Spotlight: Ane Brun; Changing of the Seasons

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant. Komende maandag (17 maart) komt eindelijk het nieuwe album van Ane Brun 'Changing of the Seasons' uit in Nederland. Ter gelegenheid hiervan staat ze de dag daarvoor in de Amstelkerk te Amsterdam (kaarten waren niet te koop, maar enkel te winnen via o.a. de OOR of pre-order van het nieuwe album). Dit is haar eerste studio-album sinds 2005, en ook het eerste album dat op haar eigen label verschijnt. Ondanks tussendoortjes als 'Duets' en 'Live in Scandinavia' was het lang wachten op nieuw werk, maar het wachten wordt dubbel en dwars beloond. Het album, dat inmiddels uit is in Noorwegen, Zweden en op iTunes (link opent iTunes), steeg terecht op iTunes Noorwegen & Zweden direct naar de eerste plek.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Zo neem je geen afscheid

“Hey, That’s No Way to Say Goodbye”, geschreven door Leonard Cohen, werd als eerste door Judy Collins uitgebracht in 1967. Een maandje later kwam Cohens debuutalbum uit, met daarop ook dit afscheidsliedje. Hier zingen ze het samen.

De strekking van het liedje: een mooie tijd samen gehad, maar er zijn redenen niet langer samen te zijn. Dat wil niet zeggen dat de liefde verdwijnt dus neem dan zonder verdriet afscheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zondagmiddag met Fink

Fink Het was even wat minder toen ik gisteren een zonovergoten dag moest inwisselen voor de donkere bovenzaal van Paradiso. Maar dat ging al snel over toen singer songwriter Fink om stipt 3 uur het podium betrad. En ook Fink zelf, alias Fin Greenall, moest even wennen aan het tijdstip. “Ik zie allemaal nuchtere koppen in het publiek”, verwonderde hij zich al en daarmee bedoelde hij ook zichzelf want doorgaans speelt hij in de late avonduurtjes op rokerige plekken met een lucht van verschaald bier. Na een paar nummers liet hij ons echter weten dat het beter dan ooit ging. En dat was ook duidelijk te merken.

Greenall debuteerde als Fink in 2006 met zijn album Biscuits For Breakfast dat meteen goede kritieken kreeg in de muziekpers. Daarvoor had hij echter al een hele muzikale carrière achter de rug als DJ en producer (van o.a. Amy Winehouse). Onder de namen Fink, Sideshow en EVA bracht hij verschillende platen uit en werd hij opgepikt door het Ninja Tune label. Zijn kostje leek te zijn gekocht als Dance-dj, maar in 2005 kreeg hij te maken met een behoorlijke artistieke dip waarop hij besloot het roer volledig om te gooien en zich te storten op de kleine liedjes die hij al sinds zijn zestiende maakte op gitaar. In 2007 resulteerde dat in het tweede album Distance and Time, waarop hij zijn eenmansproject heeft omgevormd tot een volwaardige band met Guy Whittaker op bas and Tim Thornton op drums. Deze toevoeging heeft gezorgd dat zijn nummers meer gelaagd zijn en spannender in het gehoor liggen. De opmars van de nieuwe Fink lijkt nog maar net te zijn ingezet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Anna Ternheim; For all days to come

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Anna Ternheim (Persfoto / Last.fm)Er zijn van die dagen dat het leven je als atheïst best wel moeilijk wordt gemaakt. Als je geconfronteerd wordt met schoonheid die eigenlijk alleen maar van goddelijke afkomst kan zijn. Als het niet anders kan zijn dan dat er een engel van oogverblindende schoonheid en met een hemelse stem door God naar ons, simpele stervelingen, is toegestuurd. Het zijn van die dagen als Anna Ternheim’s prachtige stemgeluid uit je speakers rolt. Pijnlijke dagen van verwarring, een mengeling van verwondering en verbazing. Pijnlijke dagen die je telkens opnieuw wil oproepen. En gelukkig kan dat door haar albums nog een keer op te zetten.

