Geen bal op tv | Ik stond erbij

Als ik erover nadenk, duizelt het me. Al die mensen die, net als ik en al mijn dierbaren, een leven hebben. Dat duizelt me zoals de oneindigheid van het heelal mij duizelt. En zoals de eeuwigheid mij duizelt. Hoewel, dat duizelt me nog net iets meer. Maar soms zit je bijvoorbeeld in de trein, sta je stil op een station in een of ander onooglijk stadje, kijk je naar de achterkant van een flat en weet je: achter al die raampjes zitten mensen die een leven hebben. Die liefhebben, haten, geboren zijn en kinderen ter wereld brachten, mensen die zullen sterven, al gestorven zijn of nog geboren moeten worden. Mensen die herinnerd zullen worden en weer vergeten. Terwijl ik dit schrijf, zit Jack van Gelder de wedstrijd Nederland Chili samen te vatten. We zien de spelers, voorafgaand aan de wedstrijd, het volkslied ondergaan. In een terloopse bijzin vertelt Jack van Gelder dat er tijdens de bouw van het stadion een aantal bouwvakkers zijn overleden. ‘Maar daar is nu natuurlijk niemand mee bezig.’ Van Gelder walst door. De aard van de freestyler. Hij had net zo goed iets kunnen vertellen over de appeltaarten die de moeder van Dirk Kuyt altijd maakte als haar zoon met Quick Boys had gewonnen. Maar hij refereerde aan de slachtoffers van dit WK. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Quote du Jour | Papa ook postnatale depressie?

“Just like new moms, new fathers can be depressed, and a study found a surprising number of sad dads spanked their 1-year-olds.”
(Washington Post & Medpage Today)

De bevindingen komen uit een observationele studie van meer dan 1700 nieuwe vaders van 1-jarigen in grote Amerikaanse steden. Sommige deelnemers leken sowieso al last te hebben van depressie, bij anderen is er waarschijnlijk een verband met de geboorte van hun kind. Van de gedeprimeerde vaders bleek 40 procent klappen uit te delen (tegen 13 procent van de niet-gedeprimeerde vaders). Een volkomen onredelijke actie omdat het hoogst onwaarschijnlijk is dat 1-jarigen een verband kunnen leggen tussen lijfstraffen en voorafgaande gedragingen. En wat vooral een punt lijkt bij de gedeprimeerde vaders: ‘The hardest part is going to be getting guys to talk about it … or even recognize it.’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

SIRE-campagne kwetst moeders

De televisiespot “Wie is toch dat wijf, dat de hele dag aan mijn kop zeurt?” is volgens de Reclameraad kwetsend voor vrouwen en moeders. Met de televisiespot wil SIRE vaders oproepen hun kinderen te bevrijden uit de ongezond dwangmatige opvoedklauwen van moeders. Bijvoorbeeld door samen gezellig op zondag naar voetbal te kijken of het vlees aan te snijden. De Reclameraad echter, adviseert de spot niet uit te zenden.

Volgens de Reclameraad wordt met de campagne een ‘onterecht beeld van een kwetsbare groep moeders‘ geschetst. Zij wordt daarin gesteund door een advies van de Raad voor de Kinderbescherming, de instelling die al bijna een eeuw succesvol streeft naar vergaande feminisering van het opvoedingsdomein.

In de 40 seconden durende reclamespot is te zien hoe vrouwen constant zitten te frunniken aan de kleding van kleine jongetjes, met een strenge blik zeggen ‘ik hou van je, dus luister naar me!’ en dwingend hand-in-hand met tienjarige meisjes naar een geblindeerde SUV lopen om ze naar de school 500 meter verderop te rijden. Zogenaamd omdat dat veilig is. Aan het einde van de spot is een kinderstem te horen die zegt: “Wie is toch dat wijf, dat de hele dag aan mijn kop zeurt?”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.