Iedereen wil het weten: wat is de zomerhit van dit jaar in Rusland? En dus trok uw correspondent naar Sotsji, de Olympische badplaats met een fijnafgesteld raderwerk voor wansmaak en slechte muziek. En wat blijkt? De zomerhit van dit jaar is dezelfde als die van vorig jaar! Wie maakt het wat uit. DJ Smash, kom er maar in!
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het hele Westen schreeuwt moord en brand over het ‘buitensporige’ optreden van Rusland in Georgië. Veel geblaat, weinig wol, waar hebben we dat eerder meegemaakt? Veel kan het Westen ook niet doen om Rusland te straffen. Uit de G8 gooien? Da’s toch maar een praatclub. De WTO-toetreding blokkeren? Rusland is toch al geen lid en het Westen snijdt zichzelf ermee in de vingers, want het heeft belang bij toetreding van Rusland. Tsja, veel opties zijn er niet, behalve…
Juist ja, er is een initiatief om nu al de Olympische Spelen van 2014 in proletenhol Sotsji te blokkeren. Toenmalig minister van buitenlandse zaken Gela Bezjoeasjvili zei al tegen mij dat je geen Spelen kunt organiseren op een berg die half in een ander land ligt zonder medewerking van dat andere land. Hij verwees daarmee naar de locatie van Sotsji, twintig kilometer van het omstreden Abchazië. Dat wordt nog wat de komende jaren…
(Zie voor meer Georgië-nieuws Remco’s Rusland)
Mijn vrouw was vorige week in Sotsji. U weet wel, die badplaats zonder riolering waar je in je eigen poep zwemt. Dat proletenhol waar Natasja’s de hele nacht karaoke zingen aan het kiezelstrand. Die stad waar de service zo slecht is dat je er niet gewend aan raakt. Dat Sotsji dus.
Sotsji heeft in een vlaag van verstandsverbijstering de Olympische Winterspelen gekregen van het IOC. U weet wel, dat bejaardencomité dat zich graag laat fêteren. Dat stelletjes sportbobo’s dat grof geld heeft gevangen in ruil voor een stem. Dat comité waarvan die “judas” lid is.
Sindsdien hebben ze het in Sotsji hoog in de bol gekregen. Prijzen schieten omhoog, managers en bedienden halen hun neus op voor hun klanten. Want Sotsji is een Olympische stad. Lekker puh!
Mijn vrouw kreeg een klein beetje te horen hoe dat smerige proletenhol dat voor elkaar had gekregen. Speciale maatregelen waren getroffen voor de komst van de evaluatiecommissie. Alle inwoners hadden het vriendelijke doch dringende verzoek gekregen de stad te verlaten of toch in elk geval binnen te blijven. Sotsji beschikt immers over de ergste files van Rusland, Moskou uitgezonderd.
Bij aankomst op de gloednieuwe luchthaven was een ander Potjomkindorp gebouwd. Kinderen en studenten waren opgetrommeld als figuranten, om de rol van toerist te spelen. Zo gaven ze de bezoekende IOC-leden de indruk van een functionerende luchthaven. In werkelijkheid wordt de nieuwe terminal ruim een jaar later slechts gebruikt door twee mensen: ene V.V. Poetin en D.A. Medvedev.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.