Gemeenteraadsverkiezingen ongeldig

De officiële einduitslag van de gemeenteraadsverkiezingen had 21 maart vast moeten staan. Er waren echter wat problemen. De einduitslag is een week later vastgesteld, maar de Kiesraad heeft de cijfers nog niet in haar databank staan. De vertraging werd veroorzaakt door het hertellen van stemmen in 26 gemeenten (in 2010 in 15 gemeenten). In twaalf gevallen wegens fouten, in de andere veertien gevallen op verzoek van een of meerdere partijen, die hoopten dat een hertelling ze alsnog aan een restzetel kon helpen. De hertellingen leidden in slechts zeven gemeenten tot een andere zetelverdeling dan aanvankelijk was bepaald. In drie gemeenten (Houten, Weert en Wijchen) ging men tot hertelling over toen er een verschil bleek tussen het aantal stembiljetten en het aantal ingeleverde stempassen en volmachtbewijzen. Het AD constateerde dat die afwijking bij 235 gemeenten voorkwam.

Door: Foto: Twitterfoto: Kiki Verheijen bewijst dat ze D66 gestemd heeft copyright ok. Gecheckt 27-09-2022
Foto: Twitterfoto: Kiki Verheijen bewijst dat ze D66 gestemd heeft copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Stemfie bedreigt het stemgeheim

OPINIE - De ‘stemfie’, een selfie inclusief ingevuld stembiljet, bedreigt niet alleen het stemgeheim, maar maakt ook stemmen ronselen doodeenvoudig.

Wilde u altijd al zeker weten of uw vrouw het juiste hokje rood maakte, maar mocht u niet mee in het hokje om het te controleren? Dan heeft u dankzij minister Plasterk een alternatief gekregen: dwing uw vrouw een stemfie te maken, ofwel een fotootje van haarzelf in het stemhokje, met het stembiljet. Ook als je je stem hebt verkocht, kun je nu eenvoudig bewijzen dat je je geld waard bent.

Kortom, met de stemfie staat het stemgeheim op de helling. Natuurlijk mocht je altijd al rondtoeteren op wie je ging stemmen, maar bewijs leveren was niet toegestaan. Het was een stuk privacy dat je wettelijk niet kon afstaan. Het is daarom vrij bizar dat de Kiesraad enerzijds wil optreden tegen stemmen ronselen, maar anderzijds een instrument toestaat waarmee ronselen nog eenvoudiger wordt: je hoeft nu niet meer machtigingen te verzamelen om je van stemmen te verzekeren, maar kunt ongelimiteerd om stemfies vragen.

Het lastige is dat het handhaven van een verbod om stemfies wel eens lastig zou kunnen worden. Mobieltjes zijn zo klein dat de voorzitter ze alleen kan waarnemen door zo’n beetje in het stemhokje te gaan staan, wat dan ook weer strijdig is met het stemgeheim. Een goed ontworpen stemcomputer zou het probleem allicht kunnen oplossen. Hoe dan ook, het lijkt erop dat de technologische werkelijkheid hoe dan ook met de papieren stemprocedure aan de haal gaat.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Bart (cc)

Druk op de knop: de onbegrijpelijke liefde voor stemcomputers

COLUMN - Oh, de armzalige kortzichtigheid! Kijk je een hele avond lang mateloos geboeid naar de verkiezingsuitslagen, twitterfeed in de aanslag voor de werkelijk scherpe commentaren, en wat gebeurt er?

Terwijl ik onverwacht word meegesleept door het politieke drama van die avond – de PvdA lijkt even groot te worden als de VVD, oh nee toch niet; ja de PvdA loopt warempel alsnog in, oh nee toch niet genoeg; de VVD lijkt de grootste partij te worden, maar wanneer weten we dat zeker? – begon de ene na de andere politiek journalist te zeuren over de afwezigheid van stemcomputers.

Als we stemcomputers hadden gehad, hadden we nooit zo lang hoeven wachten op de definitieve uitslag. Een enkele druk op de totaalknop had volstaan, we hadden een instant uitkomst kunnen hebben! Nu moesten we maar liefst zes uur delibereren voordat we wisten waar we aan toe waren. Het was een gotspe, vonden ze.

Niet eerder heb ik mensen zo hartstochtelijk zien beweren dat ze liever overbodig waren geweest. Immers: de hele verslaggeving van die avond was erop gebaseerd dat lokale stemuitslagen druppelsgewijs binnenkwamen, en dus steeds nieuwe stof voor speculaties boden.

De fameuze ‘druk op de knop’ waaraan de politiek verslaggevers massaal refereerden, had ze die avond werkeloos gemaakt. Of had ze gereduceerd tot het cliché van sportjournalisten. Niks anders overgebleven dan de sentimentele vraag: ‘En hoe voelt dat nou, om zo’n resultaat te boeken?’

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.