Het einde van de overwinningsspeech van Donald Trump kwam langs op tv. Daar stond hij. Met z’n kapsel. Hij kijkt door de spleetjes van zijn samengeknepen ogen. Zijn lippen in een glimlach die jaren heeft liggen rijpen in de zon van zijn zelfgenoegzaamheid. “And I love this country”, zegt hij met die trage dictie van ‘m terwijl hij het internationale picobello-teken maakt met beide handen. Trump draait zich om naar zijn vicepresident Mike Pence en steekt zijn rechterhand uit. Mike Pence neemt de hand aan. In plaats van de hand te schudden, geeft Trump een korte ruk aan de hand van Mike Pence. Mike Pence schiet naar voren. Trump duwt ‘m weer weg. Pence schiet naar achteren. Trump houdt de hand vast. Laat ‘m dan los. Bedankt Mike Pence, draait zich weer om en pakt de hand nogmaals vast. En weer geeft hij een korte maar krachtige ruk aan de hand van Mike Pence. Hij trekt ‘m net even iets verder naar zich toe. Net weer wat krachtiger. En weer schiet Mike Pence een stuk naar voren. Mike Pence mompelt ‘thank you mister president’. Je ziet dat de ‘thank you’ uitschiet op het moment dat er aan zijn arm wordt getrokken. Het doet me denken aan Michael Douglas die in Wall Street altijd net even iets te harde klappen geeft op de wangen van Charlie Sheen. Altijd laten merken wie de baas is.
Welke band is er niet begonnen met het coveren van de klassieken? Als dit ook echt een live buitenopname is wat we hier horen, verdient de geluidstechnicus trouwens opslag.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
The Rolling Stones heeft onlangs een nieuwe single uitgebracht. Tot ontsteltenis van de fans is Mick Jaggers stem echter op toon gebracht met autotune.
Ook in remasters van oude platen worden routinematig onderworpen aan dit procedé. Dat is niet alleen lelijk, maar ook nog eens geschiedvervalsing, vinden critici.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In 1968 experimenteerden de Rolling Stones met de verhalende videoclip. Niet dat er echt een touw aan vast te knopen valt, het gaat meer om de sfeer.
Afgelopen zaterdagochtend kwam ik van de bakker en dacht ik, kom, laat ik ‘ns een heel klassiek een Volkskrant kopen, net als vroeger. Leuk, die weekendbijlagen, en dan ook nog zo’n kleurenkatern, sorry, Magazine erbij. Cadeautje aan mezelf. En ik haalde vast een twee euromunt uit mijn broekzak. ‘Dat is dan vier euro negen en veertig’, zei de juffrouw van de CIGO vanachter haar plexiglasscherm. En ik was gelijk weer in het heden: wat, een kleine 10 gulden voor een krant?
Charlie Watts was eigenlijk een jazzdrummer voordat hij tot The Rolling Stones toe trad. En toen was hij ineens een onderdeel van een rock ‘n’ roll band. En daar ging het anders aan toe dan dat hij gewend was: ‘Ik heb veertig jaar in The Stones gespeeld, en daarvan heb ik vijfentwintig jaar aan wachten besteed’, was een uitspraak van hem. Tsja, deadlines, repetities, en afspraken liepen nog wel ‘ns uit vanwege drank, drugs en ander relaxed levensgedrag van de andere bandleden.
Omdat The Rolling Stones honderd jaar bestaan, hebben ze een expositie in het Groninger Museum. Aan publiciteit geen gebrek, zelfs de nette NRC had er vier pagina’s voor ingeruimd.
En ook hier op Sargasso was er aandacht voor deze niet alledaagse tentoonstelling. Ook al vond een enkel brutaaltje in de comments dat het geen kunst mocht heten. Omdat ikzelf niet helemaal into the Stones ben, ging ik voor deze Closing Time te rade bij vriend A. te G. die wel elke keer als de Stones Nederland aandeden een kaartje kocht. ‘Let it Loose’, zei hij, ‘van Exile On Main Street. Dat mogen ze op mijn begrafenis draaien.’
Twaalf jaar geleden besteedde Sargasso voor het laatst aandacht aan Mississippi Fred McDowell, dus het mag wel weer eens. McDowell speelt hill blues, een variant die wat dichter bij de Afrikaanse roots blijft. You gotta move is een gospel van onbekende oorsprong. McDowell was niet de eerste die het opnam, maar zijn versie is wel de basis voor latere opnames, onder andere door de Rolling Stones.
Uit de tijd dat Keith Richards zo’n beetje om de haverklap werd gearresteerd vanwege zijn drugsgebruik:
After all is said and done
Gotta move while it’s still fun
Let me walk before they make me run
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.