Wegstemdemocratie?
De democratie in het oude Athene was in onze moderne ogen niet zo democratisch. Vrouwen, slaven en mensen zonder burgerrechten mochten hun stem niet uitbrengen. Dat was niet zo aardig van die Atheners. Maar hoe zouden de vrije Atheners eigenlijk kijken naar onze democratie? Wij stemmen eens in de 4 jaar op iemand die ons gaat vertegenwoordigen. De Athener stemde zelf: over iedere belangrijke kwestie, ongeveer eens per 10 dagen. Als een Athener het ergens niet mee eens was dan liet hij dat weten in het parlement. Wij sturen een email naar een Kamerlid, sturen een boze brief naar de krant of, in het meest waarschijnlijke geval, doen niets behalve mopperen op de Haagse boevenbende. Verder vervulden de meeste Atheners in hun leven een politieke functie. Wij niet. Kortom: Atheners participeerden, kenden directe democratie en de kloof tussen burger en politiek bestond niet. Dus hoe zou de Athener met zijn antieke ogen kijken naar onze moderne democratie? Ik weet het wel: hij zou de Nederlandse democratie een farce vinden.
Vrede voeren?
Het Atheense model is voor ons niet weggelegd; daarvoor is onze samenleving nu eenmaal te complex. Toch kunnen we wat van die oude Grieken leren. De Atheners kenden namelijk een belangrijk aspect dat we onze democratie een flinke stap vooruit zou brengen: het schervengericht. Met een schervengericht konden de Atheners een politicus 10 jaar verbannen. Het schervengericht was een stok om politici mee te slaan. Daardoor hielden ze zich aan hun beloftes. AOW-leeftijd ondanks partijprogramma naar 67? Langer vrede voeren dan afgesproken in Uruzgan? Hupsakee: spullen pakken en tien jaar het land uit. Middels een kleine aanpassing kan deze antieke uitvinding onze moderne democratie in één klap flink verbeteren. Ik verklaar me nader.


Hoe anders pakken de zogenaamd ‘eurorealisten‘ van de ChristenUnie het in Brussel aan! Deze streng gelovige 


