Gareth Thomas? Dat is nou een echte man!

In de moderne tijd wordt homoseksualiteit vaak geassocieerd met verwijfdheid. In de oudheid bestond dit vooroordeel nog niet of nauwelijks. Het Thebaanse leger dat in 371 voor Christus bij Leuctra voor het eerst het Spartaanse leger wist te verslaan bevatte bijvoorbeeld een elite-eenheid die volledig uit homoseksuele koppels bestond. Homoseksuele stellen zouden beter kunnen vechten, zo was de gedachte. In de moderne tijd daarentegen worden homoseksuelen eerder als artistieke types weggezet, die niet voor echt mannelijke bezigheden geschikt zouden zijn. Een voorbeeld is de voetballerij. Het lijkt wel of in het voetbal niet of nauwelijks homoseksuelen voorkomen. Van een voetballer met een actieve carrière is stilzwijgen op dit punt misschien goed te begrijpen. Maar het is merkwaardig dat er ook van bijvoorbeeld de teams van Oranje van 1974 en 1988 niemand uit de kast is gekomen. Statistisch gezien is dat bizar. Bij elkaar zo'n veertig volwassen mannen, en die zouden allemaal heteroseksueel zijn geweest? Maar ook in het buitenland zijn er, bij mijn weten, geen grote voetballers geweest die later hebben toegegeven homoseksueel te zijn. Onverwacht is er nu echter een topspeler uit een nog veel mannelijker sport die wel uit de kast is gekomen. Gareth Thomas, jaargang 1974, is de rugby-speler met de meeste interlands voor Wales, en hij staat negende op de lijst van spelers die de meeste try's gescoord hebben. Een absolute wereldtopper dus. Na lang aarzelen, en ernstige psychologische problemen, heeft hij nu publiekelijk gezegd dat hij homoseksueel is. Een moeilijke beslissing in de macho-wereld van het rugby. Maar wat blijkt? Niemand, maar dan ook niemand, heeft er moeite mee. Laten we hopen dat Thomas ook voor andere sporters een rolmodel zal zijn, en dat ook in sportwereld homoseksuelen vanaf nu steeds meer geaccepteerd zullen worden!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Openbaar drankgebruik in Dubai toegestaan

, door
Sevens Dubai 2008 (Foto: Jonathan Vondeling)

Het is een van Dubai’s meest merkwaardige feesten, maar ook eentje die je tenminste een keer moet hebben meegemaakt: de Dubai Rugby Sevens. Sevens, een variant van rugby waarbij maar 7 spelers op het veld staan en elke helft maar 7 minuten duurt, wordt de laatste jaren steeds populairder. Omdat je met minder mensen moeilijker kunt verdedigen wordt vaker gescoord en dat vindt het publiek natuurlijk maar al te leuk. Sevens heeft ook een eigen wereldbeker toernooiencyclus en Dubai is daarvan de eerste.

Behalve sevens-rugby van hoog niveau is het elk jaar het feestje voor de internationale expat-gemeenschap in Dubai. In het land waar je normaal alleen alcohol kunt kopen met een speciaal pasje en alle bars verbonden moeten zijn aan een hotel, hebben de autoriteiten besloten voor dit evenement een uitzondering te maken. Het was waarschijnlijk ook letterlijk vechten tegen de bierkaai. En dus zitten op een zaternamiddag veertigduizend voornamelijk Engelsen en andere Commonwealthers in allerhande carnavaluitdossingen in hoog tempo de blikjes uit hun gratis Heineken koeltasjes soldaat te maken. Alleen de familietribune is, zoals ook bij andere rugbytoernooien, alcoholvrij. Emirati zie je, weinig verrassend, nauwelijks bij het toernooi. Tijdens de finaledag spotte ik uiteindelijk 1 dishdasha, de traditionele jurk, maar dat kan net zo goed iemand geweest zijn die het wel een mooie outfit vond. De sfeer is absoluut fantastisch en zoals altijd in Dubai moet alles groter, beter en mooier. Geen wonder dus dat ze in een van de pauzes met 1 liedje zowel het wereldrecord meezingen, air-guitar en headbangen proberen te verbeteren. Arme Freddy….

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.