https://www.youtube.com/watch?v=U0GfTXuagY0 Ik zal uw intelligentie niet beledigen door The Clash aan u voor te stellen. Het bovenstaande liedje uit 1977, "I'm so bored with the USA", leek me wel van toepassing op de grote reality show waar de mensen in Verenigde Staten naar zitten te kijken. Het is wel even grappig, een even narcistische als vulgaire president, maar er zitten teveel sensationele verwikkelingen in de serie, waardoor het op den duur gaat vervelen. Toegegeven, de running gag dat er elke maand iemand uit het Witte Huis vertrekt, blijft grappig, maar de toevoeging van een porno-ster aan de cast bewijst dat de scenarist eigenlijk al zijn troeven al wel heeft uitgespeeld. Een zwaktebod. U krijgt er "Train in vain" bij.
Een boel relschoppers zullen dezer dagen de politie aan hun deur horen kloppen. Rond 1980 was dat nog linksig en stoer en punk. Tegenwoordig… niet meer zo.
The Guns van Brixton werd een paar jaar voor de rellen in Brixton uitgebracht. Kennelijk hing er eind jaren ’70 al een enorme ontevredenheid in de lucht over hardhandig politie-optreden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Deze ode aan een dag in het leven van een vakkenvuller klinkt al bijna als hip-hop.
Het was 1981, Thatcher was net aan de macht en Groot-Britannië zat juist in een recessie.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Het ging eergisteren in de Closing Time, en de comments eronder, zijdelings over wat punk nou was. Of het er toe deed dat de kapsels wel punk gestyled waren of dat de kleding wel past in het plaatje, en of er niet toevallig meer dan 3 akkoorden gespeeld werden, en wat, blazers erbij, in een punkband? Het ging om de attitude. En niet om het leren jack, de kistjes of de hanenkam.
Wie kent het probleem niet: je staat voor je platenkast / gebogen over je spotify-playlists / je gaat kriskras door youtube, gedreven door: waar zal ik nu ‘ns naar gaan luisteren? Wat gaat me nu boeien? Wat zal ik leuk vinden het komende uur, wat zal mijn aandacht vasthouden? En dan natuurlijk het liefst een suggestie waardoor je niet om de drie minuten weer op zoek moet naar een nieuw, leuk liedje.
Ik heb ze (uiteraard) nooit zien spelen, maar The Clash schijnt een heel aardig livebandje te zijn geweest:
We blijven even bij The Clash:
In vervolg op gisteravond, Joe Strummer (van The Clash) die zijn hand waagt aan rappen (net als M.I.A.):
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.