"Wij krijgen dagelijks vrouwen aan de lijn die bezorgd zijn over de nieuwe wet. Ze zijn bang met hun verleden te worden geconfronteerd als ze later een andere baan hebben. En de mensenhandel bestrijd je er niet mee." Het voorstel van de gemeente Utrecht om prostituees te registreren om mensenhandel te bestrijden kan niet op steun rekenen van de belangenvereniging De Rode Draad, laat woordvoerster Metje Blaak weten in de Volkskrant. Maar er zijn ook voorstanders, zoals directeur Ineke Smidt van Comensha, het Coördinatiecentrum Mensenhandel: "Als er een goed systeem is bij de verstrekking van de pasjes en er toezicht op wordt gehouden, kan het helpen gedwongen prostitutie te bestrijden."
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het komt met de regelmaat van de klok voor dat mensen klagen bij media, omdat ze het niet eens zijn met een publicatie. Die mensen verschillen in rang van minister-president tot autohandelaar. De klager kan zijn hart luchten bij de lezersredacteur of de ombudsman van een medium. Die zal dan vaak antwoorden dat de klacht misschien wel gegrond is, maar dat het niet wijs is om in een inktvlek te gaan wrijven.
De manier waarop de burgemeester van Utrecht, Aleid Wolfsen, met een publicatie in de lokale huis-aan-huis krant omgaat, is politiek dan ook zeer onhandig. Naar eigen zeggen heeft hij de verantwoordelijken gevraagd om het artikel even achter de hand te houden. “Neem even een week de tijd,” aldus Wolfsen. Na een negatieve reactie van de hoofdredacteur wendt de burgemeester zich tot de uitgever, die de persen onmiddelijk stopt en, zonder medeweten van de redactie, het artikel schrapt.
Het gewraakte artikel biedt echter duidelijk twee kanten van het verhaal. De hoogleraar poneert zijn stelling, waarna Wolfsen de mogelijkheid krijgt om te reageren. Daar maakt hij ruimschoots gebruik van en dat wordt helder in het artikel verwerkt. Journalistiek gezien is er met het artikel niets mis.
Wolfsen vindt dat zijn integriteit in twijfel wordt getrokken. Daar is hij niet van gediend. Redactie en uitgever geeft hij het ongevraagde advies dat ze zich ‘goed moeten informeren’, voordat ze gaan publiceren. Daarmee suggereert hij dat er feitelijke onjuistheden in het artikel staan.
Over een jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen, dus partijen beginnen stelling te nemen met de kiezer op het oog. Utrecht was dit weekend het opvallendste strijdtoneel: GroenLinks trok zich uit de coalitie terug vanwege een milieuzaak. Twee andere linkse partijen, SP en Leefbaar Utrecht, zijn tegen de aanleg van een weg (en het college een paar maanden geleden ook, maar kennelijk heeft de PvdA zich bedacht). Met verkiezingen in het vooruitzicht heeft een milieupartij dan weinig keus.
In Rotterdam speelt een curieuze zaak, namelijk de CDA-fractie die probeert haar eigen wethouder eruit te werken, tegen de zin van zowel de achterban als de partijbonzen. Het gaat hier om een botsing van karakters, maar ook om een principiële CDA-zaak: het gezin. Fractievoorzitster Karen Duys, zelf een jonge moeder, houdt vast aan het gezin als hoeksteen van de samenleving, terwijl wethouder Leonard Geluk die rol steeds meer verschuift naar bureau jeugdzorg.
Amsterdam zag al het vertrek van een wethouder om de Noord-Zuidlijn. Die gaat ongetwijfeld inzet worden van de verkiezingsstrijd en het zou voor de PvdA toch lastig campagne voeren zijn met de verantwoordelijke Tjeerd Herrema in de gelederen. Niet dat Herrema veel te verwijten valt, maar probeer dat de kiezer eens uit te leggen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hoewel de laatste aflevering van Kunst op Zondag eigenlijk alweer een half jaar geleden was, moet ik toch nog iets kwijt in deze serie.
Het betreft hier een object dat ik de kwalificatie kunst meegeef vanwege het ontwerp. Twee stuks architectuur die tezamen voor de verandering eens een mooie vorm van horizonvervuiling geven.
Er was echter een reden waarom het nog niet gelukt was in de oorspronkelijke serie hier aandacht aan te geven. De twee objecten laten zich namelijk wat lastig op de gevoelige plaat vastleggen. Ze zijn namelijk samen ongeveer 2 kilometer lang.
Dus duurde het even voor ik een list had verzonnen. Gisteren was het zo ver. Met een eenvoudige camera en het illegaal betreden van bouwterrein heb ik de twee objecten in stukjes digitaal vastgelegd. Wat noeste arbeid heeft er vervolgens voor gezorgd dat de objecten nu als één geheel te zien zijn.
De volledige versie is 6Mb groot en meet 24000 bij 400 pixels.
Eigenlijk gaat het hier om een superdeluxe geluidsmuur in twee delen. Het zuidelijke deel (rood) zal de buitenmuur zijn van een groot winkelcentrum annex bioscoopcomplex met als naam “The Wall“.
Het noorderlijke deel is een geluidswal met daarin de luxe autohandel Hessing, “The Cockpit“.
Je kan dit vinden aan de A2 Amsterdam-Utrecht op het stuk tussen afslag Ring Zuilen en afslag Oog in Al.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
