Hoe kan je nou een VOC-mentaliteit hebben zonder zeeën? Dat moet ook de onbekende Nederlandse kartograaf hebben gedacht toen hij/zij bovenstaande kaart van Mars tekende (jaartal onbekend). Terwijl de vraag of er water op Mars zou zijn de wetenschappers decennia heeft beziggehouden schiep deze Nederlander de rode planeet alvast naar een voor Hollanders vertrouwd beeld: zeeën, eilanden en kustlijnen. Op het kaartenblog StrangeMaps spreekt men dan ook over: The Dutch Moisturize Mars [extralink: hi-res versie]
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Het is een psychologisch fenomeen dat mij alleen bekend is uit de voormalige Sovjet-Unie. Je ziet iets gebeuren, maar het is zo absurd dat je het beter maar vergeet. Je wrijft in je ogen. ‘Wat?’ ‘Gebeurde dat echt?’ Nee. Doorlopen.
Zo zit er een 24-uurs apotheek bij mij om de hoek in Moskou. Eerste hulp bij hoofdpijn, vitaminezucht of bij plotselinge nood aan preservatieven of zwangerschapstestjes. Ik liep eens drie uur ’s ochtends die winkel in. De beveiliger schrikt op, veronschuldigt zich en houdt je scherp in de smiezen. Ik reken af, en wanneer de schuifdeuren openen stapt er een groot wit paard naar binnen. ‘What the hell?’ Nee. Niet over nadenken. Hup, naar huis.
Een paar weken later loop ’s avonds over de Tverskajastraat. In de verte duikt een mollig meisje op, bovenop een paard. “Wil je een stukje rijden?”, vraagt ze, zonder me aan te kijken. “Nee”, zeg ik. “Mag ik wat roebels voor de manege?”, vraagt ze nog een keer. “Nee”. “Heb je sigaretten?” “Rot toch op”, bijt ik terug. Het paard sjokt voort, en duikt een paar meter verder diezelfde apotheek in. De beveiliger geeft het een bak water. Alles valt op z’n plaats.
Geluk bestaat uit momenten, zeggen mensen vaak. Nou zeggen mensen wel vaker dingen, en vaak raken ze kant noch wal, maar dat geluk zich maar moeilijk laat rekken over een langere periode, dat lijkt dan weer wel te stroken met de werkelijkheid. Echt oprecht gelukkig zijn, tot in de diepste poriën van je wezen, tot in de verste uithoek van je brein, ja, zelfs gloeien van geluk, nee, dat duurt doorgaans maar een minuutje of wat. Vaak nog korter. U wilt voorbeelden? U krijgt voorbeelden! Het moment waarop je ontdekt dat ze M.A.S.H. weer herhalen! De shufflefunctie op je iPod die niet twee, niet drie, nee vier goede nummers achter elkaar je oren inpompt! Of wat te denken van de caissière die je meer zomerzegels geeft dan waar je recht op hebt! Dát soort momenten.
Geniet er van, zou ik willen zeggen, want daarna gaat geluk onherroepelijk over in tevredenheid, om vervolgens tot de orde te worden geroepen door leed. Klein of groot, het leed komt vroeger of later. Zoveel is zeker. En in tegenstelling tot geluk, wil leed zich nog wel eens uitstrekken over dagen, weken, maanden of jaren. Leed heeft namelijk een verdomd lange adem, en is maar weinig barmhartig van aard. En hoe vaker een mens van het geluk heeft mogen proeven, hoe bitterder het leed smaakt.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
