Dat aanbod is rechtstreeks aan haar zelf gedaan. Zij weet wie het is, maar dat zal haar nooit beïnvloeden. Daarin moet je haar geloven, zoals je moet geloven in de belofte dat ze het fileprobleem zal oplossen. Aldus woordvoerder Kay van der Linde over de invloed op Verdonk van de anonieme gulle gever die voor 135.000 euro de kaartjes van haar introductiefeest opkocht. Verdonk wilde op donderdagavond in Amsterdam, bij de presentatie van haar politieke beweging Trots op Nederland, niet bekendmaken wie de geldschieter is.
Er wordt gezwaaid met een blaadje papier waar ook geen datum op stond. Onprofessioneel.
Rita Verdonk heeft nog wel wat vragen aan het kabinet over de opgedoken notulen van Wilders’ bespreking met Hirsch Ballin. Ze hoopt dan ook dat het debat over de film heropend wordt. Zelfs kon ze niet aanwezig zijn wegens een spierscheuring.
Vanavond zal ze wél aanwezig zijn op een boot, waar de oprichting van haar beweging ‘Trots op Nederland’ wordt gevierd.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Voorstanders van een streng asielbeleid verzwijgen liever de gevolgen die detentie en uitzetting op een asielzoeker kan hebben. Nederland is immers en beschaafd land waarin geen nare dingen gebeuren. Als oud-minister Pronk het woord “deportaties” in de mond neemt wordt hij dan ook hardhandig teruggefloten, want vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog zijn not done. Die periode stond immers geheel op zichzelf en zal nooit meer terugkeren, zo vinden de ‘regels-zijn-regels’ mensen. Maar je hebt helemaal geen grootschalig militair conflict inclusief concentratiekampen en gaskamers in Europa nodig om tóch mensen te traumatiseren.
Omdat de laatste jaren Nederlanders met het grootste gemak vanuit hun luie stoel ferme uitspraken doen over de noodzaak van een streng asielbeleid (ik hoef u de specifieke shockblogs en losgeslagen lezersrubrieken niet apart te noemen) is het van het grootste belang om de persoonlijke verhalen van getraumatiseerde asielzoekers onder de aandacht te brengen.
Vandaag besteed het AVRO Radio1 programma ‘Wat Nu’ aandacht aan één van die verhalen. In het najaar van 2006 werd het achtjarige Chinese jongetje Hui opgesloten in detentiecentrum Zeist. Minister Verdonk hield destijds haar poot stijf, met de nodige gevolgen zo blijkt nu uit een radioreportage die vanmiddag (15.00-16.00) wordt uitgezonden op Radio 1. Uit onderzoek van antropoloog Gerrianne Smits-Baauw blijkt dat kinderen die in de gevangenis hebben gezeten, vaak last krijgen van angststoornissen, depressies en het post-traumatisch stresssyndroom.
Ja hoor, elke keer een overtreffende trap. Deze keer is zij politicus van het jaar. Volgende keer zal zij de verkiezingen wel dik winnen met minstens 51% van de stemmen. Nu moet het toch zo langzamerhand ook bij de rest van Nederland gaan dagen. Rita is niet echt. Rita is een actrice. In een gigantische politieke realitysoap. Dat hadden we natuurlijk al veel eerder kunnen ontdekken vanwege het lage realiteitsgehalte van haar belevenissen. Zeg nou zelf, een slogan als “ik ben niet rechts, ik ben niet links, ik ben recht-door-zee” kan toch alleen maar afkomstig zijn uit de koker van Wim T. Schippers.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ik luister naar het volk ja. De meerderheid beslist. Dat is democratie. We kunnen geen rekening blijven houden met een minderheid. Kijk nou naar de bevolkingssamenstelling. We zitten met 15 miljoen autochtonen en twee miljoen allochtonen en bij iedere beslissing die we nemen houden we toch vooral ongelofelijk veel rekening met die minderheid.
Rita Verdonk breekt een been lans voor de meerderheid in een interview met De Pers.
Er is de afgelopen jaren veel veranderd in het publieke debat. Meningen en uitlatingen die als “not done” werden gezien beheersen tegenwoordig de media en politiek. Populisten houden het publieke debat stevig gegijzeld, iemand als Wilders is misschien wel het duidelijkste voorbeeld. Als kapingen nog populair zouden zijn geweest bij terroristen denk ik dat ze massaal met jaloezie zouden toezien. Een politicus als Wilders (maar ook Verdonk) is, naar mijn immer bescheiden mening, echter de bron, noch de continuering van deze gijzelname.
