Rijken rijker? Reprise

Afgelopen woensdag plaatste ik een stuk over de inkomensverdeling in de VS en Nederland. Daar werd met name naar de hoge inkomens gekeken. Mijn conclusie was toen dat de situatie voor Nederland er wel netjes uit zag. Echter, met een slag om de arm. De gegevens gingen maar tot 1999. Laat dat nou net een van de laatste jaren zijn waar het "netjes" bleef. Met dank aan reaguurder Jasper bleek uit een stuk van het CPB dat rond 2000 er een beweging ontstond waarin de rijken weer grotere stukken van de inkomenstaart verkregen. Nu zijn de cijfers niet helemaal vergelijkbaar vanwege een andere definitie van inkomen. Maar dat heeft verder geen grote invloed op de trend. Hier dus eerst een plaat op basis van de CPB cijfers op gelijke manier als in de vorige post weergegeven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rijken rijker?

DATA - Op de datablogsite van The Guardian stond eergisteren een stuk met data over de topinkomens. Hoe staat dat ervoor in de verschillende landen? Leuk onderwerp, zeker nu met die discussies over bonussen bijvoorbeeld.
Reflexmatig bekeek ik als eerste de animatie van de Verenigde Staten. Dat verloop is reden genoeg voor een revolutie zou ik zeggen. Nadat zo’n zeventig jaar lang de bovenste 1 en 10% een minder groot deel van het inkomen opslokten, draaide de trend plots om en zijn ze nu bijna weer terug bij waar ze in 1917 ook stonden. Ik heb de data zelf even in onderstaande grafiek samengevat (vanaf 1946 om het overzichtelijk te houden):

Best heftig dus. Maar hoe zit het dan met Nederland?

Helaas loopt de beschikbare data voor Nederland slechts tot 1999. Maar met een half oog kijkend naar vergelijkbare cijfers van het CBS, verwacht ik niet dat het de afgelopen 10 jaar erg anders is geworden.
In Nederland eet de bovenlaag van de inkomensgroepen eigenlijk sinds de jaren tachtig ongeveer hetzelfde deel van de taart op. De diverse kleuren kabinet hebben hier weinig aan veranderd.

Ik heb met opzet de schaal hetzelfde gemaakt als die van de VS. Goed voor het contrast.

En eerlijk is eerlijk, de uitkomst verbaasde me een beetje. Ik had niet een trend verwacht zoals in de VS. Maar ik had wel vanaf jaren tachtig een lichte verschuiving verwacht richting relatief meer inkomen voor de bovenlaag. Ik moet mijn beeld op dit punt dus aanpassen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Forbes publiceert top 500 armste mensen

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Rechts een van de runners up in  Darfur (foto:flickr/HelpAge)

Zakenblad Forbes heeft zijn nieuwe jaarlijkse lijst van armste aardbewoners gepubliceerd. Na de recente lijst met rijkste bewoners, waar de Mexicaanse mediamagnaat Slim verrassend bovenaan eindigde, was het volgens de redactie tijd voor ?de andere kant van het spectrum?. Op de lijst prijken 371 Sub-Saharaanse Afrikanen, 54 Oostaziaten, 72 Haïtianen, 2 dakloze Russen en een verwarde Belg. Op basis van ?zorgvuldig en grondig onderzoek en heldere criteria? is de lijst samengesteld, die volgens het tijdschrift ?een representatief beeld van armoede schetsen?. Dat bleek dit jaar met de mondiale gebeurtenissen geen sinecure, aldus Steve Forbes, hoofdredacteur van Forbes magazine.

?Het blijft natuurlijk appels met peren vergelijken. Het prijspeil in Haïti is het afgelopen jaar ruim onder dat van Guinee-Bissau gedaald. Met 4 cent kun je in een vluchtelingenkamp in Malawi alleen een bordje rijst krijgen, terwijl je er in Mongolië al een jakhalskoteletje kunt kopen. Dat maakt het journalistiek gezien moeilijk, maar ook uitdagend.? Doordat de prijs alleen aan volwassen kan worden uitgekeerd gaat hij dit jaar aan vele kinderen voorbij. Pho Nuk (7) uit Noord-Korea heeft er wel begrip voor. ?Op zo?n jonge leeftijd blijft bezit lastig te definiëren. Ik heb niets, en mijn familie ook niet. Maar bij veel westerse gezinnen is de tv en de computer ook eigenlijk gewoon van papa en mama. Dus wat dat betreft bezitten we allemaal weinig. Ik hoop in elk geval dat ik over 11 jaar als volwaardig lid kan meedoen.?

De nummer 1 is Kwame Mpufu uit Nyala, Darfur. Hij had al geruime tijd net als vele landgenoten vrijwel geen materieel bezit, maar toen hij vorige week ook zijn familie verloor kaapte hij de titel voor de neus van enkele landgenoten weg. Mpufu heeft het afgelopen jaar geleefd van een paar kilo rijst, geweld in van cholerabacteriën vergeven water uit een tien kilometer verderop gelegen put.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Akkoord van Apeldoorn

kop koe in de weiHet klinkt als het akkoord van Wassenaar niet waar? En met de opening van het persbericht krijgt het gelijk al veel meer gewicht:
Een monsterverbond van Rijk, provincies, gemeenten en tientallen belangenorganisaties op het gebied van onder meer bouw- en infrabedrijven, milieu, natuur, landbouw, mobiliteit en recreatie ondertekende op zaterdag 27 september 2008 het ‘Akkoord van Apeldoorn’.
Gegeven het grote belang van het akkoord van Wassenaar, werd ik natuurlijk erg nieuwsgierig en ging eens polshoogte nemen.
Een half uur stuiptrekkend van de lach in mijn stoel hangen was mijn deel (ik heb anti-ROTFL-bars op mijn stoel gemonteerd, wijzer geworden na vele harde lessen na het lezen van overheidsstukken).
Misschien dat de overheid de bevolking meer plezier doet als ze verder door het leven gaat als cabaretgroep. Ze zouden het prima doen.

Maar goed, waar gaat dit over. Nadat een kabinet of wat geleden (volgens mij onder Pronk op VROM) besloten werd de regie op het landschap los te laten en aan de gemeentes over te dragen (die zouden immers NOOIT hun eigen omgeving verpesten…..) merkte men overal dat er een explosie aan bouwnijverheid in het groen ontstond. Enerzijds vanwege het geld (lucratief voor gemeentes) anderzijds door de corruptie ten behoeve van lokale notabelen werden er in hoog tempo industriegebieden en rijkeluistulpjes uit de grond gestampt. Met alle gevolgen van dien.
Maar dat was niet de bedoeling! (Hoe naïef kan je zijn).
Dus werd er drie (3) jaar lang intensief overleg gevoerd tussen verschillende partijen om iets te doen tegen de verrommeling en kwam er gisteren een akkoord uit. Leest u even mee?

Het Landschapakkoord 2008 treedt in werking op 27 september 2008 en eindigt op 27 september 2011.
– Drie jaar praten voor een akkoord dat drie jaar geldig is. Dat schiet op.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige