Closing Time | The Magnificent Seven
Deze ode aan een dag in het leven van een vakkenvuller klinkt al bijna als hip-hop.
Het was 1981, Thatcher was net aan de macht en Groot-Britannië zat juist in een recessie.
https://www.youtube.com/watch?v=U0GfTXuagY0 Ik zal uw intelligentie niet beledigen door The Clash aan u voor te stellen. Het bovenstaande liedje uit 1977, "I'm so bored with the USA", leek me wel van toepassing op de grote reality show waar de mensen in Verenigde Staten naar zitten te kijken. Het is wel even grappig, een even narcistische als vulgaire president, maar er zitten teveel sensationele verwikkelingen in de serie, waardoor het op den duur gaat vervelen. Toegegeven, de running gag dat er elke maand iemand uit het Witte Huis vertrekt, blijft grappig, maar de toevoeging van een porno-ster aan de cast bewijst dat de scenarist eigenlijk al zijn troeven al wel heeft uitgespeeld. Een zwaktebod. U krijgt er "Train in vain" bij.
Deze ode aan een dag in het leven van een vakkenvuller klinkt al bijna als hip-hop.
Het was 1981, Thatcher was net aan de macht en Groot-Britannië zat juist in een recessie.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het ging eergisteren in de Closing Time, en de comments eronder, zijdelings over wat punk nou was. Of het er toe deed dat de kapsels wel punk gestyled waren of dat de kleding wel past in het plaatje, en of er niet toevallig meer dan 3 akkoorden gespeeld werden, en wat, blazers erbij, in een punkband? Het ging om de attitude. En niet om het leren jack, de kistjes of de hanenkam.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie kent het probleem niet: je staat voor je platenkast / gebogen over je spotify-playlists / je gaat kriskras door youtube, gedreven door: waar zal ik nu ‘ns naar gaan luisteren? Wat gaat me nu boeien? Wat zal ik leuk vinden het komende uur, wat zal mijn aandacht vasthouden? En dan natuurlijk het liefst een suggestie waardoor je niet om de drie minuten weer op zoek moet naar een nieuw, leuk liedje.
Ik heb ze (uiteraard) nooit zien spelen, maar The Clash schijnt een heel aardig livebandje te zijn geweest:
We blijven even bij The Clash:
In vervolg op gisteravond, Joe Strummer (van The Clash) die zijn hand waagt aan rappen (net als M.I.A.):
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.