Een populist als Wilders leidt niet, die volgt. Gehoorzaam als een puppie die met grote puppieoogjes kijkt naar wat het baasje van hem verwacht. Ja, ik weet het. Het mentale beeld van Wilders met schattige puppieoogjes is even schrikken! Maar als er geen verWildering is, wat is het dan?
Is het misschien terug te voeren op het grote voorbeeld Pim Fortuyn? Niet alleen politici als Wilders en Verdonk zijn overgestapt op populistische uitspraken à la Fortuyn. Op “de taal van het volk spreken”. Is Pim Fortuyn de big bang geweest van het populisme in Nederland? Zijn bijdrage om de politiek te infecteren met het populisme is zeker aanzienlijk geweest. Maar ook hier geldt: een populist is nooit iemand die leidt, maar iemand die volgt. Waar Wilders, Verdonk en in hun kielzog inmiddels vele andere politici en opiniemakers Fortuyn hebben gevolgd moet ook Pimmetje ergens een geheime bron hebben gevonden.
Vorige week vielen twee zeer verschillende zienswijzen op het politieke spel in de media op. De eerste was de door Rita Verdonk aangehangen “Recht door zee” benadering. Niet gekleurd door partijpolitiek een standpunt bepalen op basis van door burgers aangedragen zaken en daar dan keihard op sturen. De tweede was de door Wouter Bos beschreven Compromissen aanpak. Een beschrijving van de noodzaak om tot elkaar te komen middels compromissen om zo een deel van de doelen waar een partij voor staat te kunnen bereiken.
Deze laatste benadering schijnt niet meer bij deze tijd te horen.
Maar beide aanpakken worden momenteel nog wel gehanteerd in de politieke arena. Hoe kunnen we nou bepalen welke aanpak het beste is?
Soms helpt het een beetje als je de wereld wat simpeler weergeeft dan hij in werkelijkheid is. Daartoe aangezet door een artikel waarin de game-theorie achter Mutual Assured Destruction (MAD) wordt toegepast op de huidige economische schuldenproblematiek, heb ik een poging gedaan deze twee opties tegen elkaar af te zetten.
In het plaatje hierboven zie je het resultaat. Laat ik dat wat nader toelichten.
We verengen het speelveld tot twee politieke partij, partij A en partij B.
Beide partijen hebben de keuze om voor ene aanpak (Recht door zee, bij je standpunt blijven) of de andere aanpak (compromissen sluiten) te kiezen. Maar beide partijen weten niet van te voren wat de ander kiest en beide partijen wisselen niet van keuze.
Dan krijg je dus vier mogelijke spelvarianten. Rechtsboven zie je bijvoorbeeld de optie dat partij A gaat voor compromissen sluiten terwijl partij B gaat voor de recht door zee benadering. In dat vlak zie je dan de consequenties voor beide partijen weergegeven. Een recht door zee benadering levert in het huidige tijdsgewricht meer zetels op (groene pijl omhoog) bij de volgende verkiezingen, versus een compromissen benadering. Bovendien levert het ook een beter resultaat in lijn met de idealen (of standpunten). De grote verliezer in dat geval is dus partij A die zowel zetels verliest (rode pijl omlaag) bij de volgende verkiezingen als verder van haar doel is afgekomen.
In sommige gevallen is het resultaat neutraal (een vierkant grijs blokje). Speciale aandacht verdient het kwadrant linksboven waarin beide partijen voor de recht door zee benadering kiezen. Hierbij gaan we er vanuit dat beide wel een ander standpunt hebben (anders had je geen twee verschillende partijen gehad). Door de benadering komt het niet tot een besluit. Qua zetels maakt het niet veel uit, beide partijen komen even stoer over. Maar het resultaat voor het land is wel slecht. Geen besluit nemen betekent de zaak aan de entropie overlaten. De aanname is dat dit uiteindelijk voor iedereen minder goed uitpakt.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dit is echt een actie van de gevestigde orde om het nieuwe partijen onmogelijk te maken om mee te doen. Tijdens het spel verandert zij (Ter Horst, red) de spelregels.
Aldus de woordvoerster van Rita Verdonk, in het AD. Indirect impliceert ze hiermee dat het openbaar maken van Rita’s financiën meteen deelname uitsluit.
Aan u de vraag: Is dit inderdaad een politieke manoeuvre van de gevestigde orde? En wat voor ‘obscure financiers’ zou Verdonk dan al hebben?
