Een gastbijdrage van Bianconero. De modale forens, die tijdens de rit van woon- naar werkstede al gewend is om het ontbijt in de ochtendspits te nuttigen, doet er goed aan om ook voorzieningen te treffen voor een quick dinner tijdens de avondspits. Want de komende jaren zal nóg meer tijd worden doorgebracht in een stilstaande auto met draaiende motor. Airco zal een levensvoorwaarde worden om zomerzinderend asfalt te overleven; AH brengt de eerste K&K maaltjden op de markt met ingebouwde heater via de 12 volts aanstekerplug en TomTom komt met ingebouwde tv-tuner in de navigator. en uiteraard kan er ook even geskyped worden met het thuisfront om de kinderen een goedenacht toe te wensen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Nou, ze zijn er uit hoor. De vreemde eend in de bijt heeft een plaats gekregen in het Nederlandsche stelsel van verkeersregels. De Segway mocht initieel niet meer de weg op. Omdat het niet in een van de hokjes paste. En buiten de hokjes zijn, mag niet in Nederland. Dat weet een kind.
Dus maar een nieuw hokje gemaakt: De zelfbalancerende bromfiets.
Zucht. En omdat een hokje niets is zonder extra regeltjes moet de Segway (dat elegante ding, puur functionaliteit) voorzien worden van een kentekenplaat, reflectoren en toeter. Liefst zouden ze er nog rem- en knipperlichten op zien. Maar dat wordt pas verplicht na het eerste ongeluk.
Afijn, u ziet hier onze artist impression. Want of iemand zo gek is om nu nog met zo’n ding voor gek te gaan rijden, is maar de vraag.
Extra photoshops zijn uiteraard meer dan welkom.
Wakker worden in Argentinië doe je met Cronica TV, een TV-zender die met bombastische koppen, sfeerversterkende muziek en dramatische inleidingen het dagelijkse nieuws afvuurt op Juan Modaal. Het belangrijkste bestanddeel van vrijwel iedere uitzending is het live-verslag van een verkeersongeval, vaak met doden, soms alleen met gewonden, maar altijd met veel autowrakken en bloed in beeld.
Cronica bevredigt de sensatiezucht van de kijker, maar confronteert hem ook met een van de grootste rampen die zich jaarlijks op de wereld afspeelt: het verkeer in Latijns-Amerika, dat volgens cijfers van tijdschrift The Lancet jaarlijks 200.000 levens eist. Men verwacht dat dit aantal rond 2020 verdubbeld zal zijn.
De cijfers voor Argentinië liegen er dan ook niet om: afgelopen jaar vielen er per dag 22 doden in het verkeer (meer dan 8000 in het hele jaar). In 2006 ging het om ruim 7500 dodelijke slachtoffers. Ter vergelijking, in Nederland waren er 791doden te betreuren in 2007 en 811 het jaar daarvoor. En de inzet voor 2020 is 500 slachtoffers. Omdat absolute cijfers niet veel zeggen: per 100.000 inwoners vallen in Nederland ongeveer 5 slachtoffers per jaar, in Chili zijn dat er 13, In Venezuela 19 en in Argentinie en Mexico rond de 28.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Als waar Sargasso-lezer bent u deze zomervakantie uiteraard lekker goedkoop met het gezin in een camper door de Verenigde Staten gaan toeren. Duizend mijlen lang hard lachen om ‘die achterlijke cultuur’ en nagenietend van uw forse koopkracht dankzij de harde euro én de zwakke dollar. Wie regelmatig voor Amerika-basher wordt uitgemaakt dient zich er ook naar te gedragen niet waar? En dan toch wel weer op vakantie gaan in dat land: intern dualisme ook weer zo typisch Sargasso, smullen! Tot op het moment dat u dit in uw binnenspiegel ziet:
Wat doet u? We gaan pollen:
[poll=186]
Latijns-Amerika wil wat met zijn verkeer. Het aantal auto’s neemt ieder jaar fors toe en om de grote binnensteden leefbaar en toegankelijk te houden zijn drastische maatregelen nodig. Dankzij de soms wat ondemocratische besluitvorming worden die dan ook genomen. Bogota en Sao Paolo kennen gedeeltelijk autovrije zondagen. En veel grote steden kennen een systeem van beperkte verkeerscirculatie.
