Heeft het Amerikaanse leger niets gelezen?

‘We are not nation building again, we are killing terrorists.’ Aldus president Donald Trump over de taak van het Amerikaanse leger in Afghanistan, tijdens een toespraak afgelopen week in Arlington, Virginia. De aanwezige militairen knikten instemmend. Ze hadden de buit al binnen. Het belangrijkste nieuws voor hen was wat Trump kort daarvóór had gezegd: dat de Amerikanen zich niet zouden terugtrekken uit Afghanistan. Die belofte van Barack Obama was gelukkig van tafel. De klus daar is immers nog lang niet geklaard, en terugtrekken zou, in de huidige constellatie van krachten, neerkomen op een overwinning voor de Taliban. Het land zou dan (Trump waarschuwde ervoor) opnieuw een uitvalsbasis kunnen worden voor organisaties als IS. En bovendien, een nederlaag is voor het leger (ever since Vietnam) onacceptabel. Nu was er in elk geval tijd voor het regelen van een quasi-eervol vertrek, zoals in Irak, of wie weet voor een genadeklap. Trumps opmerkingen over hun komende taakinvulling namen ze op de koop toe.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Mission de l'ONU au Mali - UN Mission in Mali (cc)

Tien tips voor Kamerbrief Mali-missie

ANALYSE - De Ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie werken hard aan de artikel 100-brief, waarmee de regering de Tweede Kamer informeert over de uitzending van Nederlandse militairen naar Mali. Jan Gruiters, algemeen directeur van IKV Pax Christi, geeft tien tips voor de brief.

Het componeren van deze Kamerbrief is geen eenvoudige opgave. Meerdere belangen dienen te worden behartigd en veel risico’s moeten afgedekt worden. Dat vergt politiek handwerk en redactioneel schaven en schuren.

In een ideale wereld zouden bij het opstellen van deze brief over de toekomstige uitzending van militairen naar Mali de in het verleden geleerde lessen een belangrijke rol spelen. In de politieke praktijk is dat echter niet vanzelfsprekend. Het blijkt steeds opnieuw moeilijk om tussen de klippen van de taaie werkelijkheid en de politieke wenselijkheid te laveren. Bij het zoeken naar een zo breed mogelijk politiek draagvlak is de verleiding groot risico’s te verbloemen (geen vecht- maar een opbouwmissie), de werkelijkheid te romantiseren (geen zaken doen met opstandelingen) of de complexiteit te reduceren (binnen twee jaar klinkende resultaten beloven).

De evaluatie van de ISAF-missie in Uruzgan bevat belangrijke lessen. De schrijvers en ondertekenaars van de artikel 100-brief zouden er goed aan doen na te gaan of aan de volgende tien lessen gehoor is gegeven:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De rechte rug van Wouter Bos

Laatste nieuws: ook een topambtenaar van premier Jan-Peter Balkenende (CDA) heeft geprobeerd de Amerikanen aan te zetten om druk uit te oefenen op Wouter Bos (PvdA) inzake Afghanistan. Eerder had WikiLeaks al een vergelijkbare actie onthuld van een topambtenaar van Maxime Verhagen (CDA). Hun bazen slaagden er niet in de vice-premier van gedachten te doen veranderen.

Bos zal in die tijd nog wel eens teruggedacht hebben aan zijn confrontatie met Balkenende tijdens de verkiezingscampagne van 2006, toen de laatste scoorde met de beschuldiging “u draait en u bent niet eerlijk“. Deze keer zou hij zich niet nogmaals in de luren laten leggen. Hij draaide niet en hij zei eerlijk wat hij ervan vond. De rechte rug van Wouter Bos krijgt nog meer glans nu blijkt hoe wanhopig de CDA-ers waren in hun poging hem om te krijgen.

Job Cohen heeft weinig keus: zijn PvdA kan het niet maken om toch te draaien over Afghanistan, al heeft de Kunduz-missie een andere verpakking dan die in Uruzgan. En dus richt de huidige premier Mark Rutte zich met dezelfde Verhagen op coalitiegenoot Geert Wilders. Benieuwd hoeveel topambtenaren en Amerikaanse ambassadeurs daaraan te pas komen. En Wilders zal ook nooit gedacht hebben dat hij nog eens een voorbeeld ging nemen aan Wouter Bos.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Verhagen en Afghanistan

[qvdd]

On the future level of Dutch activities in Afghanistan, FM Verhagen noted PM Balkenende had made clear in his morning meeting with President Obama that although there were differences within the Dutch coalition government that were still being worked out, he was convinced the Dutch would stay in some capacity in Afghanistan and continue to build on their experience with the 3D approach.

