Rosenthal Archives

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Berlusconi’s prioriteiten

15 oktober 2011 , 21:28 , door Jos van Dijk

foto: DonkeyHotey, Flickr.com

Berlusconi heeft het weer gered. Hij kreeg in het zoveelste vertrouwensvotum in het parlement net genoeg stemmen om overeind te blijven. Intussen is het vertrouwen van de Italiaanse burgers in hun leider volgens opiniepeilingen gedaald tot minder dan een kwart van de bevolking.

De nervositeit neemt toe onder Berlusconi’s getrouwen en dat kan leiden tot geprikkelde reacties. In Amsterdam is de Italiaanse ambassadeur Franco Giordano donderdagmiddag tijdens de opening van een grote tentoonstelling over de Etrusken in het Allard Pierson Museum boos weggelopen. De journaliste Andrea Vreede, archeoloog van huis uit, hield een toespraak over machtige Etrusken en maakte een vergelijking met huidige Italiaanse machthebbers, “en dan ontkom je natuurlijk niet aan Berlusconi” aldus Vreede. Ambassadeur Giordano, die geen Nederlands spreekt, verstond deze speech niet. Volgens de journaliste werd hij boos toen zij in haar verhaal een aantal negatieve Italiaanse termen bezigde die de Italiaanse pers met regelmaat gebruikt in artikelen over Berlusconi. Na haar toespraak betrad de ambassadeur woedend het podium en kondigde zijn vertrek aan. Hij weigerde het eerste exemplaar van de tentoonstellingscatalogus in ontvangst te nemen. Een leuke rel dus.
De pogingen van de Amsterdamse burgemeester Van der Laan om de ambassadeur op andere gedachten te brengen hadden geen succes. Van der Laan maakte heel diplomatiek zijn excuses voor het incident, maar merkte ook op dat in Nederland en zeker in een universitaire omgeving, waar de opening plaatsvond, het recht op vrijheid van meningsuiting hoog wordt gehouden. Daar kon de ambassadeur weinig begrip voor opbrengen, liet hij later weten. Inmiddels heeft Minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken ook contact opgenomen met Giordano om de rel te sussen. In de diplomatie wint de eer het van de eerlijkheid. Ter wille van ongestoorde politieke en economische verhoudingen wordt de uitingsvrijheid aan de lopende band geofferd.
Andrea Vreede wees er in een terugblik op deze gebeurtenis bij Pauw & Witteman op hoe zorgelijk de situatie in Italië er onder Berlusconi voorstaat. Dat bleek vandaag ook weer. Het protest ter navolging van de Occupy Wall Street beweging was van alle Europese steden in Rome het grootst en het felst. Terwijl het land op de broodnodige economische hervormingen zit te wachten houdt de politiek zich echter bezig met wetgeving die de baas moet vrijwaren van processen wegens seksuele relaties met minderjarigen. En met wetten die de internetvrijheid zo ingrijpend beperken dat de Italiaanse Wikipedia deze week uit protest op zwart ging. In een nieuw wetsvoorstel staat dat websites binnen 48 uur een correctie moeten aanbrengen als iemand zich benadeeld voelt door bepaalde informatie. Dit staat zo goed als gelijk met de totale afschaffing van de persvrijheid. Als deze wet wordt aangenomen zal het Europees Parlement wellicht opnieuw in actie komen om de Italianen te wijzen op fundamentele rechten waaraan ze zich als lid van de Europese Unie hebben gebonden. Enkele jaren geleden kwamen ze nog met schrik vrij door de steun van onder andere Nederlandse christendemocraten. Zullen Van de Camp en zijn collega’s zich een tweede keer laten verleiden door op seks beluste Italiaanse machthebbers?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Enric Borràs (cc)

EU handelt met Palestijnse staat

30 september 2011 , 20:00 , door Jos van Dijk

Minister Rosenthal frustreerde de EU met zijn weigering in te stemmen met een moeizaam verkregen compromis over een gezamenlijke verklaring in de VN Commissie voor de Mensenrechten. Hij verwijdert zich daarmee van de broze consensus die er in Europa bestaat over Palestina, zoals die ook gisteren opnieuw tot uitdrukking kwam in een resolutie van het Europese Parlement in Straatsburg. Het parlement dringt aan op eensgezindheid rond de positie van Palestina en vraagt om steun voor de aanvrage van het volledige lidmaatschap van de Verenigde Naties.