Over het algemeen houdt dat in dat mensen met een bepaald nummerbord op bepaalde dagen of op bepaalde tijden niet mogen rijden. Sao Paolo begon al in 1997 met dit systeem van ‘rodizio veicular’ en intussen werken vergelijkbare systemen in Mexico, Colombia, Bolivia, Chili, Honduras en Costa Rica. Het systeem met de nummerborden is eenvoudig uitvoerbaar en wordt gehandhaafd door oplettende politiemensen. Met de politie wil je niks te maken hebben en de boetes zijn fors, dus neem je het risico niet. Er zijn geen peperdure camerasystemen voor nodig, geen controlelussen of tolpoorten. Er zijn geen registratie-issues en ook geen vertragingen in de aanbestedingen. Het is de Zuid-Amerikaanse aanpak: het is er, het is weinig geavanceerd en het werkt!
Een ander probleem van het steeds drukkere verkeer zijn de ongelukken, vaak met fatale afloop. Berucht zijn de massale ongelukken op de bergroutes in Peru, Bolivia, Ecuador en Colombia. Bussen slingeren dag en nacht langs diepe ravijnen over wegen die in voortdurende staat van ontbinding lijken en bij regen veranderen in halve rivieren. Inhalen is op die onoverzichtelijke, bochtige trajecten geen optie. Het gebeurt veel.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Wij willen geen vervuiling en CO2-uitstoot op olympisch niveau.”
Aldus GroenLinks in reactie op de voorstellen van het kabinet om de maximumsnelheid op een aantal belangrijke provinciale wegen naar 100 kilometer per uur te verhogen. Eurlings kijkt met deze plannen vooruit tot 2028, wanneer mogelijk de Olympische Spelen in Nederland plaatsvinden. Meer medailles of meer doden?
Grote bouwprojecten en met name infrastructurele werken kunnen de helft sneller worden afgerond volgens de Commissie Elverding. Te behalen door de planning en inspraakfase fors te bekorten en formeler te maken. Gejuich (geregisseerd?) uit de hoek van minister Eurlings en de ondernemers, gemor uit de linkerhoek, as usual.
Veel mensen zullen het afschaffen van uitgebreide beroepsprocedures echter met argusogen bekijken, want het rapport adviseert om in geval van twijfel door te duwen, vervolgens te toetsen, en eventueel tot schadeloosstelling over te gaan. Argusogen omdat de overheid niet altijd als even betrouwbaar blijkt. En daarbij:de eenden in het Naardermeer zullen blij worden van van schadeloosstelling zullen we maar zeggen. Want terugdraaien als het verkeerd uitpakt is nooit een optie.
Toch noemt de Stichting Natuur en Milieu in haar reactie op het advies wel een interessant aspect dat aangeeft dat er best mogelijkheden zijn om de besluitvorming te verbeteren: “Uit onderzoek blijkt steeds weer dat de hoofdoorzaak van de lange duur van besluitvorming vooral bij de overheid zelf ligt. Slecht onderbouwde besluiten sneuvelen dan bij de rechter. Dit los je niet op met juridische ingrepen, maar wel met een betere voorbereiding.”
En laat dat nou net zijn waar de commissie voor pleit: een brede voorbereiding waar burgers, overheid en bedrijfsleven samen de voorbereiding doen. Net alsof we polderen zeg maar. Want natuurlijk is het belangrijk dat een zeldzame salamander behouden blijft, maar het is ook belangrijk dat werkgelegenheid en mobiliteit blijven groeien en dat we inzetten op duurzame oplossingen zonder de realiteit van de dag uit het oog te verliezen. De ervaring leert echter dat geld meestal wel de doorslag geeft.
En in de helft van de huidige tijd tot het besluit komen dat een plan NIET door zou gaan klinkt op de een of andere manier… niet waarschijnlijk. En zonder juridisch vangnet zou een tsunami van asfalt het gevolg kunnen zijn.
Moet er weer een verbod komen op het doorkruisen van een rouwstoet?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.