Een stem voor de PVV is een stem tegen Arjan????

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Bovendien houden we wel van een stevige discussie. Daarom hier als gastbijdrage een stuk van Gijs van Meeteren in reactie op het eerdere stuk van Arjan. Daar hebben we er weer zo eentje. Zo maar op een site gevonden, Sargasso geheten. Een zekere Arjan, verder anoniem en gepresenteerd als gastredacteur, moet zo nodig en in voetsporen van al die principiële bekende Nederlanders, dominees, cabaretiers, politici, vakbondsleiders, kunstdirecteuren en ga zo maar door, op pathetische wijze de scherpslijper uithangen en iedereen de rug toekeren die voor Wilders is. Stellig zegt hij besloten te hebben "alle contacten met PVV-stemmers die hij kent te verbreken." En waarom? Nou, deze apostel van het heilige principe vindt dat een PVV-stemmer “simplistisch” en "onrealistisch" is. Hij of zij komt immers, hoe durven ze, "met ongrondwettelijke oplossingen." Hij heeft tot slot nog een extra zwaarwegend argument om zijn PVV-vrinden en –kennissen de bons te geven. Zijn laatste troefkaart luidt dreigend: "Anderhalf miljoen stemmers zetten de verhoudingen in de samenleving op scherp."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een stem voor de PVV is een stem tegen mij

Op Sargasso is volop ruimte voor gastbijdragen. Hieronder volgt een gastbijdrage van Arjan.

De PVV is een partij die met simplistische, onrealistische en ongrondwettelijke oplossingen komt voor complexe problemen. Hiermee bespeelt de PVV de angstige burger welke in het hedendaags mediabombardement zoekt naar hapklare oplossingen voor wat soms onoplosbaare vraagstukken lijken te zijn. Daarnaast is de PVV is een exclusieve partij die bereid is om grote delen van de samenleving op te offeren voor de eigen agenda. Het is de partij van Henk en Ingrid, de partij van heropvoedingskampen, assimilatiecontracten, uitzettingen, barrières en etnische registratie.

De PVV is niet mijn partij. De PVV is echter wel de partij van anderhalf miljoen Nederlanders, die blijkbaar etnische registratie, een Ministerie van Veiligheid en het afnemen van nationaliteiten gewenst vinden.

Persoonlijk denk ik dat dit soort symptoombestrijding geen oplossingen biedt, dat het de verhoudingen in de samenleving alleen maar op scherp zet en mijn dierbare grondrechten schendt in een kansloze poging om een bekrompen en naïeve droom na te leven.

Ik ervaar een stem voor de PVV dan ook als een stem tegen mij. Als blanke, autochtone Nederlander vind ik het niet acceptabel dat iemand de verworvenheden van honderden jaren beschaving teniet probeert te doen, omdat hij bang is voor zijn eigen schaduw.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.