PVV draait oerhollandse strippenkaart keihard de nek om
, door
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
OV-chip drama dendert voort
, door
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, ditmaal een stuk ons per mail toegezonden door Erik van Luxzenburg.
Op Emerce staat een artikel over NXP, de nationale chipproducent uit Nijmegen die Nederland in de vaart der volkeren zou stuwen met een state of the art chip voor onze openbaar vervoersbedrijven. De oude strippen- en treinkaartjes zouden verdwijnen en de OV-reiziger zou voorzien worden van een pasje, formaat kredietkaart, waarin de zogenaamde Mifare Classic chip in verwerkt is. Deze chip geeft de mogelijkheid om op afstand langs een tolpoortje te lopen en automatisch af te rekenen voor je reis. Om dit project voortvarend aan te pakken werd er een apart bedrijf opgericht: Trans Link Systems (TLS), waarin de verschillende grote OV aanbieders een aandeel namen. Het hele project werd gesteund door de overheid, maar verder zou de overheid zich er niet mee bemoeien, hooguit de rekening betalen. Hier wil ik niet ingaan op de technische kant van de beveiliginglek, maar op de rare bokkensprongen van de betrokken partijen en de risico’s voor ons gedwongen gebruikers.
Kraak
Alles leek koek en ei met het OV-chip project tot begin dit jaar enkele onderzoekers uit Duitsland aantoonden dat de Mifare chip te kraken was. In april werd deze kraak gevolgd door een studie van de Radboud Universiteit Nijmegen. Deze studie stak een spaak tussen de wielen van het hoge snelheidsproject “OV-chipkaart” genaamd. Er werd ontdekt dat de de chip met huis-tuin-en-keuken middelen te kraken was zonder dat de pas in handen van de kraker hoefde te zijn.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.