Sommigen verklaren het ingrijpen van Rosenthal uit de gedoogpositie van de PVV, fel tegenstander van enige concessie aan de Palestijnen. Der Spiegel vermeldde ook nog dat Rosenthal zelf jood is en dat zijn vrouw uit Israël komt. Of het allemaal zo eenvoudig ligt is de vraag. Het zou mij niet verbazen als er ook Amerikaanse diplomatieke druk ten grondslag ligt aan de actie van onze minister van Buitenlandse Zaken. Dat Rosenthal de verklaring ‘onevenwichtig’ noemde past helemaal bij de Amerikaanse behoefte om op geen enkele wijze de indruk te wekken dat één van beide partijen in het conflict wordt voorgetrokken. Een verlammende positie die al jaren lang een oplossing in de weg staat. Het is de Amerikaanse regering er veel aan gelegen de EU wat dat betreft aan zijn kant te houden. Want de rest van de wereld staat inmiddels achter de Palestijnen. Dus is het niet vreemd als de Amerikaanse diplomaten hun stinkende best doen om waar mogelijk te verhinderen dat alle EU-landen eensgezind met een eigen geluid komen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Voortrekkersrol internetvrijheid

7 april 2011 , 14:19 , door Joost

[qvdd]

“Samen met onder meer de VS, Zweden (…) zal Nederland een voorttrekkersrol blijven vervullen op het gebied van internetvrijheid. Nederland zal met deze partners samenwerken in de ondersteuning, zowel politiek als financieel, van cyberdissidenten en bloggers”

Gisteren presenteerde minister Rosenthal van Buitenlandse zaken een nota waarin hij het kabinetsbeleid op het gebied van mensenrechten uiteen zette.

De SP reageerde verbolgen omdat dezelfde minister een paar dagen geleden niet uitsloot dat Rop Gonggrijp zou worden uitgeleverd aan de VS:

Als er één man het symbool is van cyberdissidentie dan is het wel Gonggrijp

Gonggrijp zelf blijft er nuchter onder:

About the answers our foreign minister gave: I think there is not much else he could have said. Was anyone really expecting him to say: “We have an extradition treaty with the US, and we have laws in place that deal with extradition requests. But if there is ever an extradition request for Gonggrijp we’ll ignore all that and we’ll tell you now that we’ll never extradite him, no matter what.”?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Egypte, Europa en wij

2 februari 2011 , 12:33 , door P.J. Cokema

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, over Egypte, Europa en Nederland.

Er wordt misschien wat vreemd opgekeken van Amerika’s reacties op de situatie in Egypte. In de commentaren wordt regelmatig herinnerd aan de steun die de V.S. altijd aan Mubarak hebben gegeven. Opzienbarend dus dat de VS deze meneer nu dringend adviseren op te stappen. Een beetje laat, nietwaar?

Maar goed, de Amerikaanse regering beseft goed dat ze niet om de protesterende massa’s heen kan. Europa lijkt zich daar ook bewust van te zijn. Maar elke steun nu aan de bevolking van Egypte, en eventueel Tunesië, Jordanië, Jemen en wie weet Syrië, Libië, Saoedi Arabië en Marokko, staat in hetzelfde vreemde daglicht als de steun van de VS.

Europa kent al ruim 16 jaar het Euro-Mediterraan Partnerschap. In 1995 kwamen 15 Europese landen tot een overeenkomst met landen uit Zuid-Europa en Noord-Afrika, die de basis moest zijn voor “een gemeenschappelijke ruimte van vrede, stabiliteit en welvaart te creëren door middel van een intensivering van de dialoog op het gebied van politiek en veiligheid, een economisch en financieel partnerschap en een sociaal, cultureel en menselijk partnerschap.”

In 2004 namen 25 EU-lidstaten en 10 Noord-Afrikaanse en Midden-Oosten landen deel aan het partnerschap. Waaronder Egypte en Tunesië. In 2005 werd het tienjarig bestaan gevierd, waarbij onderstreept werd dat men aardig op weg was naar vrijhandelszones, culturele uitwisseling en verbetering van welvaart, democratie en mensenrechten.