Op Sargasso is plaats voor gastloggers, hieronder een bijdrage van Akufu. Zij zette haar eerste schreden als weblogger afgelopen december en viel op door haar analyses. Misschien wel de belangrijkste gebeurtenis uit de menselijke geschiedenis is de 'uitvinding' van landbouw, zo'n 10.000 jaar geleden. Maar over deze revolutie blijven nog veel vragen onbeantwoord. Het is nog onduidelijk hoe mensen op het idee zijn gekomen. Zoals bekend is landbouw begonnen in het nabije oosten, in Mesopotamië maar hoe is het vervolgens naar het Noord-Westen van Europa verspreid? Zijn de oorspronkelijke bewoners verdrongen door een massale immigratie van vooruitstrevende landbouwers, of had het concept van landbouw zoveel aantrekkingskracht dat het spontaan werd overgenomen door de Europeanen?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Nieuw ontwikkelde medicijnen moeten uitvoerig getest worden. Er zijn toch al snel meer dan 4000 mensen nodig alvorens met spreekt van een betrouwbare test. En het wordt steeds moeilijker om aan te tonen dat een nieuw medicijn significant beter is.
In het westen waar de meeste vraag naar medicijnen is en waar de meeste fabrikanten staan, is de animo om deel te nemen aan dit soort tests echter erg laag.
Dus dan grijpen de fabrikanten naar een modern middel: Outsourcing.
De tests worden verplaatst naar derde wereld landen zoals India.
Voldoende arme ziekenhuizen en arme mensen die wel een centje extra kunnen gebruiken door deel te nemen aan dit soort proeven.
Sterker nog, India heeft een heel erg medicijn-gerichte medische cultuur. Artsen schrijven daar bij het minste of geringste veel verschillende medicijnen voor, waaronder in ieder geval een antibioticum kuur. Dit alles gaat in een zakje met alleen de losse pillen en niet de oorspronkelijke verpakking of bijsluiters. Hierin speelt een niet onbelangrijke rol dat de artsen de medicijnen zelf verkopen en een deel van de opbrengst mogen houden.
De artsen zijn ook heel actief met het cultiveren van de medicijnbehoefte. Ze verkondigen consequent dat als je iets mankeert je snel naar ze toe moet komen voordat het ernstig wordt. Bij gebrek aan andere informatie nemen de mensen dit voor waar aan en helpen ze mee dit in stand te houden. Bij het minste of geringste kuchje zeggen ze tegen je “you should take some medicine”. De artsen zijn bezig een hypochonder cultuur te kweken. Bij ieder pijntje of kuchje wordt er gezucht en gesteund en zoekt men hulp. En juist de armen zijn hierin kwetsbaar vanwege een volledig gebrek aan kennis over wat het effect van medicijnen is.
Daar komt nog eens bovenop dat het uitoefenen van het artsenvak niet heel streng aan regels gebonden is. Je hoeft niet alle papieren te hebben om je toch als arts te kunnen vestigen en medicijnen uit te delen.
Last but not least zijn de “artsen” helemaal niet up-to-date. Ze schrijven medicijnen als chloroquine voor tegen malaria terwijl alle parasieten al lang resistent zijn. En ze geven heel snel medicijnen tegen bloedverlies na een miskraam terwijl bloedverlies nodig is voor de afronding van de miskraam.
De overheid is bezig een burgerforum op te zetten dat met alternatieven voor het kiesstelsel moet komen. 50.000 uitnodigingen zijn verstuurd naar willekeurige burgers, 140 daarvan nemen uiteindelijk zitting in het forum. Sargasso was zo gelukkig dat haar oproep een contact opleverde. Amélie (pseudoniem) was bij een van de voorlichtingsbijeenkomsten en doet hier haar verslag.
Enkele weken geleden ontving ik een brief van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties waarin de mededeling stond dat ik was geselecteerd als kanshebber op een plek in het Burgerforum over het Nederlandse kiesstelsel. Van de 50.000 mensen die deze brief hebben ontvangen zullen er uiteindelijk 140 plaatsnemen in het forum. Mijn interesse was zeker gewekt, hoewel ik wel mijn twijfels had over het uiteindelijke nut van dit initiatief.
Toen ik enkele mensen met informatiemapjes het gebouw alweer zag verlaten schoot even de gedachte door mijn hoofd dat het een soort van inloopuurtje was. Was ik daarvoor naar Utrecht vertrokken? Gelukkig was dit niet het geval. Eenmaal binnen stonden vele mensen, een vertwijfelde uitdrukking op hun gezicht, met een kopje koffie onhandig naar de buurman/vrouw te staren in de hoop op aanspraak. Gelukkig bracht de informatiebrochure de nodige redding; ‘Niemand van de aanwezigen kent elkaar. Spreekt u gerust andere genodigden aan.’ Wat grapjes over het weer (we blijven toch Nederlanders) en de koffie zorgden ervoor dat het contact snel was gelegd.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Welke rol blijft er dan over voor de fameuze dialoog, tot voor kort in Nederland en voor Job Cohen nog steeds het antwoord op alle maatschappelijke problemen? Die dialoog, die nu vooral wordt gevoerd in het kader van eindeloze en besloten vergaderingen tussen de overheid en voorzitters van islamitische koepelorganen die elke representativiteit missen, moet worden afgeschaft. In plaats daarvan moeten openbare, landelijke islamdebatten worden opgezet door de overheid, naar het voorbeeld van de Rotterdamse islamdebatten.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.