de LP. Ook drie andere Vrije Verbonders stonden  op die lijst. In 2024 was Burggraaf kandidaat bij de Europese Verkiezingen voor BVNL (de partij van Wybren Haga). Een vijfde kandidaat, Irene van der Marel,  was eerder gemeenteraadslid voor het CDA en later kandidaat voor de VSN (Vrij en Sociaal Nederland) Het is overigens geen nieuw verschijnsel dat juist ter rechterzijde nogal wat afsplitsingen voorkomen en voor een groot deel debet zijn aan de versplintering van het politieke speelveld. Het mag dan tot overvolle verkiezingsborden, drukke verkiezingsmarkten en onoverzichtelijke stembiljetten leiden, maar de kiezer heeft ter rechterzijde dus wel wat te kiezen. Volgens het Vrij Verbond zijn "de fundamentele keuzes van deze tijd: : Niet tussen links of rechts. Niet tussen meer klimaat of minder migratie. Maar tussen een steeds grotere overheid of grotere mensen”. 3. Partij BEER Tegen versplintering en daar dan weer een partij voor. De partij van Colin de Beer heeft slechts één standpunt: “het vernieuwen van het politieke systeem”. Dat kan onder andere door de kiesdrempel te verhogen, het aantal Tweede Kamerzetels te verhogen naar 250, de Eerste Kamer afschaffen, de vergoeding van Kamerleden omlaag; die van gemeenteraadsleden omhoog. Ander punt: De TK-verkiezingen zouden in twee stemrondes moeten plaatsvinden. In de tweede roden mogen dan alleen nog partijen meedoen die in de eerste ronde vijf of meer zetels halen. 4. ORDA De Oranje Republikeinse Democratische Alliantie van Erwin Lensink, beroemd geworden als de waxinelichtgooier. Naar zijn zeggen zijn eerdere pogingen tot deelname aan diverse verkiezingen “gesaboteerd (met onder meer arrestaties en uitnodigingen door justitie) of althans niet serieus genomen door onder meer de Main Stream Media”. Volgens een opgave op de website zouden tot 26 juli zo’n 18 mensen zich hebben aangemeld voor deelname aan de partij. Lensink hoopt genoeg mensen te kunnen mobiliseren die met hem (“onderzoeker / klokkenluider / politiek gemotiveerde (verzet)-activist of debater”) naar “een vrij, soeverein en rechtvaardig Nederland” willen streven. Het verkiezingsprogramma is gebaseerd “op de principes van volkssoevereiniteit, eerlijke rechtspraak, gedemocratiseerde (met name ook fysiek) geldcreatie, directe democratie beginselen in ieder dorp, stad, wijk uiteindelijk gemeente, provincie, land, werelddeel en wereld en een menswaardige aanpak van zogenaamde psychiatrische zorg zonder dwang, waarbij onder meer de huidige psychiatrische wanpraktijken, maar ook de bestuurscultuur, de rechtspraak en het geldstelsel hervormd zullen worden en moeten worden voor een betere wereld” Conclusie Onder de vijf nieuwe partijen in ons vorige artikel zagen we “vooralsnog geen levensvatbare initiatieven die onze democratie zullen verrijken”. Voor een ieder die nu wel echt is uitgekeken op ‘de politiek’ zou er misschien wat te halen zijn bij een van de ‘nieuwe partijen’ die in 2023 meededen, maar geen zetels haalden. We verwachten niet dat de vier hierboven genoemde partijen wel op de stembiljetten zullen prijken. De wanhopige kiezer gaat het dus erg moeilijk krijgen in oktober.

Door: Foto: ChatGPT Image stempotlood stembiljet
Foto: Paul Einerhand on Unsplash

Nieuwe politieke partijen 2025

Niet eerder maakten we mee dat binnen een tijdsbestek van viereneenhalf jaar er drie keer Tweede Kamerverkiezingen waren. Ja, lang geleden was het gewoon dat er om de drie jaar een deel van de Tweede Kamer gekozen kon worden. Maar dat was niet omdat er zoveel kabinetscrisissen waren.

Nu lijken bepaalde politici niet met hun fikken van de stekker af te kunnen blijven en trekken ze die er uit omdat ze regeren maar saai vinden en zich liever wellustig in verkiezingscampagnes wentelen.

Om moe van te worden.

Maar wie weet biedt dit wel een kans voor nieuwe politieke partijen. Sargasso speurt sinds 2012 bij elke Tweede Kamervekiezing naar nieuwe partijen. Dat gaan we ook deze keer weer doen.

Vijf of zes nieuwelingen?

Op moment van dit schrijven staan bij de Kiesraad vijf partijen vermeld die niet eerder aan de TK-verkiezingen deelnamen. Of die ook op de stembiljetten te zien zullen zijn weten we pas na 15 september, als alle kandidaten bekend zijn.

Eén partij staat (nog) niet in die lijst: de Fryske Nasjonale Partij (FNP), die onder aanvoering van NSC’er Aart Jelle Soepboer zegt mee te gaan doen aan de landelijke verkiezingen. Het is nog even afwachten tot 30 augustus, wanneer de ledenvergadering “het laatste woord zal heb over definitieve deelname aan de verkiezingen en alles wat er bij hoort”. (bron citaat)

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.