2008 is amper een week oud of een nieuwsbericht leidt alweer tot een spoeddebat. De gehackte OV-chipkaart is aanleiding om volgende week de minister op het matje te roepen. In mijn leven heb ik best vaak meegemaakt dat er in bedrijf op zeer korte termijn ineens een belangrijk overleg werd ingelast. Maar in vrijwel al die situaties was er dan ook iets aan de hand waarbij een snelle beslissing gevraagd werd zodat bepaalde doelen niet in gevaar kwamen. Indien er geen accuut probleem was, werd meestal eerst wat nader onderzoek verricht voordat iedereen uit de normale werkzaamheden gerukt werd met alle gevolgen van dien. De Tweede Kamer lijkt niet gevuld te zijn met mensen die deze ervaring delen. Media aandacht is belangrijker dan goed besturen. Ik heb voor u de spoeddebatten van het laatste kwartaal 2007 even op een rijtje gezet (zover ik ze kon vinden). 11 oktober: Vertraging A73 11 oktober: Gehandicaptenvervoer 11 oktober: Aftrekregeling buitengewone uitgaven 16 oktober: Veetransporten 17 oktober: Vertrekpremie ABN AMRO topman 17 oktober: Afschaffing basisbeurs 30 oktober: Taxitarieven (vervallen) 7 november: Ontslagrecht 8 november: Het uitvoeren van een motie over drukjacht 8 november: Toegang publicaties GPD 13 november: Sluiting Unilever vestigingen 21 november: Onomkeerbare stappen kilometerheffing 21 november: Belastingplan 28 november: 1040 urennorm
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het gaat eigenlijk om oude stukken die vorige maand al in het nieuws waren. Maar omdat de herziene teksten nu pas voor ons eenvoudige burger vrij gegeven werd, zag ik het wat laat. En eigenlijk valt er ook weinig opmerkelijks over te vertellen, ware het niet dat er wel een schitterende zinsnede in een van de kamerstukken zat. Aan u de vraag waar het volgende zinnetje nu eigenlijk over gaat:
“…Dat kan gaan over de landschappelijke effecten, het maximum ‘laadgewicht’ van het landschap ter plekke of de situering en aanheling van de bestaande plannen voor het betreffende LOG.”
Pas op “meer” drukken als u een antwoord in uw hoofd heeft.
Over de megastallen. De regering gaf in haar advies eind vorig jaar al aan hier wel wat voor te voelen, onder voorwaarden bla bla bla en na nog een congresje bla bla bla.
Ja dus.En dat “maximum laadgewicht” slaat gewoon op hoeveel varkens je maximaal kan stapelen in een bepaald landschap. En dat typeert eigenlijk wel de mooie verhullende taal die in al die stukken hierover staat. Die gaan over economische belangen, zichtlijnen, ecologische druk, etc….. Maar ze zullen nooit zeggen dat er op een zeer beperkte ruimte een maximaal aantal varkens telkens zo kort mogelijk leven waarbij ze zoveel mogelijk stank afgeven naar de omgeving terwijl daarmee de grootste winst over de ruggen van die beesten verdiend kan worden (sorry, dat was geen correcte zin).Afijn, het lezen van die rapporten doet je gewoon vergeten waar het over gaat, namelijk levende wezens en geen economische eenheden. De Partij voor de Dieren kan nog een tijdje vooruit.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wat moet er gebeuren in de zaak Spijkers – Ovaa nu wel heel erg duidelijk is hoe fout de overheid heeft gehandeld?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