(Shoreline / Somebody Outside)

Geboorte van een nachtegaal
Anna Ternheim is een Zweedse singer-songwriter, vooral bekend om haar buitengewoon gevoelige en fragiele luister- en liefdesliedjes, beter beschreven als kleine gevoelige juweeltjes. Oorspronkelijk voorbestemt om architect te worden koos zij er gelukkig voor om de liedjes die in haar hoofd rondzweefde achterna te gaan. Ze besefte dat ze niet in de wieg was gelegd voor het ontwerpen van mooie huizen, en stortte zich op het maken van liedjes met een buitengewone schoonheid.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Spinvis; een kindje van god?

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Spinvis! (Bron: WikiMedia commons)Erik de Jong, beter bekend bij het Nederlandse publiek als Spinvis, is zonder meer een van de meest talentvolle muzikanten binnen Nederland. Zijn muziek is zonder twijfel uniek te noemen. Een vreemde mix van minimalistische luisterliedjes, trip-hop beats, poëtische teksten en spruitjeslucht. Spinvis weet eigenlijk als geen andere Nederlandse artiest de identiteit die Maxima maar niet kan vinden muzikaal samen te vatten. Een uniek stemgeluid en een grote verscheidenheid van muziek maakt Spinvis tot een van de belangrijkste Nederlandstalige zangers van dit moment naar mijn mening. Iemand die grenzen opzoekt en er al fluitend overheen wandelt.

Zolderkamer begin
Spinvis is letterlijk op een zolderkamer begonnen. Het debut album ‘Spinvis‘ bestaat uit werk dat Erik de Jong op zijn zolderkamer in elkaar had geknutseld. Er wordt dan ook veel gebruik gemaakt van de computer, maar ook allerlei minder voor de hand liggende zaken zoals pandeksels komen op het album voor. Het zijn echter vooral het unieke stemgeluid en de poëtische teksten die zorgen dat Spinvis bijna direct een klein underground gevolg om zich heen verzamelt. De nummers ‘Bagagedrager’ en ‘Smalfilm’ worden zelfs bescheiden hitjes. Mede dankzij twee zeer leuke low budget videoclipjes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Vladimir Vysotsky; de held van Rusland

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Vladimir Vysotsky (Foto: WikiMedia Commons)In de hoogtijdagen van de Sovjet-Unie zou je niet denken dat een openlijk criticus van het Communisme tot een van de helden van Rusland kon uitgroeien. Vladimir Vysotsky wist echter grote faam te bereiken met zijn muzikale kritiek op het regime, en dat zonder ineens wakker te worden in Siberië. Hij was het boegbeeld van de “Russische minstreels” (bards) ten tijde van de Sovjet-Unie. Zijn status rees zo hoog dat hij uiteindelijk onaantastbaar werd, en het soms wel leek of het hele Sovjetregime moest buigen voor zijn zangkunsten! Uiteindelijk componeerde hij meer dan 600 nummers voordat hij op 42 jarige leeftijd overleed.

Acteur of zanger?

Vysotsky begon zijn carrière als acteur bij het Aleksandr Pushkin-theater. Hij kreeg vooral kleine rollen aangeboden en zijn doorbraak als acteur kwam pas toen hij zich in 1964 aansloot bij het Moscow Theatre of Drama and Comedy on the Taganka. Dit theater werd snel populair, maar kreeg het ook al snel aan de stok met het Sovjetregime door haar kritische houding tegenover de staat. Na de dood van Vysotsky werden veel producties verboden en uiteindelijk ontnam de staat haar eigenaar – en vriend van Vysotsky – Yuri Lyubimov het staatsburgerschap. Het theater heeft op deze wijze niet alleen Vysotsky gelanceerd, maar werd uiteindelijk door zijn populariteit beschermd.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende