Speak je moerstaal mudderfukker!

Thank God voor 5 december. Als onze jaarlijkse traditie van rijmelende spitsvondigheid niet zou bestaan, ging onze collectieve taalkennis waarschijnlijk nog harder down the drain. Pakjesavond zorgt er in ieder geval voor dat ook de average Joe nog eens probeert om een paar zinnen foutloos op papier te zetten. Een blessing in disguise, zou ik zo zeggen. Want als het aan de verkopers van die kadootjes zou liggen, praten we allemaal een soort tenenkrommend polderengels. Daar houden zij, of vooral de reclamebureau's die ze inschakelen, enorm van. Absoluut hun peacepiece of cake, zeg maar. Zo heeft de organisatie die de rest van het jaar de pakjes rondbrengt een mooie slogan. Sure We Can! Lekker Obamaësk, en het zegt goed wat ze kunnen. U wilt een brief versturen? Sure We Can! Vanwege bezuinigingen tienduizend postbodes eruit? Sure We Can! Het is obvious dat een Nederlandse vertaling niet volstaat. Tuurlijk Kan Dat! bekt niet, en klinkt oubollig.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In Utrecht is de publieke ruimte voor het grote geld

In de publieke ruimte is het mogelijk aankondigingen te doen voor, jawel, het grote publiek. Echter, de publieke ruimte is natuurlijk weer niet zo publiek dat ieder lid van het publiek overal maar publieke uitingen kan doen. Daar hebben we regeltjes voor en die regeltjes verschillen vaak per gemeente.
De publieke ruimte is een kostbaar goed. De vraag is echter wat je onder het begrip “kostbaar” verstaat.

In Utrecht, of in ieder geval in het geannexeerde deel dat vroeger de gemeente Vleuten/De Meern was, stonden tot voor kort her en der dubbele masten met niets ertussen. Deze masten waren bedoeld om spandoeken op te hangen. Bijvoorbeeld om aan te kondigen dat de scholen weer begonnen en dat je dus wat extra moest oppassen in het verkeer. Of voor de aankondigingen van de diverse vaste jaarlijkse collectes zoals die van de Nederlandse Hartstichting.
Verder is er natuurlijk nog de overdaad aan reclameborden op en aan lantarenpalen, de abri’s, de zuilen met reclame etc.

De masten voor de spandoeken zijn nu weg, de reclame is gebleven.


Waarom? Belletje met een gemeente-ambtenaar bij de afdeling vergunningen. Er is besloten om in het kader van het voorkomen van de verrommeling van de publieke ruimte een strak en eenduidige beleid te voeren voor wat wel en wat niet mag. En daar passen de spandoeken niet meer in. Het waarom was niet duidelijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Snoepreclame mag blijven

hariboooo“De voedingsindustrie mag kinderen onder de twaalf jaar lekker blijven maken voor snoep, frisdrank en hamburgers.” Zo brengt De Volkskrant het nieuws dat reclame voor snoep niet wordt verboden ondanks de wens van PvdA en SP. Tweede Kamerlid Khadija Arib (PvdA) klaagt dat producenten misbruik maken van de snoeplust van onschuldige kinderen en pleit voor een verbod dat overgewicht moet tegengaan. Tegen reclame kan het ouderlijk gezag immers niet op en “zelfregulering” van de sector “werkt niet.” Ook ChristenUnie en GroenLinks tonen sympathie voor verdergaande wetgeving om burgers te beschermen tegen hun eigen vraatzucht.

Reclame blijkt een gevreesd instituut. Eerder werd tabak al van de buis verbannen en gepleit voor een verbod op reclames voor leningen. Consumentenbond, schuldhulpverlening en wetenschap stelden toentertijd vast dat zo een verbod mensen “niet uit de schulden houdt” dus kregen we de nodeloze waarschuwing mee dat “Lenen geld kost!” Op sigarettenpakjes kunnen we lezen wat iedereen al weet: dat roken slecht is. En eerder dit jaar sprak de PvdA zich zelfs uit ten gunste van een Europees verbod op alcoholreclame. Dit alles maakt helaas niet dat mensen massaal hun leven beteren. Wellicht dat zij zich toch niet zozeer door reclame laten leiden als onze volksvertegenwoordigers geloven?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Peiling: hoe betrouwbaar is Maurice de Hond?

hondWij dachten dat 91 procent van de Nederlandse bevolking de reclameuitingen van de Nederlandse Energie Maatschappij niet zou geloven. En dat 5 procent daarvan geen mening had. En dat de resterende 4 procent allemaal De Hond heette. Maar peilingkoning Maurice de Hond wordt wellicht teruggefloten. Volgens de Reclame Code Commissie is de opiniepeiler, jawel, te betrouwbaar. Conclusie: beter had de Nederlandse Energie Maatschappij een aan lager wal geraakte coryfee van het rangeerterrein van John de Mol geplukt.

Het zal je gezegd worden: Je bent een onafhankelijke deskundige met een groot gezag, die om die reden niet een specifiek product mag aanprijzen. De commissie oordeelt volgens de Volkskrant dat Maurice de Hond, die voor de energiemaatschappij reclame maakt ‘een zeker vertrouwen geniet bij een belangrijk deel van het televisiekijkend publiek’. Tja, dat was het idee achter die reclame, nietwaar?

Maurice de Hond heeft de fout gemaakt door zijn gezag als ‘peiler’ voor deze reclame te gebruiken. Had hij Calgon, roomboter of droogmolens aangeprezen omdat hij het waard was en u toch ook, dan had de Reclame Code Commissie ongetwijfeld weinig gezegd. Beter had Maurice een onafhankelijk onderzoek gedaan en gezegd: gebruik mijn autoriteit maar in je spotje – zoals de Consumentenbond in feite ook doet. Maar juist die wandeling in die drukke bus en dat vingertje met de slogan ‘Ik zeg: doen’, was de doodsteek.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende