Staan monsterlijke misdaden op zichzelf?

'Monsterlijke misdaden staan op zichzelf' dat zegt ex-gouverneur Sarah Palin. Als de Alaskaanse gelijk heeft, dan zou de wereld lekker overzichtelijk zijn. Goed is goed en fout is fout: zo zien we het graag. De hele rechtspraak kunnen we overlaten aan een administratief medewerker. Geen pleidooien meer, geen advocaten, geen officieren, niet meer kijken naar de context, maar gewoon op basis van een simpel puntensysteem straffen. Rechts-populistische politici zijn alleen gevoelig voor het begrip context, als ze zelf in het beklaagdenbankje zitten. Een drankprobleem, een misverstand, een mentale worsteling: altijd is er een goed excuus voor het plegen van een strafbaar feit. Maar als de ander wat fout doet, dan verdient hij natuurlijk wel straf. Wat zeg ik: de zweep erover!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verzuiling en vernieuwing in de publieke omroep

Talking heads (Foto: Flickr/Yiping Lim)

De publieke omroep is vernieuwd: nieuwe omroepen, nieuwe programma’s. De bedoeling was dat dit de representativiteit van de publieke omroep vergroot. Neigt de publieke omroep naar links of naar rechts? Nodigen omroepen met name mensen uit van hun eigen politieke kleur? De NRC.NEXT leverde ruim een week geleden een interessante dataset om hier naar te kijken. Alle talking heads die in September op televisie waren verschenen in de nieuws- en praatprogramma’s bij de publieke omroep waren geturft: ook politici inclusief partij-lidmaatschap. Welke patronen zitten er in de data?

De eerste laag van de analyse kijkt naar welke partijen vaker worden uitgenodigd en welke programma’s veel partijen uitnodigen. De aandacht die een partij krijgt is grofweg proportioneel aan het aantal zetels dat ze hebben (correlatie van 0.84). Natuurlijk zijn er uitzonderingen: er worden bovengemiddeld veel CDA’ers uitgenodigd: ze zijn goed voor 14% van de zetels maar voor bijna 30% van de talking heads. Dat is ook wel logisch want dit was de periode van de grote onrust in het CDA. De VVD levert net iets meer talking heads dan zetels. Alle andere partijen leveren minder talking heads dan ze zetels hebben. Met name de SP verschijnt minder op de televisie dan je op basis van hun zetelaantal zou verwachten. Over het algemeen is ‘rechts’ (CDA, VVD, SGP en PVV) dus in deze periode oververtegenwoordigd. Ze hebben ongeveer 50% van de zetels, maar zijn goed voor 66% van de media-optredens. Dat is niet gek in een periode dat er een rechtse regering wordt geformeerd.

Aantal zetels vs. deel van de tijd op publieke omroep

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rechts, trap er nou niet wéér in!

Gastarbeider, nog steeds hier (Foto: Flickr/roel1943)

We zijn het er allemaal over eens, bij het binnenhalen van de gastarbeiders vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw hebben de toenmalige regeringen flinke steken laten vallen. De gastarbeiders zouden, zoals de naam al aangeeft, “te gast” zijn en weer terugkeren naar het land van herkomst. Het resultaat van deze misvatting is dat generaties gastarbeiders en hun nakomelingen minder goed inburgerden in Nederland dan had gekund. Als er toentertijd betere inschattingen door de centrum-rechtse machthebbers waren gemaakt, dan waren de problemen met deze groepen misschien minder groot geweest.

Er zal altijd een percentage zijn dat hier blijft, maar het overgrote merendeel zal weer weggaan.

Onthoud deze woorden van minister Donner op 2 november 2010 in reactie op de noodkreet van de Haagse PvdA-wethouder Marnix Noorder over de ’tsunami’ van Oost-Europese migranten die de stad overspoelt.

Wederom maakt een centrum-rechtse regering een kapitale fout. Het doet er niet toe wat je denkt dat er zal gebeuren, in dit geval kan je maar beter het zekere voor het onzekere nemen. Dus kom op, laat de Oost-Europeanen ook inburgeren, laat ze de taal leren. Ook al zijn ze er maar een paar jaar, ze zullen er veel profijt van hebben, en minder worden uitgebuit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De staking van Daudt

professor hans daudtIs de wereld een linkse samenzwering die beoogt Nederland te laten overstromen door een vloedgolf van intolerante Moslims? Volgens Martin Bosma, ideoloog van de PVV, is dat zo. Hij is politicoloog, opgeleid in Amsterdam, door de achtenswaardige Hans Daudt, net als ik.

Bosma schrijft over het verstikkende geruzie in de faculteit: “Daudt trekt zich na de coup (van Siep Stuurman) terug en stuurt een stencil de wereld in met de kop “Professor Daudt speelt geen uitwedstrijden meer”. (p.200) En Siep Stuurman zou gezegd hebben: “ik wil inderdaad een eenzijdige studie-opzet, namelijk eenzijdig gericht op de opheffing van het kapitalisme”.  Zo herinner ik het me wel ongeveer; links was de waarheid en het goede (filmpje).

Heb ik bij die gelovigen gehoord? Het schokt me een beetje. Ik herinner me mijn doktoraal examen bij Daudt, inderdaad in een soort gangkast, waar Daudt, met zijn secretaresse Nel Kool, volgens Bosma werd geduld. Het verhaal van Bosma, niet erg precies, roept meer herinneringen op: de bezetting van het IWP (Instituut voor Wetenschap der Politiek), de eindeloze conflicten rond Daudt, de linkse contestatie uit die tijd. Ik zoek in mijn documentatie en vind de namen van Stuurman, (kritisch student), Fennema (auteur van een vriendelijk boek over Wilders, destijds communist); Daudt had medestanders in o.a. Lehning (professor in Rotterdam) en Rosenthal (thans minister). Ik zie opnieuw de strijd tussen IWP en DNG (Documentatiecentrum Nieuwste Geschiedenis) met Frits de Jong Edzn en Ger Harmsen. De laatsten waren gewaardeerde docenten, waarvan ik veel heb geleerd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gemaakte meerderheden en het minderheidskabinet

Het Binnenhof (foto: flickr/Lightmash)Zesenzeventig zetels. Dat is de meerderheid van het komende kabinet in de Tweede Kamer. Een hele nauwe meerderheid. Maar op veel manieren heeft het komende kabinet niet de steun van een meerderheid: niet van de Nederlands kiezers of de Staten Generaal.
Er is sprake van een manufactured majority: van een minderheid wordt in een verkiezingsuitslag een meerderheid gemaakt om het land regeerbaar te maken. Eigenlijk hoort zo iets bij een land met een districtenstelsel: grappig genoeg is het nu zo dat in het Verenigd Koninkrijk het systeem niet meer werkt, er is een coalitieregering nodig omdat het districtenstelsel geen heldere meerderheden meer oplevert.

Deze coalitie heeft geen meerderheid van de stemmen gehaald. De VVD haalde 20.49% van de stemmen, de PVV 19.63% van de stemmen en het CDA 15.45%. Dat is samen 49.55% van de stemmen. De coalitie partijen hebben alle drie een restzetel binnen gehaald. Restzetels worden in ons kiesstelsel toegekend aan grotere partijen dan aan kleinere partijen: omdat rechts minder versplinterd is dan links zijn zij dus groter. Nou was er een lijstverbinding op links: tussen PvdA en GroenLinks. Als D66 bij die lijstverbinding had gezeten dan was er geen meerderheid gekomen voor rechts. Dan had hun teller stil blijven staan op 75. Links heeft dit kabinet te danken aan zijn eigen verdeeldheid.

Nou zou je kunnen stellen dat met de Trots op Nederland (0,56% van de stemmen) dit kabinet zou steunen en dat de SGP (1.73% van de stemmen en 2 zetels) in de Tweede Kamer hier daadwerkelijk steun aan heeft belooft te geven. Maar toveren met cijfers kan iedereen. Zo hebben uitgesproken tegenstanders van samenwerking met de PVV, Klink (goed voor 33115 stemmen, een halve zetel), Ferrier (1269 stemmen), Koppejan (3604 stemmen) en Schinkelshoek (304 stemmen), samen 39192 stemmen opgehaald. Zonder die stemmen zou het CDA op 20 zetels zijn blijven steken en had GL/PvdA een extra restzetel opgehaald: terug naar 75.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zielige zigeuners of Rovende Roma?

Links noch rechts heeft de absolute waarheid in pacht. Het is niet voor niets dat de programma’s van de VVD en de PvdA meer op elkaar lijken dan 30 jaar geleden. Laat staan als we de vroeg 19e-eeuwse liberale nachtwakersstaat vergelijken met de socialistische leer uit diezelfde eeuw. Al zijn de verschillen kleiner geworden, de oude links-rechts tegenstellingen komen ieder debat weer opnieuw aan de oppervlakte. Zelden kijken politici of de andere kant wellicht ook wat zinnigs heeft te melden, de zich ontwikkelende rel over de Roma is een hiervan mooi voorbeeld.

Links bekritiseert de Franse president Sarkozy van het over één kam scheren van een groep. Rechts beweert dat ze problemen aanpakken die links negeert. Beide kampen zijn overtuigd van het eigen gelijk, maar laten het werkelijke probleem onaangeroerd. Links ziet de Roma als slachtoffers van de maatschappij. Door slecht onderwijs, sociale ongelijkheid en discriminatie zijn de Roma een groep die hulp en steun verdient. Rechts ziet dat anders. Volgens rechts moet ieder individu verantwoording nemen voor zijn eigen daden en dient overlast van de Roma keihard aangepakt te worden. Sarkozy deporteert de Roma niet omdat ze Roma zijn, maar omdat ze overlast veroorzaken.

Links beroept zich op de mensenrechten, rechts beroept zich op rechtshandhaving. Rechts wil de problemen verplaatsen, links wil de problemen negeren. Maar wie gaat er iets aan de situatie van de Roma doen? De enige uitweg uit deze patstelling is een gecombineerde aanpak van problemen. De Roma hebben namelijk niet alleen problemen, ze veroorzaken ze ook. De structurele oplossingen van links moeten daarom gecombineerd worden met de korte termijn oplossingen van rechts. Dat zijn geen goedkope, makkelijke of populaire oplossingen. Tijd, geld, betrokkenheid, en samenwerking tussen politici en Europese lidstaten is de enige manier om iets te doen aan de schrijnende achterstandsituatie van de overlastgevende Roma.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat ooit links was, is nu rechts, en wat ooit rechts was is nu links

Kruisende sporen (Foto: Flickr/-Tripp-)Wat links of rechts is, welk thema gekoppeld wordt aan de ene of andere partij of welke standpunten horen bij het ene of het andere blok kan over tijd sterk veranderen. Het mooiste voorbeeld komt uit Amerika. De Republikeinse Partij is ooit ontstaan als een progressieve, liberale anti-slavernij partij. De Democratische Partij was de conservatieve racistische pro-slavernij partij. Nog geen 150 jaar later is het de Democratische Partij, die een Afro-Amerikaanse president levert en is het de Republikeinse Partij die zich met name onderscheidt door conservatieve standpunten over de autonomie van staten en onderwerpen als positieve discriminatie De partijen zijn volslagen omgedraaid qua standpunten en qua electoraat. De omslag is het best zichtbaar in deze twee figuren die de uitslag laten zien van de verkiezingen van 1956 en 1964: wat eerste Democratisch was, was later Republikeins.

Verkiezingsuitslag in de VS in 1956
Verkiezingsuitslag in de VS in 1964

Als je de discussies volgt over Wilders dan zou het zelfde anno nu in Nederland gebeuren. Meindert Fennema stelt in zijn onvolprezen, monumentale biografie van de zielenroerselen van de heer Wilders dat anti-semitisme tegenwoordig links is en anti-fascisme rechts. En dat maakt aanvallen op Wilders zo moeilijk. Wilders gelooft dat de Islam een fascistische ideologie is en die wil hij bestrijden. ‘Links’ steunt daarentegen de anti-semitische krachten in het buitenland (Hamas) en het binnenland (die zelfde Moslims), volgens Fennema. Links staat toe dat er steeds meer geweld is in Nederland tegen Joden en homo’s. En dit terwijl traditioneel ‘rechts’ anti-semitisch was en links anti-fascistisch. Dit lijkt me een grove, obscene misrepresentatie van de positie van links en van rechts: zeker als links op dit moment wetten indient om hate crimes harder te vervolgen, om maar een voorbeeld te noemen. En dat ook ‘rechtse’ politici van bijvoorbeeld ARP huize heel actief zijn geweest in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zie ginds komt de Godwin

Strooigoed (Foto: Wikimedia Commons/Arch)

“[…] want hier wordt de democratie ondermijnd. Hier worden de mensen opgevoed in de politiek van de illusie. Sinterklaas bestaat! Daar zit-ie, achter de tafel.”

Het blijft, zelfs bijna veertig jaar na dato (1972), een beeldbepalend moment in de Nederlandse politiek – Hans Wiegel die Jan Pen citerend Joop den Uyl ontmaskert als de Heilige Nicolaas zelve (filmpje). Sinds Hans Wiegel zijn alle partijleiders van de PvdA een beetje Sinterklaas. Het ‘Argumentum ad Sinterklazum‘ is een gulden troefkaart die probleemloos iedere keer opnieuw kan en zal worden uitgespeeld.

De kracht ervan zit hem niet alleen in de ultieme herkenbaarheid van de goedheiligman, maar vooral in de onderliggende empathie met het slachtoffer: we willen allemaal dat Sinterklaas bestaat, en het is allemaal vast hartstikke goed bedoeld van die sociaal-democraten, maar uiteindelijk geloven natuurlijk alleen kinderen in dergelijke sprookjes – jong en naïef links versus oud en wijs rechts: de klassieke rechtsdragende tegeltjesdoctrine. Het is een geweldig voorbeeld van effectieve politieke retorica: ook al kletst Wiegel nog zo uit zijn nek, hier is geen redden meer aan, zelfs niet voor Den Uyl.

De huiskamervraag is natuurlijk of u een voorbeeld kent waarin op vergelijkbaar iconische wijze een fluwelen linkse directe wordt uitgedeeld aan een politicus rechts van het midden.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende