Op Sargasso geven wij ruimte aan gastloggers. Vandaag kunt u een bijdrage lezen van Chinaman die woon en werkzaam is in de snelst groeiende grootmacht op aarde. Alles is geld en geld is alles in China. Breng je producten naar waar de klant ze nodig heeft, geef ze service. Dat kennen we natuurlijk in Nederland met het obligate bloemenstalletje naast de begraafplaats, maar in China pakken ze dat toch weer wat grootster aan. Neem bijvoorbeeld Shamian Island [/url] in Guangzhou. Toegewezen aan de Europese handelaren in de 19de eeuw, ademt het eilandje een heerlijke rust uit in het normaal gesproken zeer drukke Guangzhou. Rijk aan parkjes en met veel groen tussen de veelal oude koloniale gebouwen kan men heerlijk een uurtje slenteren en vergeten dat men in het midden van een stad met 16 miljoen mensen staat. China kent weinig openbare en gratis parken, maar dit eilandje komt er dicht bij in de buurt. Aan de westkant van het eilandje valt de argeloze wandelaar misschien spontaan iets op. Opeens lijken alle winkels kinderwagens te verkopen. Vreemd? Ja, in China worden wel veel kinderwagens gemaakt, maar niet gebruikt. Moeders (en ja, zo af een toe een vader) slepen kleine kinderen nog steeds het liefst op de rug mee. Iets verderop staan allerlei militairen bij een zware wegversperring. Wat is hier aan de hand?
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Nog geen twee weken geleden schreef ik een stuk over de onderdrukkende bureaucratische dictatuur hier in Nederland en alsof de duvel ermee speelt werden we via de media binnen tien dagen tijd tot twee keer toe getrakteerd op een sterk staaltje represaille. Niet dat het iets met elkaar te maken heeft, maar toch, ik ben blijkbaar niet de enige die zich ergert aan de hautaine, zogenaamd professionele en gestandaardiseerde (lees: onmenselijke) manier waarop instanties en bedrijven tegenwoordig werken. Je kan het je zo gek niet bedenken of het is wel geprofessionaliseerd. Niemand kan meer iets zelf. Niemand denkt meer voor zichzelf. Alles hangt vast aan regeltjes en procedures. Het is om moe van te worden. Of boos. Niet dat ik wil goedpraten dat iemand door middel van een gewelddadige steekpartij zijn frustraties over dit systeem botviert, ik zou niet durven, maar laten we voor het gemak even naar de emoties erachter kijken. Zonder al te diep in te gaan op de wel zeer bizarre uitvoering ervan. En naar het systeem zelf, want eerlijk gezegd vind ik het hoog tijd dat dáár iets aan verandert.
Zo zou ik eens willen beginnen de absurde voorzorgsmaatregelen, die getroffen moeten worden om mensen in publieke functies te beschermen tegen agressie van burgerheethoofden, op de korrel te nemen. De gangbare verklaring is dat agressie in de maatschappij toeneemt. Bescherming is dus noodzakelijk. Maar laten we het eens omdraaien. Regeltjes worden strakker. De mens achter de medewerker verdwijnt. Er is niemand die rekenschap kan of wil geven. Er komen steeds meer regels waar medewerkers zich achter kunnen verschuilen. Er zijn steeds meer instructies die medewerkers leren vooral geen haarbreed toe te geven. En medewerkers worden steeds akeliger in hun houding naar klanten of burgers toe. Er is niemand die verantwoordelijk gehouden kan worden voor fouten. Tien tegen één dat het automatiseringssysteem het gewoon weer eens fout heeft gedaan. En als dat niet zo is, dan is er alsnog geen enkele medewerker die van de hoed en de rand weet. Ergens op een ver hoofdkantoor zit een anonieme kantoorklerk die al die fouten maakt. En deze persoon krijgt de klant of burger niet te spreken natuurlijk. En het erge is nog dat niemand zich afvraagt of die regeltjes allemaal wel zo terecht zijn. Medewerkers schijnen zich niet te realiseren dat ze met echte mensen te maken krijgen. En bedrijven en instanties schijnen zich niet te realiseren dat die regeltjes voor de instelling zelf dan weliswaar reuze handig en tijdsbesparend mogen werken, maar dat de gemiddelde mens nu eenmaal niet standaard is. En dat uitzonderingen die regeltjes altijd bevestigen.
Binnen vakorganisatie CNV is commotie ontstaan over het voorstel om de vakantiedag op Tweede Pinksterdag om te ruilen voor een vrije islamitische feestdag, zo meldt de Volkskrant.
Niet alleen binnen het CNV is daar commotie over, want al jaren verzetten mensen zich tegen de suggestie dat zoiets wel eens mogelijk zou kunnen zijn, maar de juiste koers is natuurlijk gewoon een extra vakantiedag erbij. Niet ten koste van een christelijke dag maar gewoon eens samen feestvieren in plaats van zeiken over terreur en integratie. Het lijkt mij een prima idee, zo’n door het jaar naar voren wandelende feestdag. Hebt u wel eens gekeken hoeveel feestdagen er in de zomer en het najaar vallen?
Juist ja. En als u niets met de islam hebt? Nou dan hebt u in elk geval nog altijd een gratis vrije dag, dat kan het bezwaar niet zijn. En de hindoes? Hebben die niet ook nog een leuk feest?
(Het CNV heeft het voorstel overigens net ingetrokken)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In het laatste nummer van ManagementTeam staat de uitslag van de verkiezing van de beste leider van Nederland.
Deze verkiezing is met vlag en wimpel gewonnen door Wim Duisenberg (zie top 10 onderaan post).
In het begeleidende artikel kwam naar voren dat Wim veel heeft van een typische Level-5 leider. Dit begrip komt voort uit een onderzoek van Jim Collins waarover hij in Harvard Business Review publiceerde (niet online). Hij constateerde dat, afwijkend van de verwachting, dat niet de charismatische CEO’s de beste bedrijfsleiders zijn, maar juist de bescheiden doch gedreven CEO’s. Zij zorgen niet alleen voor goed resultaat nu, maar laten ook een bedrijf achter dat nog jaren goed blijft draaien. Het verschil in prestaties tussen bedrijven geleidt door topfiguren als Jack Welch (GE) en onbekenden als Darwin Smith (Kimberly-Clark) was opzienbarend.
En toen had ik ineens een probleem. Dat onderzoek was welliswaar van toepassing op het bedrijfsleven, maar veel ervan zou je ook op politiek leiderschap kunnen toepassen.
Tot voor kort was ik groot voorstander van gekozen burgemeesters en minister-presidenten. In mijn ogen zou dat een sterkere democratie opleveren omdat de mensen meer directe invloed krijgen. Echter, de moderne democratie staat en valt (met enige regelmaat) met media-exposure. En daar gaat het fout. Een level-4 leider verkrijgt zijn positie en zijn invloed middels charismatisch gedrag en fraai uitgesproken toekomstplannen. Een level-5 is wars van externe aandacht, getuige ook dit citaat uit het oorspronkelijke artikel hierover:
“Compared with those CEOs, Darwin Smith seems to have come from Mars. Shy, unpretentious, even awkward, Smith shunned attention. When a journalist asked him to describe his management style, Smith just stared back at the schribe from the other side of his thick black-rimmed glasses. He was dressed unfashionably, like a farm boy wearing his first J.C. Penney suit. Finally, after a long and uncomfortable silence, he said, “Eccentric”.”
Darwin Smith was 20 jaar CEO van Kimberly-Clark en zorgde ervoor dat het van het sukkeltje van Wall Street naar één van de top bedrijven groeide.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Normen en waarden zijn in”
De Nederlandse bevolking staat in overgrote meerderheid achter het door premier Balkenende gestarte Normen en Waarden debat. Zelfs de PvdA haakt aan met een 10 punten programma waarin gezellige dooddoeners staan als “Handen af van onze hulpverleners” en “Vandaag in de fout, morgen gestraft”.
De meeste mensen hebben een fatsoenlijke opvoeding gehad en ergeren zich, net als ik, aan de toenemende verruwing van de samenleving. Toch richt de discussie zich hoofdzakelijk op repressie van ongewenst gedrag terwijl normen en waarden iets zijn dat je met de paplepel krijgt ingegoten en waar tot je 20ste nog wel wat aan valt bij te schaven.
Het Algemeen Dagblad kopt vandaag: “Risico snurken onderschat”.
Een derde van de Nederlanders stopt tijdens het slapen namelijk meerdere malen met ademen. Dat zijn dus zo’n 5,3 miljoen mensen die iedere nacht flirten met Magere Hein. Slaapapneu is een serieus probleem, mensen met een ernstige vorm van apneu moeten met een zuurstofmasker op slapen. Waakzaamheid van de omgeving is dus geboden, maar van je collega op zakenreis hoef je dat niet te verwachten:
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.