WikiLeaks heeft een Amerikaanse ‘cable’ naar buiten gebracht waarin verslag wordt gelegd van een gesprek tussen Hillary Clinton en haar toenmalige collega Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen. Verhagen zegt toe dat Nederland wel in Afghanistan zal blijven, terwijl dan al duidelijk is dat de Kamer tegen is en regeringspartner PvdA ook. Het wordt almaar duidelijker wat voor vuil en hoog spel Verhagen hier heeft gespeeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het lab voor de “Dutch approach”

Het stof van de Twin Towers was nog niet neergedaald, toen de Amerikaanse aanval op de Taliban begon. Niemand had veel bezwaar: ‘we zijn allemaal Amerikanen’, kopte Le Monde. Acht jaar later viel de Nederlandse regering over de vraag of onze betrokkenheid in Uruzgan langer moest worden voortgezet, dan we hadden beloofd.

Veel discussie: ging het over die oorlog? Of over betrouwbaar bondgenoot zijn? Over de “War against terror”? Over steun aan Obama? Over strijd tegen achterlijkheid? De verkiezingsstrijd nadien, voor gemeente en Tweede Kamer geeft het antwoord. De oorlog kwam er niet in voor.

Een gevolg van de crisis was een opleving van de PvdA in de kiezersgunst, mede door de wisseling van Bos naar Cohen. Dat gaf sommige beschouwers de gelegenheid een samenzweringstheorie te ontwikkelen: de Afghanen waren geofferd voor een paar raadszetels voor de PvdA en aan de vrouw van Wouter Bos. Maar wie de peilingen nu bekijkt, weet dat die theorie onzin is. De crisis was een bedrijfsongeval, een fout van animositeit, vergissingen en ouder zeer, over een verkeerd onderwerp en om de verkeerde redenen.

Nederland was eerder de Irak-oorlog in gerommeld. Daar mocht, volgens niet genotuleerde afspraken in Beetsterzwaag, geen onderzoek naar plaatsvinden. Uiteindelijk werd, onder druk van o.a de PvdA, de commissie Davids ingesteld. Balkenende had vervolgens, bij de presentatie van het rapport, losjes en hardnekkig commentaar op een rapport dat hij niet had gelezen. Daar maak je geen vrienden mee. In dat klimaat verdwaalden Bos en Verhagen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bos rookt shag?

Gisteren Pauw en Witteman gezien? Wouter Bos was te gast, niet als politicus maar als mens. Dat was wennen. Hij had een vaal versleten vest aan. Dankzij zijn drukke pappadagen was het ongestreken en misschien zelfs ongewassen. Dat was nog niet alles. Wouter Bos draaide op zijn dooie gemak een shagje. Een Samsom shagje. Pauw en Witteman leken nog verbaasder dan het publiek in de zaal en zeiden niets over het vale vest of het Samson shagje. In plaats daarvan vroegen ze Bos iets over Uruzgan. “Ach, Uruzgan”, zei Bos na een lange stilte. Hij bekeek zijn professioneel gedraaide shagje. “Ik weet het ook niet hoor. De ene dag denk ik dat we daar goed werk doen, de andere dag denk ik dat we er niets te zoeken hebben. Eigenlijk ben ik een notoire twijfelaar, maar dat wisten jullie al” Hij zei het op een ondeugende toon, als een kleuter die een geheimpje verklapt.

De spanning

Pauw keek met halfopen mond naar Bos. Witteman wist er een vraag uit te persen. Hij stamelde: “Maar u beweerde toch juist dat u inzake Uruzgan vasthield aan uw principes?” Bos keek vriendelijk terug. Hij haalde een aansteker uit zijn zak en stak zijn shagje in brand. Hij inhaleerde diep en blies de rook kalmpjes in de richting van Pauw. Niemand zei iets. De spanning was voelbaar, alleen Wouter leek volkomen op zijn gemak. “Ach, Uruzgan” was het enige dat hij zei. Na een nieuwe haal aan zijn peuk vervolgde hij: “Wanneer neem je nu een goed besluit? Neem nou dat debat nou over de economische crisis. Ik had mijn riedel over sterke schouders afgestoken, Mark begon met zijn gezanik over doorschuiven naar de volgende generatie. In de pauze trof ik Mark aan bij de pisbakken. Ik vroeg hem of hij nou werkelijk geloofde dat de VVD wél de juiste oplossingen had. Mark lachte en zei dat Nederland als een bootje is dat dobbert op de zee die wereldeconomie heet. Of zoiets. We moesten er beiden in ieder geval hartelijk om lachen. Geschikte vent, die Rutte.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende