we hebben al genoeg van jullie

In de debuutbundel doe het toch maar van spoken-wordartieste Babs Gons staat een gedicht dat gaat over jullie. Het is een beetje lang om helemaal te citeren, het gedicht beslaat twee pagina’s, maar hier zijn vier representatieve strofes van ‘zou je woensdag zwart willen zijn?’ hallo wij willen je uitnodigen op ons podium als vrouw zou je woensdag zwart willen zijn bij ons programma wij hebben een voorstelling en zoeken mensen zoals jij jullie bij onze show op ons platform in ons tijdschrift bij ons debat iets minder vrouwelijk graag vanavond en we boeken je graag zaterdag donker mag maar niet té liever wat lichter wat dichterbij gewoon, normaal (…) we slaan je even over we hebben namelijk al iemand zoals jij we hebben al genoeg van jullie dank je wel misschien een andere keer (…) Je kunt het lezen als een geslaagde citeren: er worden zinnen gebruikt die volkomen bizar zijn en waarvan je tegelijkertijd moet vrezen dat ze echt worden gezegd – een satire op een cultureel leven waarin iedereen zich bewust is van het belang van diversiteit en tegelijkertijd niemand er echt mee wordt omgegaan, en waarin je dus als zwarte vrouw bij iedere uitnodiging je moet afvragen of je nu als jezelf wordt gevraagd, of als een onderdeel van jullie. Want jullie is een verraderlijk voornaamwoord, het is informeel (het is geen u) en tegelijkertijd is het bijna per definitie afstandelijk. De spreker benoemt een groep, maar rekent zichzelf niet tot die groep. In sommige gevallen staat het zelfs expliciet tegenover wij dat juist betekent ‘ik en enkele anderen’ met in sommige gevallen de implicatie ‘dus jij niet’. Dat is aan de hand in de derde strofe, waarin verschillende wijen aan het woord zijn – verantwoordelijk voor een podium, een programma, een voorstelling, een show, een platform, een debat’, kortom allemaal wijen die samen zo’n beetje de macht hebben over het culturele leven, en die ‘je’ uitnodigen. Dat gebeurt onder de kennelijke aanhef hallo, zonder naam, zodat je kunt bedenken dat deze vriendelijke uitnodiging om te beginnen al niet naar die ene je is verstuurd, maar naar allerlei vrouwen en mensen die eventueel woensdag zwart zouden kunnen zijn. Mensen zoals jullie. In de zin ‘wij zoeken mensen zoals jullie’ kan het bijna niet anders of wij omvat een bepaalde groep en jullie een andere groep zonder dat er overlap is tussen die twee. Bovendien blijken wij bijzonder te kunnen sollen met mensen zoals jullie. In de strofen die ik weg heb gelaten worden allerlei verzoeken gedaan aan je, kan ze een jurkje aandoen, of nee, liever een hoofddoek, kan het iets bozer, maar dan wel zonder het publiek te veel af te schrikken? (Er is dus nog een derde groep, die niet overlapt met wij en jullie: het publiek). Het culmineert in de laatste strofe die ik citeer, waarin je kennelijk plotseling weer wordt afgebeld met de mededeling ‘we hebben al genoeg van jullie’. De je als persoon is dus kennelijk sowieso niet interessant genoeg, de enige reden om in haar geïnteresseerd te zijn is als representant van jullie. Van zulke representatie kun je op een bepaald moment echter ook genoeg hebben, en dat moment is kennelijk aangebroken. Het is een satire, maar zoals veel echt goede satire is het niet om te lachen. De laatste regels van het gedicht luiden: niet boos worden we bedoelen het goed Hier het hele gedicht: https://www.youtube.com/watch?v=yk4hzk4BhBM Bekijk ook de online presentatie van de dichtbundel 'Doe het toch maar' van Babs Gons. Met medewerking van Raoul de Jong, Tsead Bruinja en Manoushka Zeegelaar Breeveld. [boeklink]9789025470401[/boeklink]

Door: Foto: Boekomslag Doe het toch maar - Babs Gons © Uitgeverij Atlas. copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Closing Time | Hey Now

, door

Afgelopen zomer, om precies te zijn, op woensdagmiddag 28 juli, bezochten M&M Kunstenfestival Watou (dat is in België op de grens waar West Vlaanderen raakt aan Frankrijk), de locatie Boomkwekerij ‘t  Graafschap waar een video werd vertoond.  En ik wist eerlijk gezegd niet wat ik zag of waar ik naar het kijken was. Geen paniek, dat overkomt mij wel vaker als ik naar kunst kijk, ik heb geen achtergrond of opleiding in die sector, dus ik dacht: als ik thuis ben, dan zoek ik wel uit waar die video over ging. En wat ik dus allemaal gemist heb.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Coded Language

, door

 

 

Een kennis van mij vroeg van de week: ‘Die spoken word dichters van jou, hartstikke leuk, maar ligt dat nou aan mij of hebben die dichters nou allemaal dezelfde manier van presenteren en voordragen?’ Ik kon haar niet helemaal weerspreken. Elk genre heeft op een gegeven moment een mal, en eenvormigheid kan dan op de loer liggen. Er wordt school gemaakt. Men kijkt en luistert naar elkaar. En men filmt. En daar wordt dan weer naar gekeken etc.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Coping

, door

Caleb Femi heeft niet één talent, maar meerdere. Hij is fotograaf, maakt films maar het begon allemaal toen hij als kind de kracht van het woord ontdekte, zoals hij dat zelf zegt. En hij begon zelf woorden te schrijven, gedichten, en bracht ze op podia. Spoken word. Caleb Femi is op youtube in verscheidene TED Talks te vinden. Ook was hij  young people’s laureate van Londen, zeg maar de stadsdichter van 2016-2018. Hier het gedicht Coping.

Closing Time | On Gardens And Silence

, door

Theresa Lola werd in 2019 de Young People poet-laureate van Londen. En als je de stad representeert bij feestelijke gelegenheden en reflecteert op tragische actualiteiten, dan krijg je gedichten die in het leven staan, in het nu, en dan lees je de toestand van de huidige maatschappij erin. Je bent immers stadsdichter van Londen. Maar als dichter ben je ook een individu met een grootvader die dement wordt en die je langzaam maar zeker ziet wegglijden naar de stilte. ‘The doctors call it Dementia. I call it hell trying to burn out the heaven out of your memories.’

Closing Times | The Revolution Will Not Be Televised

, door

Ik was op youtube eigenlijk op zoek naar een spoken word dichter waarvan ik de naam niet wist. Maar toen stuitte ik op het gedicht The Revolution Will Not Be Televised van Gil Scott- Heron, uit 1970. En toen dacht ik, laat, uh, dinges, maar even zitten, nu even dit gedicht dat zo actueel lijkt: ‘There will be no pictures of pigs shooting down brothers on the instant replay’ . Ook al zou de revolutie nu juist wel ge-instagrammend of gefacebookt zijn. Gil Scott-Heron zei over het schrijven van gedichten: ‘To do 8 lines and tell a story, it puts you to work.’ Dramatische slotzin heeft het gedicht.

Closing Time | Rakaya Fetuga, Windrush DAY 2020

, door

Poëzie, park, podium, zomer, blazers, trommeltjes, reggae, kinderen, zon, zeepbellen, gras, picknick, hoedjes, dansen, giga-oorringen, drankje – feest ter gelegenheid van Windrush Day. The Windrush was een passagierschip dat in 1948, 1017 passagiers vervoerde van The British West Indies, onder andere Jamica, toen nog onderdeel van het Britse Rijk, naar Engeland. Ze waren welkom als arbeidskrachten om de economie te helpen opbouwen. De Onafhankelijkheidsdag binnen die koloniën verschilt van eiland tot (ei-)land. De spoken word artiest Rakaya Fetuga zegt hier een, misschien wat erg direct gedicht, maar hoe ze het brengt, maakt dat weer goed.

Closing Time | Nudge It

, door

The Sleaford Mods zijn Engels. Maar dat was wel hoorbaar natuurlijk, Midden Engeland. En ze zijn dichters. Maar ook dat was wel duidelijk. Het zijn geen rappers, wou ik maar zeggen. En ze zijn ook wel wat ouder dan de gebruikelijke hiphop-achtige artiesten. Jason Williamson doet de teksten en Andrew Fearn staat er dan bij met een blikje drinken in zijn ene hand en zijn andere hand eventueel draaiend aan een knopje of duwend tegen een schuifje tijdens een optreden. Ze zijn working class. De teksten en hun onderwerpen zijn rants, van de straat, slang, brutaal en dus niet altijd even fijnzinnig. Electrobeatpunk met spoken word. Alcohol schijnt ook nog een invloed te zijn. In dit nummer een gastbijdrage van de Australische zangeres Amy Taylor.

Closing Time | Europe Is Lost

, door

Kate Tempest heet tegenwoordig Kae Tempest.

En dus niet meer Kate. Vanaf nu is hun dus non-binair. En hun lange haar is eraf geknipt. Hun heeft nu een kort fris koppie. Maar op de cd Let Them Eat Chaos heet Kae nog Kate, logisch, want die komt uit 2016. Toen was hun nog van de Spoken Word en a capella urban poppoëet, soms begeleid door een toetsenist bij een live-optreden. Hier het dystopische Europe Is Lost.

Closing Time | Princess Nokia

, door

Destiny Nicole Frasqueri, beter bekend onder haar artiestennaam Princess Nokia, is een Portoricaanse die opgroeide in Spanish Harlem. Ze mag zich rekenen tot de alternatieve hiphopscene, waar (zwart en feministisch) politiek bewustzijn, muziek en poëzie samenkomen. De clip hierboven begint met drie minuten spoken word, gevolgd door een rapuitbarsting.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende